คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 241

คุณหลี่อย่างนั้นเหรอ?

ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มสงสัยว่าในห้องนี้มีใครนามสกุลหลี่

ยังคิดไม่ทันไร คนแรกที่ทุกคนนึกถึงก็คือหลี่โม่

ทุกคนอึ้ง!

พร้อมกับมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ตกตะลึง พวกเขาทุกคนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว!

วันนี้พวกคนใหญ่คนโตเป็นบ้าอะไรกัน พวกเขามีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับหลี่โม่เหรอ

“โต๊ะนี้สำหรับหลี่โม่เหรอครับ? ประธานหวู่ คุณคงไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะครับ? หลี่โม่น่ะเหรอ เขา มีดีอะไรถึวทำให้ประธานหวู่จัดเลี้ยงให้แบบนี้ได้กัน”

กู้เจี้ยนหมินถามด้วยอาการแก้มกระตุก เขาสงสัยว่า หลี่โม่กำลังตบตาอะไรบางอย่างจากพวกเขาอยู่

หลี่โม่เหลือบมองหวู่เต้าเหวิน เขากะพริบตาแค่ครั้งเดียว หวู่เต้าเหวินก็เข้าใจทันทีว่า เขาควรออกไปจากตรงนี้ ถ้าไม่ไป เกรงว่าในอนาคตหลี่โม่ต้องกลืนเขาทั้งเป็นแน่นอน

“ผมไม่ได้ล้อเล่นจริง ๆ นะครับ เอ่อ… พอดีผมยังมีเรื่องต้องทำ ขอตัวก่อนครับ เชิญพวกคุณตามสบายนะครับ”

หวู่เต้าเหวินโค้งคำนับเล็กน้อย แล้วออกจากห้องไป เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากเดินออกจากห้องไปประมาณ 10 เมตร

เมื่อกี้ที่เขาโดนสายตาของหลี่โม่จ้องมอง หวู่เต้าเหวินถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง และแทบไม่กล้าหายใจอีก

“การเป็นมนุษย์นี่ยากแท้ จะให้ของขวัญทั้งทีก็ยังยากเลยสินะ”

หลังจากที่หวู่เต้าเหวินพึมพำอยู่พักหนึ่ง เขาก็รีบเร่งฝีเท้าออกไป

ห้องส่วนตัวเงียบมาก ทุกคนจ้องมองหลี่โม่ด้วยความงุนงง อย่างกับว่ามีอะไรติดหน้าเขาอย่างนั้นแหละ

ใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิงเต็มไปด้วยความละอาย เขารู้สึกว่า ทุกสิ่งที่เขาทำในวันนี้กลับทำให้หลี่โม่เด่นขึ้น โดยไม่ต้องพยายามอะไรสักนิด

ทุกคนกำลังบีบคั้นหลี่โม่ให้ปริปากออกมา แต่หลี่โม่ก็ไม่ได้พูดอะไร คงไว้แต่รอยยิ้มในดวงตาที่เผยออกมา

กู้เจี้ยนหมินทนไม่ไหว เขาจึงตะโกนใส่หลี่โม่ “พูดสิ! ตกลงมันเกิดอะไรขึ้น!”

“โอ้ คุณพ่อครับ เมื่อกี้เพิ่งบอกให้ผมหยุดพูดไม่ใช่เหรอ ผมก็ทำตามที่สั่งแล้วไงครับ”

หลี่โม่มองกู้เจี้ยนหมินด้วยท่าทางไร้เดียงสา

กู้เจี้ยนหมินรู้สึกว่าความดันของเขากำลังจะพุ่งขึ้นถึง 220 และทุก ๆ วินาทีก็กำลังจะมีจังหวะที่ปรอทใกล้แตกทีเดียว

“เจ้าบ้านี่! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง! ช่างมันเถอะ งั้นรีบบอกมาว่าเรื่องระหว่างแกและประธานหวู่มันคืออะไร เขาเลี้ยงอาหารแพง ๆ แบบนี้ให้ทำไมกัน”

กู้หยุนหลานแตะขาหลี่โม่ เสมือนเป็นท่าทีบอกกล่าวให้หลี่โม่รีบตอบ และหยุดทำเรื่องยุ่งได้แล้ว

จากนั้นหลี่โม่ก็พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ผมคิดว่านี่น่าจะเป็นการตอบแทนของลูกศิษย์คนนึงที่ผมรับเป็นลูกศิษย์ ผมก็ถือว่าเป็นการเลี้ยงฉลองวันเกิดให้พ่อตาของผมด้วยเลย ถ้าพวกคุณไม่กล้ากิน ผมลองกินให้ดูก่อนก็แล้วกัน”