คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 268

ยิ่งกว่านั้น เมื่อเห็นฮั๋วเจี้ยนเฟิงและหลูหมิงเชิงทะเลาะกัน ตอนนี้ต้องใช้เรื่องที่หลูหมิงเชิงตบคน ถึงจะเป็นข้ออ้างที่จะบังคับให้เขาคืนเงินได้

หลังจากที่หวังฟางตะโกนด่าจบก็ส่งสายตาให้จางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ว่าจางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างลงเรือลำเดียวกัน ถ้าอยากได้เงินก็ต้องแบกรับศักดิ์ศรีและความอัปยศด้วยกัน!

จางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ต่างเข้าใจในทันทีและรีบพุ่งเข้าไปดึงจางฟานออก แล้วดึงฮั๋วเจี้ยนเฟิงปกป้องไว้ข้างหลัง

หลังจากนั้นหวังฟางก็ริเริ่มพากลุ่มเพื่อนพ้องพุ่งเข้าไปด่าหลูหมิงเชิง

“คนสารเลว กล้ามาตบคนอื่น แกจะฮุบเงินของเราไว้ถึงเมื่อไหร่กัน นั่นมันเงินบำนาญของเรานะ!”

“แกนี่มันคนเย่อหยิ่งจองหอง ผู้จัดการฮั๋วแค่ช่วยเราเอาเงินคืน แกถึงกับต้องตบเขา แกเห็นเราเป็นธาตุอากาศเหรอ”

“เพื่อนพ้องมาร่วมมือกัน ฉีกปากของผู้ชายคนนี้ซะ เรื่องนี้ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ แค้นใหม่แค้นเก่ามานับรวมกัน!”

หวังฟา พร้อมกับกลุ่มเพื่อนสาวเริ่มเคลื่อนไหว นิวของพวกเขาโค้งงอเป็นกรงเล็บ แล้วข่วนร่างกายและใบหน้าของหลูหมิงเชิงอย่างดุเดือด

ทันใดนั้นหลูหมิงเชิงก็โกรธมากขึ้น จ้องไปที่หวังฟางซึ่งเป็นผู้นำกลุ่ม แล้วตบอย่างแรง

เพียะ เพียะ!

ตบด้วยหน้ามือเสร็จจากนั้นตามมาด้วยหลังมือ หวังฟางลงไปกลิ้งกับพื้นสองรอบแล้วส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด

หลี่โม่มองไปที่ใบหน้าหัวหมูของฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกแอบปลื้มปริ่มในใจ และเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของหวังฟางก็รีบวิ่งพุ่งเข้าไป

การที่แม่ยายโดนตบไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลย คราวนี้ประมาทจนแม้แต่แม่ยายก็ถูกตบไปด้วย

แต่เมื่อมองดูรอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าของหวังฟาง ในใจหลี่โม่ก็รู้สึกมีความสุขอยู่เล็กน้อย เพราะปกติเขามักถูกหวังฟางรังแก

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ฉายไปอย่างไวราวกับภาพยนตร์ สิ่งต่าง ๆ แวบผ่านความคิดของหวังฟาง

หลังจากที่หวนคิดไปสักพัก หวังฟางก็เริ่มสับสนมากขึ้น และคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าหลูหมิงเชิงทำไปเพื่ออะไร

“คุณชายหลี่คุณใหญ่โตมหาอำนาจ เมื่อสักครู่นี้ผมมีตาหามีแววไม่ ที่จำคุณชายหลี่ไม่ได้ตั้งแต่แรกในท่ามกลางฝูงชน ทำให้ไอ้คนเจ้าเล่ห์นั่นฉวยโอกาส และทำให้เรื่องของคุณชายหลี่ล่าช้า”

เมื่อหลูหมิงเชิงเห็นหลี่โม่ไม่พูดจา ในใจก็รู้สึกขมขื่น เขาก็อยากจะคุกเข่าลงคำนับหลี่โม่เพื่อขอการอภัย

อย่างไรก็ตาม เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ตกใจเกินไป หลูหมิงเชิงทำได้เพียงคำนับและขอโทษไม่หยุด สวดภาวนาในใจอย่างเงียบ ๆ และหวังว่าหลี่โม่จะให้อภัยตัวเองโดยเร็ว

“แม้แต่แม่ยายของฉันก็ยังกล้าลงไม้ลงมือ คุณคิดว่าจะจัดการยังไงกับเรื่องนี้ดีล่ะ?”