คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 401

ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าแกคิดจะทำอะไร

โอวหยางจงเฉิงคิดในใจแต่ไม่กล้าแสดงออกมา

ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ โอวหยางจงเฉิงคงจะถ่มน้ำลายใส่หน้าคนถามไปนานแล้ว

แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ตอนนี้เขาเป็นเพียงแค่ลูกไก่ในกำมือของหลี่โม่ โอวหยางจงเฉิงจึงจำเป็นต้องเชื่อฟังทุกคำสั่งของเขา

“ท่านหลี่เป็นผู้สูงส่ง พวกเราที่เป็นเพียงคนโง่เขลา ไม่มีทางคาดเดาความคิดของท่านได้หรอกครับ ท่านช่วยบอกพวกเราหน่อยเถอะครับ”

ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบเลือดของโอวหยางจงเฉิงแสดงรอยยิ้มที่แปลกประหลาดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ออกมา

“คนสติปัญญาระดับแก ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเช่นนี้ แล้วยังมีชีวิตรอดถึงทุกวันนี้ได้ ถือว่าโชคดีจริง ๆ เลยนะ” หลี่โม่พูดประชดประชัน

โอวหยางจงเฉิงยิ้มอย่างเขินอายและไม่รู้จะตอบอย่างไร

ประธานเฉียนที่มีไหวพริบดี ก็พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ท่านหลี่จะสั่งสอนพวกเราใช่ไหมครับ? พวกเราเป็นพวกไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ท่านช่วยสั่งสอนพวกเราหน่อยนะครับ ต่อไปเราจะไม่กล้าทำอีกแล้วครับ”

“เหอะ ๆ”

หลี่โม่ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย “สั่งสอนพวกแกอย่างนั้นหรือ? พวกแกคิดว่าตัวเองเป็นลูกหลานฉันหรือไง ฉันไม่มีลูกหลานที่โง่เขลาอย่างพวกแกหรอก”

“ใช่ครับ พวกเราโง่เขลาเอง ทำให้ต้องรบกวนท่าน ท่านอยากสั่งสอนพวกเรายังไงก็ได้ครับ พวกเราจะอดทนให้ได้ครับ”

เมื่อเห็นหลี่โม่หยิบบุหรี่ออกมา โอวหยางจงเฉิงก็รีบหยิบไฟแช็กออกมาเพื่อจะจุดบุหรี่ให้กับหลี่โม่

ในเวลานี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าการเอาตัวรอดแล้ว ขอเพียงรักษาธุรกิจและความมั่งคั่งไว้ได้ หลี่โม่จะสั่งให้ทำอะไรพวกเขาก็ยอม จะให้พวกเขาไปขายตัวตอนนี้เลยก็ได้

“ไปขอขมาที่บ้านตระกูลกู้ด้วย”

พวกของโอวหยางจงเฉิงทั้งสี่รู้สึกโล่งอกทันที การขอขมาไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพวกเขา ต่อให้ต้องคุกเข่ากราบไหว้ร้องขอพวกเขาก็ทำได้ ขอเพียงสามารถรักษาสถานะความมั่งคั่งของตัวเองไว้ได้ก็พอ ส่วนเรื่องศักดิ์ศรีเอาไว้ทีหลัง!

ในอดีตตอนที่โอวหยางจงเฉิงเริ่มต้นจากศูนย์ เขาไม่เคยเห็นแก่ศักดิ์ศรีอยู่แล้ว เพราะถ้าเห็นแก่ศักดิ์ศรี เขาไม่มีทางไต่เต้ามาถึงจุดนี้ได้

“ท่านหลี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ เรื่องนี้พวกเราทำได้ครับ พวกเราจะทำอย่างจริงใจที่สุดเลยครับ”

โอวหยางจงเฉิงตบหน้าอกของเขาแล้วพูดอย่างมั่นใจ