คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 210

"ครับ ครับ ผมทราบแล้ว"

แม้ว่าหวงฝูชิ่งจะไม่เข้าใจ แต่เขาก็ยังแสร้งทำเป็นเข้าใจและสงสัยว่า เขาจะเชิญกู้ชิงหลินในครั้งต่อไปดีไหม ดูเหมือนว่านายน้อยจะชอบกู้ชิงหลินเพื่อความสนุกสนาน

ตอนชำระหนี้แค้นถือว่าสนุก แต่หลังจากนั้นกลับว่างเปล่าเล็กน้อย

หลี่โม่มองดูงานเลี้ยงอาหารค่ำอันยิ่งใหญ่ และพูดอย่างหมดความสนใจว่า “ผมเริ่มเหนื่อยนิดหน่อยแล้ว เหล่าหวง คุณช่วยเตรียมชุดให้ผมหน่อย”

“ได้ครับ ผมจะไปเตรียมให้เดี๋ยวนี้”

หวงฝูชิ่งหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาอย่างรวดเร็วและออกคำสั่งกับเลขานุการสองสามคำ จากนั้นก็ยืนขึ้นด้วยความเคารพ ก้าวถอยหลังหลี่โม่ครึ่งก้าว และนำทางหลี่โม่

หลี่โม่ถอดหน้ากากออก และสวมจีวองชี่รุ่นลิมิเต็ดอิดิชันจากเลขาฯในห้องพัก ออร่าของตัวเขาเปลี่ยนไปอย่างมากในชั่วพริบตา เขาเปลี่ยนจากภาพลักษณ์ระดับรากหญ้าเป็นหนุ่มเศรษฐี

ใบหน้าของหวงฝูชิ่งเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความชื่นชมว่า “นายน้อยช่างมีราศีสง่างามยิ่ง หลังจากสวมชุดนี้แล้ว ดูเหมือนนายน้อยโดยสมบูรณ์แบบ จากนี้ไปนายน้อยจะโบยบินขึ้นไปบนท้องฟ้า และเป็นผู้นำแดนมังกรเหมือนดวงอาทิตย์"

“คุณช่างเป็นคนรู้จักพูด ไปบอกลางานเลี้ยงอาหารค่ำได้แล้ว” หลี่โม่พูดอย่างยิ้ม ๆ

“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”

หวงฝูชิ่งโค้งคำนับเล็กน้อย และถอยออกจากห้องพักผ่อน

หลี่โม่ไล่หวงฝูชิ่งออกไป เพื่อเตรียมตัวจะออกไปตามลำพัง เกรงว่าหากมีคนเห็นหวงฝูชิ่งส่งเขาไป เขาจะต้องอธิบายเรื่องนี้อีกครั้ง

เขาออกจากห้องพักผ่อนเพียงลำพัง หลี่โม่ลงไปชั้นล่างแล้วเกิดออกจากภัตตาคารอาหารไห่เยี่ยน

ในเวลาเดียวกัน กู้ชิงหลินได้ทำความสะอาดและเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ เสื้อผ้านั้นเป็นของเพื่อนสนิทเธอ และชุดของกู้ชิงหลินดูไม่พอดีเล็กน้อย

แต่กู้ชิงหลินที่ร้องไห้จนตาแดงก่ำก็ไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป หลังจากประสบความอัปยศครั้งใหญ่เช่นนี้ กู้ชิงหลินคิดเพียงต้องการออกจากภัตตาคารอาหารไห่เยี่ยนโดยเร็วที่สุด

กู้ชิงหลินกัดฟันพูด ทุกคำพูดเล็ดลอดออกมาจากไรฟัน

อย่างไรก็ตาม เพื่อนสนิทของเธอล้วนไม่สามารถตอบคำถามนี้ได้ คำถามนี้เหมือนเป็นปริศนาที่อยู่ในใจของกู้ชิงหลิน

“อย่าคิดมากเลย เหตุผลหลักก็คือ หวงต้าเผิงนั้นไม่ได้มีเจตนาดี ถ้าเขาไม่พูดไร้สาระ นายน้อยจะทำกับเธอแบบนั้นไหมล่ะ” เพื่อนสนิทคนหนึ่งพูด

กู้ชิงหลินกำลังจะสาปแช่งหวงต้าเผิง แต่เธอเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ไม่ไกลจากภัตตาคารอาหารไห่เยี่ยน เมื่อจ้องมองดี ๆ ก็รู้สึกว่าคุ้นเคยมาก!

นั่นไม่ใช่หลี่โม่เหรอ

ทันใดนั้น กู้ชิงหลินก็รู้สึกโกรธขึ้นภายในใจ

“หลี่โม่! ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่!”