หวงฝูชิ่งนำหวงเหวินจิ่น และคนใต้อำนาจออกจากห้องนั่งพิเศษภายใต้สายตาที่ยุ่งเหยิงของกู้เจี้ยนหมิน และคนอื่น ๆ
หลังเดินจากมาไกลแล้ว หวงเหวินจิ่นก็ถามด้วยเสียงเบา ๆ ว่า “ท่านประธาน เด็กคนนั้นคือ...”
เพียะ!
เสียงตบหน้าอย่างชัดเจน หวงฝูชิ่งตหวงเหวินจิ่นด้วยหลังมือ
“เขาเป็นอาจารย์ของฉัน คราวหน้าถ้าพบเจออีกก็ต้องแสดงความนับถืออย่างยิ่ง ตามสถานะรุ่นแล้วนั่นคืออาจารย์อาวุโสของแก!”
หวงเหวินจิ่นทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์ ด้วยสองประโยคนี้ ตัวเองที่เป็นถึงเสือแห่งเมืองฮั่น กลายเป็นหลานชายของชายหนุ่มคนนั้น!
“บอกหวู่เต้าเหวินจัดการเปิดห้องพิเศษใหม่ คราวหน้าถ้าพบเจออาจารย์ของฉัน รู้แล้วใช่ไหมว่าต้องทำยังไง?” หวงฝูชิ่งถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ทราบแล้วครับ นับจากนี้ไปเขาจะเป็นปู่แท้ ๆ ของผม” หวงเหวินจิ่นพูดด้วยเสียงอู้อี้
หวงฝูชิ่งพยักหน้าด้วยความพึงพอใจแล้วนำผู้คนออกไป
ภายในห้องนั่งพิเศษ กู้เจี้ยนหมิน ฮั่วเจี้ยนเฟิง และคนอื่น ๆ ต่างมองดูหลี่โม่อย่างเงียบ ๆ และใช้เวลานานกว่าจะกลับมารู้สึกตัว
แม้ว่าวิกฤตจะถูกจัดการด้วยวิธีแปลก ๆ แต่ในใจทุกคนต่างก็รู้สึกว่ามันผิดแปลก
หวงฝูชิ่งกลัวหลี่โม่?
หยุดล้อเล่นได้แล้ว ถ้าหากว่าหวงฝูชิ่งกลัวคนต่ำต้อยอย่างหลี่โม่ แล้วที่ผ่านมาจะถูกทุกคนรังแกได้อย่างไร
นี่เป็นความคิดของทุกคนในที่นี้
ทันใดนั้น ไฟในใจของกู้ชิงหลินก็ลุกขึ้น
เมื่อครู่นี้เป็นเพราะจู่ ๆ หลี่โม่ก็พูดออกมา สถานการณ์ตึงเครียดจนเกือบทำให้กู้ชิงหลินตกใจกลัวจนฉี่จะราด
“หลี่โม่ เมื่อกี้ทำไมนายถึงพูดไร้สาระ ถ้าไม่ใช่เพราะประธานหวงเป็นสุภาพบุรุษ ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่นล่ะก็ พวกเราทั้งหมดก็ถูกนายทำให้ตายแล้ว!”
กู้ชิงหลินวิจารณ์เสียงดัง
“ชิงหลินพูดถูก เป็นเพราะเมื่อครู่นี้ประธานหวงมา ถ้าหากว่าประธานหวงไม่มา คำพูดที่เอ่ยออกมาของหลี่โม่คนขี้แพ้นี่ จะทำให้พวกเราไม่สามารถอยู่นิ่งได้แล้ว หวงเหวินจิ่นคนนั้นสามารถฆ่าคนได้จริง ๆ !”
“ไม่มีทางพูดเหตุผลกับคนงี่เง่าหรอก งานเลี้ยงครั้งหน้าไม่ต้องพาคนปัญญาอ่อนแบบนี้มาอีก ไม่อย่างนั้นจะทำให้ทุกคนถูกฆ่าตาย ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าหลี่โม่เป็นคนต่ำต้อย แต่ตอนนี้หลี่โม่ยังเทียบคนต่ำต้อยไม่ได้ แล้วยังแย่กว่ากองอุจจาระอีก อุจจาระยังเทลงดินได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...