คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 193

เมื่อจ้าวหลงได้ยิน เขาก็ตกตะลึงทันที!

ชูจงเทียนกล้าทำเช่นนั้นจริง ๆ !

ทันใดนั้น จ้าวหลงก็ตะโกนขึ้นมา “ท่านเทียน ท่านทำเช่นนี้ มีแต่จะทำร้ายจิตใจพี่น้องเท่านั้น อย่าลืมว่า ผมก็มีพี่น้องมากมาย! ถ้ามีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น คุณจะรับมือไหวหรือ?”

จ้าวหลงเองก็เป็นคนโหดเหี้ยม เขาอาศัยว่าตนเองนั้นมีพวกพ้องจำนวนมาก ตอนนี้เขาลุกขึ้นจากพื้น แล้วลูบท้องตัวเอง

ทันทีที่เขาพูดจบ ลูกน้องหลายสิบคนก็มายืนรวมตัวกันอยู่รอบ ๆ ซึ่งนั่นหมายถึงการรวมหัวกันบีบบังคับ

สีหน้าชูจงเทียนเคร่งขรึม เขาตะโกนใส่ลูกน้องของจ้าวหลง “พวกแกตาบอดแล้ว ไม่รู้จักฉันชูจงเทียนหรือไง?! วันนี้ถ้าใครกล้าขยับ ฉันจะทำให้ครอบครัวของมันต้องพังพินาศ! ”

ขณะนี้ชูจงเทียนมีสีหน้าที่เย็นชา แววตาของเขาสั่นไหวด้วยเปลวไฟแห่งความโกรธ

ความเผด็จการในตัวเขา ได้ปะทุขึ้นอย่างฉับพลัน!

ชูจงเทียนเป็นถึงหัวหน้าของราชาใต้ดินแห่งเมืองฮั่น!

ใครกล้าไม่เคารพเขา?!

เศษสวะพวกนี้ รนหาที่ตายชัด ๆ !

เมื่อคนกลุ่มนี้เห็นท่าทางโกรธเกรี้ยวของชูจงเทียนแล้ว ก็รู้สึกกลัวอยู่บ้าง พวกเขาหันมองหน้ากันหลายครั้ง ไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้า

เพราะว่า ชื่อเสียงของชูจงเทียนนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาต้องก้มหัวให้!

“พวกไร้ค่า!”

ชูจงเทียนก่นด่า เขาเตรียมกดโทรศัพท์เรียกคนมา หลี่โม่เดินขึ้นไปกระซิบที่ข้างหูเขา

ทันใดนั้น ชูจงเทียนพยักหน้า แล้วก็รีบเดินออกไป

จ้าวหลงกับลูกน้องต่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“หมอนี่คิดจะทำอะไร?”

จ้าวหลงรู้สึกได้ว่าเรื่องมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด

หลี่โม่ยิ้มจาง ๆ แล้วมองไปที่จ้าวหลงกับพี่น้องของเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันถามพวกแกว่า ปกติพวกแกได้รับผลประโยชน์จากจ้าวหลงเท่าไหร่?”

“หมายความว่ายังไง?”

ตอนนี้ลูกน้องของจ้าวหลงหลายสิบคนตกตะลึง ต่างหันมองหน้ากัน ไม่เข้าใจความหมายของหลี่โม่

มากกว่าสิบล้าน!

หลี่โม่ใช้เท้าเตะเงินหลายปึก ไปที่เท้าของคนที่เพิ่งตอบคำถามเมื่อสักครู่ และพูดอย่างเรียบเฉย “นี่คือเงินหนึ่งล้าน เป็นรางวัลให้แก คืนนี้แกอยากไปนวดที่ไนต์คลับไหน จะหาผู้หญิงหลายคนมาอยู่เป็นเพื่อนก็ได้ หยิบเงินนี่แล้วไสหัวไป”

“นี่...”

ชายคนนั้นตกตะลึงทันที เขาไม่อยากจะเชื่อ เขาตัวสั่นและมองเงินหลายปึกที่อยู่บนพื้นตรงหน้า!

เขารู้สึกตื่นเต้น จนแทบจะรอไม่ไหวที่จะหยิบมันขึ้นมา!

น่าจะเป็นหนึ่งล้าน!

ทั้งปีเขายังหาไม่ได้มากขนาดนี้เลย!

ให้เขาแบบนี้เลยหรือ?

เพียงแค่ตอบคำถามเดียวแค่นี้

ไม่จำเป็นต้องคิดมากอะไรอีกแล้ว ชายคนนั้นรีบก้มลงไปหยิบเงินขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ตื่นเต้นและเคารพ

“ขอบ… ขอบคุณครับ คุณหลี่!”