คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 341

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่โม่ คุณชายซู เหอปินและกู้ซิ่งเหว่ยต่างพากันหัวเราะออกมา

ไม่มีใครเชื่อคำเตือนของหลี่โม่ ถึงแม้หลี่โม่จะเป็นชายหนุ่มฐานะดีแห่งกรุงโซล แต่ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของคุณชายซู

อีกอย่างตอนนี้กรุงโซลก็เป็นแค่เมืองธรรมดาเมืองหนึ่ง ถึงคนในกรุงโซลจะยอดเยี่ยมขนาดไหนไหน เมื่อไปที่เมืองหลวงชูโจวก็แค่คนระดับกลางเท่านั้น

อีกทั้งตระกูลของคุณชายซูก็เป็นตระกูลฐานะดีแห่งเมืองหลวงชูโจว สามารถจัดการคนในกรุงโซลได้อย่างแน่นอน

“ให้ตายเถอะ! แกนี่มันอวดเก่งจริง ๆ นะหลี่โม่ กล้าทำร้ายฉันยังไม่พอ ยังจะกล้าไม่ให้ความเคารพต่อคุณชายซูอีก แค่คุณชายซูเอ่ยปากก็สามารถทำให้แกตายได้แล้ว!”

กู้ซิ่งเหว่ยคอยพูดใส่ไฟอยู่ข้าง ๆ เขาอยากให้คุณชายซูจัดการหลี่โม่จนแทบขาดใจ เขาจะได้มีโอกาสเหยียบย่ำหลี่โม่ด้วย

เหอปินเอียงคอมองหลี่โม่ แล้วพูดอย่างดูถูกว่า “ฉันเพิ่งเคยเจอคนที่ไม่กลัวตายอย่างแกเป็นครั้งแรก เจอคุณชายซูแล้วยังกล้าต่อปากต่อคำอีก ถ้าเป็นลูกหลานของคนในเมืองหลวงชูโจว คงจะคุกเข่าให้คุณชายซูไปแล้ว”

คุณชายซูแสยะยิ้มออกมา เขาไม่สนใจหลี่โม่ สายตาของเขามองไปที่กู้หยุนหลาน

สำหรับคุณชายซูแล้ว หลี่โม่ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาเลยแม้แต่น้อย สิ่งสำคัญก็คือกู้หยุนหลานต้องเป็นของเขา

“คนสวย สามีของคุณช่างเป็นตัวของตัวเองจริง ๆ ผมไม่ชอบเสียงเห่าของเขาเอาเสียเลย ทางที่ดีถ้าคุณไม่อยากเห็นเขาโดนหักแขนหักขาแล้วล่ะก็ ยอมไปกับผมเสียดี ๆ นี่ผมพูดอย่างเมตตาแล้วนะ อย่าคิดว่าสวยแล้วจะได้รับการยกย่องจากทุกคน”

กู้หยุนหลานสีหน้าเย็นชา เธอพูดออกมาอย่างแน่วแน่ว่า “เชิญคุณออกไปเถอะ ไม่อย่างนั้นฉันจะเรียกพนักงานของร้านอาหารเข้ามา”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เรียกพนักงานในร้านอย่างนั้นหรือ คนสวยกำลังพูดเรื่องตลกอะไรอยู่ ถึงวันนี้คุณจะเรียกเทวดามาก็ไม่มีประโยชน์หรอก ถ้าคุณไม่ยอมไปกับผม คุณก็ต้องยอมรับผลที่ตามมา”

คุณชายซูยิ้มอย่างผยอง กู้ซิ่งเหว่ยปิดประตูห้องวีไอพี และลูบหมัดเตรียมที่จะแก้แค้น

“คุณชายจะไปพูดกับคนไร้ประโยชน์นี่ทำไม ปกติแล้วเสแสร้งทำตัวเป็นเทวดา แต่ในความเป็นจริงกลับทำเรื่องที่ไม่สามารถบอกใครได้ไว้ไม่น้อยเลย”

กู้ซิ่งเหว่ยแสยะยิ้ม

คุณชายซูตกใจเป็นอย่างมาก เขาคิดจะหลบ แต่ก็สายไปเสียแล้ว

ขาของหลี่โม่เตะลงไปที่ท้องของคุณชายซู จนตัวของคุณชายซูกระเด็นไปข้างหลังและกระแทกเข้ากับประตูของห้องอาหาร

ปัง!

แรงกระแทกทำให้เกิดเสียงดังขึ้น ประตูของห้องอาหารสั่นอยู่หลายครั้ง เหมือนจะพังลงมาอย่างไรอย่างนั้น

เหอปินกับกู้ซิ่งเหว่ยมองหลี่โม่อย่างตกตะลึง คิดไม่ถึงว่าหลี่โม่จะกล้าทำร้ายคุณชายซู แถมยังลงมืออย่างไร้ความปรานีอีกด้วย

“คุณ...คุณชายซู เจ้าบ้าหลี่โม่ แกกล้าทำร้ายคุณชายซูเช่นนี้ แกต้องตายแน่ ๆ ต้องตายแน่ ๆ !” กู้ซิ่งเหว่ยตะโกนเสียงดัง เขาใช้เสียงตะโกนเพื่อกลบเกลื่อนความกลัวภายในใจ

เหอปินกลืนน้ำลายลงคอ แล้วรีบพุ่งเข้าไปดูคุณชายซู และเอ่ยถามขึ้นว่า “คุณชายซูไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ รู้สึกเจ็บตรงไหนหรือเปล่า”