คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 43

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่โม ทั้งสามคนก็จ้องมาที่เขาอย่างแปลกใจ

นี่หลี่โม่บ้าไปแล้วเหรอ?

ยังกล้ามาพูดแบบนี้อีก!

หวังฟางโกรธทันที เธอเลิกคิ้วพลันลุกขึ้นชี้ไปที่หลี่โม่ แล้วด่าว่า "เซอร์ไพรส์อะไรของแก? ทำไมลูกสาวของฉันถึงต้องฟังแล้วทำตามที่แกบอกด้วย? แกมันก็แค่ขยะไร้ค่า แกจะไปมีความคิดอะไร! ไปให้พ้น อย่ามาขวางหูขวางตาฉัน!"

หลี่โม่ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง สีหน้าของเขาดูแย่ลงเล็กน้อย

แม่ยายของเขาดูถูกเขาไม่เคยเปลี่ยนเลย

ตลอดช่วงสี่ปีที่ผ่านมา ในสายตาของหวังฟาง หลี่โม่เป็นแค่หนูข้างถนนที่ไร้ค่า เป็นคนไร้ประโยชน์ที่ถูกรังแก

ตอนนี้นายน้อยหลี่ผู้ลึกลับต้องการสร้างองค์กรวิจัยทางการแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฮั่น ซึ่งถือเป็นโอกาสที่ในสายตาทุกคนต้องการ

หากได้เป็นหุ้นส่วนกับหยุนจงหลานกรุ๊ป แล้วจะเกิดอะไรขึ้นหากสูญเสียหรงคังกรุ๊ปไป?

คุณท่านกู้จะต้องมองหลานสาวด้วยความชื่นชมอย่างแน่นอน และเมื่อถึงเวลา ครอบครัวของกู้หยุนหลานก็จะสามารถเชิดหน้าชูตาต่อหน้าญาติตระกูลกู้ได้

แต่การขอเป็นหุ้นส่วนครั้งนี้ พูดง่ายแต่ทำยาก

กู้หยุนหลานรู้ว่ามันยาก

หวังฟางก็รู้ว่ามันยาก

แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่คราวนี้ เพราะครั้งนี้หลี่โม่ได้เข้าไปแทรกแซงแล้ว

“อย่ามัวยืดยาด ฉันเห็นหน้าแกแล้วก็ยิ่งโมโห ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ไร้ประโยชน์จริง ๆ !”

หวังฟางรู้สึกหงุดหงิดมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนึกถึงเรื่องงานเลี้ยงเมื่อคืน มันน่าอับอายมาก

ตอนนี้เธอรู้สึกไม่สบายใจมาก เธอต้องการระบายความโกรธลงที่หลี่โม่

กู้หยุนหลานลุกขึ้นเหลือบมองไปที่หลี่โม่อย่างหงุดหงิด เธอส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และเดินตรงเข้าไปในห้องนอน

หลี่โม่เหลือบมองไปที่ประตูห้องนอนที่ปิดอยู่ จากนั้นก็ก้มหน้าก้มตาถูพื้นต่อไป

เกือบครึ่งชั่วโมงต่อมา หลี่โม่หาข้ออ้างที่จะออกไปข้างนอก และตรงไปที่หรงคังกรุ๊ป

ความร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปไม่ควรตกไปอยู่ในมือของไอ้สารเลวกู้ซิ่งเหว่ยนั่น

หลี่โม่กำลังจะก้าวเข้าไปหรงคังกรุ๊ปแต่จู่ ๆ ก็มีกลิ่นหอมโชยมาจากข้างหน้าของเขา และตามมาด้วยเสียงหวานดังขึ้น

ร่างอันสง่างามชนกับหลี่โม่ และลงไปกองอยู่ที่พื้น

“เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย!”

รูปร่างอันสง่างามนั้น สวมเสื้อคอวีสีขาวรัดรูป จับคู่กับกระโปรงบอดี้คอนสั้นพิเศษสีแดง ขาเรียวยาวสวมถุงน่องสีดำบาง ๆ และรองเท้าส้นสูงสีดำ

ทั้งมีสไตล์ เซ็กซี่ และมีเสน่ห์!

รูปร่างซึ่งเป็นที่นิยมมาก ทั้งเอวที่คอด สะโพกบาง เป็นผู้หญิงมีรูปร่างที่ไม่อ้วนไม่ผอม

สีหน้าของฟางถิงไม่มีความสุขเลย เธอตบฝุ่นที่สะโพกของเธอด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

หลี่โม่ทำได้แค่หัวเราะ เขายืนอยู่ข้าง ๆ เธอด้วยความอึดอัด

“โอเคหลี่โม่ ครั้งสุดท้ายที่ฉันเจอนายที่ร้านสปายังไม่ได้คิดบัญชีเลย วันนี้ฉันก็เจอนายที่นี่อีกแล้ว นายไม่ได้ตามฉันมาใช่ไหม?” ฟางถิงจ้องไปที่หลี่โม่อย่างภาคภูมิใจ และเงยหน้าขึ้นเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า

“ไม่ใช่ ฉันแค่มาหา” หลี่โม่ตอบ

“หา? นายมาหาอะไร?”

ใบหน้าอันสะสวยของฟางถิงกำลังคิดตามคำพูดของเขา และเธอก็อ้าปากกว้าง แล้วก็พูดอย่างดูถูกเหยียดหยามว่า “ฉันเข้าใจแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เจอนายที่นายแสดงเป็นเจ้านาย นายถูกไล่ออก แล้วมาสมัครเป็นรปภ.ที่นี่เหรอ?”

หลังจากพูดจบ เธอก็มองหลี่โม่อย่างเย้ยหยันด้วยท่าทางที่ภาคภูมิใจอย่างชัดเจนมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสายตา และการเคลื่อนไหวของเธอ ทำให้หลี่โม่มองมาที่เธอด้วยความรู้สึกไม่พอใจ

"ไม่ ฉันมาหาหรง..."

หลี่โม่กำลังจะอธิบาย แต่ฟางถิงมองเขาอย่างดูถูก และพูดแทรกมาว่า "พอ ๆ รีบกลับเถอะ ไม่ต้องอายหรอก ฉันเป็นผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทนี้ และถ้าฉันอยู่ที่นี่ นายก็ไม่ต้องคิดจะสมัครบริษัทนี้เลย'

เอิ่ม

หลี่โม่รู้สึกสับสนเล็กน้อย

ฟางถิงเป็นผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ของหรงคังกรุ๊ปเหรอ?