เมื่อได้ยินแบบนั้น หลี่โม่ก็ไม่พอใจอย่างมาก
รปภ. คนนี้เป็นสนุัขเฝ้าประตู แล้วยังจะกล้าดูถูกคนอื่นอีก
ดูเหมือนว่า หรงคังกรุ๊ปจะคัดเลือกแต่คนที่ไม่มีคุณภาพ!
เมื่อเห็นหลี่โม่ขมวดคิ้วแสดงความไม่พอใจ ฟางถิงก็ตะโกนอย่างโกรธเคืองทันที "ยืนทำอะไรกันล่ะ ไปไล่เขาออกไปสิ จะรอให้เขามาทำลายภาพลักษณ์ของหรงคังกรุ๊ปหรือไง!"
“ได้ครับ ๆ ผู้จัดการฟาง!”
จ้าวกังยืนทำความเคารพอย่างรวดเร็ว
“และอีกอย่าง คนอย่างเขาจะไม่มีวันถูกจ้างจากบริษัทของเรา และไม่สามารถสมัครเป็นรปภ. ได้!”
ฟางถิงอยากจะฆ่าเขาให้ตาย เพราะคิดว่าหลี่โม่มาสมัครเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย
เมื่อจ้าวกังหัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ประจบเหมือนสุนัขทันที “ผู้จัดการฟางไม่ต้องกังวลครับ ทีมรักษาความปลอดภัยของเราไม่ต้องการคนแบบเขาแน่นอน!”
มันจบแล้ว
จ้าวกังหันไปมองหลี่โม่อย่างจองหอง และพูดว่า "แก ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ อย่าให้พวกฉันต้องไล่แกไปเอง!"
หลี่โม่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ รปภ. พวกนี้ไม่ว่าพวกเขาจะรักษาความปลอดภัยอยู่ที่ไหนก็ล้วนเป็นอันธพาลเหมือนกันหมด
“ไล่ฉันออกไปเหรอ? ฉันก็อยากเห็นเหมือนกันว่าวันนี้ใครจะกล้าไล่ฉันออกไป!”
ในที่สุด หลี่โม่ก็อารมณ์ขึ้น เขาเป็นนายน้อยของแดนมังกร แม้เขาจะทำต ัวต่ำต้อย แต่เขาจะไม่ยอมปล่อยให้มดสองสามตัวมารังควานเขาได้ตลอดไปหรอก
“แกอวดดีนักไม่ใช่เหรอ?”
หัวหน้ารปภ. จ้าวกังมองหลี่โม่อย่างดื้อด้าน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประชดประชัน
ไอ้เด็กบ้านี่ มันเป็นประสาทไปแล้วหรือไง?
ไม่เห็นลูกน้องยืนอยู่ข้างหลังหรือไง กล้ามาอวดดีอย่างนี้ นี่เขาหาเรื่องใส่ตัวชัด ๆ !
“พวกแกเร็วเข้า ไล่มันออกไป!”
จ้าวกังมองดด้วยหางตา และพูดอย่างเย็นชา"น่าสนใจจริง ๆ ได้เจอคนโง่เง่า"
ทันใดนั้น รปภ.หลายคนก็วิ่งเข้ามาผลักหลี่โม่ พยายามไล่เขาออกไป
แต่ทันใดนั้น!
เสียงตะโกนด้วยความโกรธจัดก็ดังขึ้นที่ประตูของหรงคังกรุ๊ป!
"หยุดเดี๋ยวนี้!"
หรงปินก็วิ่งลงมาข้างล่างพร้อมกับผู้ช่วยของเขา ทันทีที่เขาเดินออกมาจากบริษัท เขาก็เห็นกลุ่มคนอยู่รอบ ๆ ตัวคุณชายหลี่ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจะไล่คุณชายหลี่ออกไป!
มันยุ่งวุ่นวายกันไปหมด!
ไอ้พวกโง่นี้!
ชุลมุนวุ่นวาย!
ทั้งรปภ. และฟางถิงต่างอ้าปากกว้างด้วยความประหลาดใจ สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ!
“นี่มัน... เป็นไปได้ยังไง?”
ฟางถิงรู้สึกสับสน ดวงตาของเธอสั่นไหว เธอก็มองไปที่หลี่โม่สลับไปมา
ใช่แล้ว ๆ
นายน้อยหลี่ผู้ลึกลับไม่เคยเปิดเผยตัวตน บางทีประธานหรงอาจไม่เคยเห็นตัวตนที่แท้จริงของนายน้อยหลี่ผู้ลึกลับ แล้วหลี่โม่ก็คงแกล้งทำตัวเป็นนายน้อยหลี่ผู้ลึกลับ และมาหลอกประธานหรง
มันต้องเป็นแบบนี้แน่ ๆ !
ถ้าอย่างนั้น
ฟางถิงโต้กลับทันที “ท่านประธานหรง ท่านคงเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ ดิฉันรู้จักผู้ชายคนนี้ เขาเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าของตระกูลกู้ ภรรยาของเขาคือกู้หยุนหลาน เขาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของดิฉัน ดิฉันรู้จักเขาดี เขาเป็นนายน้อยหลี่ผู้ลึกลับตัวปลอม ท่านอย่าหลงกลเขานะคะ!”
นี่มันเป็นไปไม่ได้เลย!
หลี่โม่เป็นเพียงไอ้ต่ำช้า
“ฟางถิง! เธอหมายความว่า ฉันแก่มากจนสายตาแย่ แล้วจำคนผิดเหรอ?”
สีหน้าของหรงปินดูนิ่งเฉย และเขาก็สูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...