“รถของเป้าหมายขับออกจากบริษัทแล้วครับ ผมกำลังติดตามเธออยู่”
คนขับรถสีเงินพูดกับวิทยุสื่อสารบนรถ
“จับตาดูให้ดี จากการสำรวจของเรา สถานที่ที่เป้าหมายจะไปคือบ้าน บริษัท โรงงานและโรงพยาบาล ทิศทางทั้งสี่แห่งนี้แตกต่างกันมาก นายต้องจับทิศทางของเป้าหมายให้ได้”
“รับทราบครับ”
จากนั้นคนขับรถสีเงินก็วางวิทยุสื่อสารลงแล้วขับตามรถของกู้หยุนหลานอย่างไม่คลาดสายตา
กู้หยุนหลานไม่รู้ว่าเธอกำลังตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นแล้ว
เมื่อขับไปจนถึงโรงพยาบาล กู้หยุนหลานก็จอดรถไว้ที่ลานจอดรถ หลังลงจากรถแล้วเดินเพียงไม่กี่ก้าวก็มีชายสองคนเดินสวนเข้ามาใกล้เธอ
กู้หยุนหลานไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นและกำลังจะเดินสวนชายสองคนนั้น แต่ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็ยกมือขึ้นแล้วใช้ผ้าเปียกที่ชุบยาสลบมาปิดปากของกู้หยุนหลานไว้
นั่นเป็นผ้าเปียกที่พ่นยาสลบลงไปเรียบร้อยแล้ว แค่สูดเข้าไปในจมูกเพียงเล็กน้อยก็จะทำให้คนหมดสติได้ทันที
กู้หยุนหลานพยายามดิ้นรนอยู่สักพัก แต่ไม่นานหลังจากนั้นดวงตาของเธอก็พร่ามัวและในที่สุดเธอก็หมดสติไป
“เหอะ ๆ ผู้หญิงคนนี้ดูดีจริง ๆ ไม่แปลกเลยที่คุณชายซูจะชอบเธอ ปฏิบัติการครั้งนี้เป็นไปอย่างราบรื่นจริง ๆ นะ”
“อย่ามัวแต่เสียเวลาเลย รีบพาเธอขึ้นรถเถอะ คุณชายซูรออยู่”
จากนั้นรถตู้ที่จอดอยู่ไม่ไกลก็เปิดประตูออก และชายสองคนก็ช่วยกันพาตัวของกู้หยุนหลานขึ้นไปบนรถ
“เยี่ยมมาก เอาตัวเธอไปมัดติดเก้าอี้ไว้ เดี๋ยวเราจะให้เธอได้เห็นว่า ฉันจะจัดการกับสามีที่ไร้ค่าของเธอยังไง!”
จากนั้นพี่ตาวปาสั่งให้ลูกสมุนนำกู้หยุนหลานไปมัดติดกับเก้าอี้แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่น่าสมเพชว่า “ผมว่าแค่จัดการกับเขาคงยังไม่พอ คุณชายให้สามีของเธอได้เจอกับอะไรที่น่าตื่นเต้นดีกว่านะครับ ภายใต้แสงสลัว ๆ แบบนี้ถึงจะได้อารมณ์”
“ฮ่า ๆ ไม่ต้องห่วงหรอก เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว ไปถ่ายรูป อัดคลิปวิดีโอแล้วส่งให้เจ้าคนไร้ค่าหลี่โม่ดู ถ้ามันอยากช่วยเมียมัน ก็ให้มันมาที่นี่คนเดียว”
“ครับเจ้านาย เรื่องนี้ผมถนัดอยู่แล้ว”
พี่ตาวปาโบกมือและให้ลูกน้องเข้ามาถ่ายคลิปของกู้หยุนหลานแล้วส่งให้หลี่โม่ดู
หลี่โม่ที่กำลังเตรียมทำอาหาร เมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนข้อความดังขึ้นไม่หยุด เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาด้วยความสงสัยแล้วพึมพำ “ใครส่งข้อความมา?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...