คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 388

หลี่โม่โบกข้อมืออย่างช้า ๆ จากนั้นก็มีเสียงเพียะ ๆ ดังขึ้นติดต่อกัน

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ต่างถูกหลี่โม่ตบจนตะลึงมึนงงราวกับมีดวงดาวหมุนอยู่ในดวงตา คนไร้ประโยชน์ที่เมื่อก่อนถูกทุกคนดูถูก แต่ตอนนี้ถึงกับกล้าตบพวกเขา สิ่งนี้ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

อย่างไรก็ตาม ไฟร้อนกลบไฟร้อน กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ต่างก็กุมหน้าและจ้องไปยังหลี่โม่ และไม่กล้าโต้เถียงกับหลี่โม่อีกต่อไป

“หลี่โม่ มันจะมากเกินไปแล้ว แกชกต่อยฉันไม่ว่า แต่ลงมือกับพ่อและลุงทั้งสามคนของฉันช่างเป็นคนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง!” กู้ซิ่งเหว่ยต่อว่าพลางจ้องเขม็ง

เพียะ!

หลี่โม่ไม่พูดจา แต่กลับใช้มือหลังตบเข้าที่ปากใหญ่ของกู้ซิ่งเหว่ย

“ให้ตายเถอะ! แกคิดว่าฉันโง่เหรอ! แกคิดว่าฉันไม่กล้าโต้กลับใช่ไหม!”

กู้ซิ่งเหว่ยคำรามแล้วกำหมัดเดินพุ่งออกไป

"ช่างรนหาที่ตาย"

หลี่โม่มองดูกู้ซิ่งเหว่ยที่พู่งเข้ามาอย่างเยาะเย้ย ยกขาขึ้นแล้วเตะไปที่หน้าท้องของกู้ซิ่งเหว่ย

ผลัวะ!

กู้ซิ่งเหว่ยกระเด็นออกไป แล้วกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง กระแทกจนกำแพงสั่นไหวอยู่หลายครั้ง

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงต่างมุมปากกระตุก และก้มศีรษะไม่กล้ามองหลี่โม่ สภาพดูราวกับกำลังอดทนอดกลั้น

“หยุนหลาน แกก็ลองคิดไตร่ตรองดูดี ๆ การล้มละลายไม่ใช่เรื่องดีสำหรับพวกเราทุกคน ไม่ใช่ว่าเราอยากจะบังคับแกหรืออะไร จริงอยู่ที่ต้องก้มหัวให้ บางครั้งก็ต้องยอมรับชะตากรรม"

กู้หยุนหลานเงียบไปครู่หนึ่ง และรู้สึกซับซ้อนในใจ หลังจากคิดไตร่ตรองเรื่องนี้เป็นเวลานาน กู้หยุนหลานก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ

จับมือหลี่โม่ไว้ แล้วกระซิบเบา ๆ ว่า "ฉันเหนื่อยแล้วค่ะ เรากลับบ้านกันเถอะ"

“ได้ครับ ผมจะไปคุยกับพวกเขาอีกสองสามคำ รอแป๊บนึงนะ”

หลี่โม่เดินตรงไปหากู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียง จากนั้นก็ยกเท้าขึ้นเตะพวกเขาอย่างรุนแรง เตะจนทั้งสองกระเด็นลงไปนอนกับกู้ซิ่งเหว่ย

หลี่โม่ชี้ไปที่ผู้คนที่นอนกองกันอยู่บนพื้น แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “วันนี้พวกคุณทั้งหมดจงฟังให้ดี ถ้าใครยังกล้าทำร้ายภรรยาผมอีก แม้แต่ราชาแห่งสวรรค์ก็ต้องตาย!"