คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 476

ผัวะ!

คนอันธพาลทั้งสองยังไม่ทันจะส่งเสียง พวกเขาก็ถูกหลี่โม่ทุบตีจนหมดสติไปเสียแล้ว

เมื่อเห็นคนอันธพาลทั้งสองหมดสติไป หลี่โม่ก็รีบเดินเข้าไปในตัวอาคารและตรงไปที่ห้องประชุม

หลี่โม่มาถึงที่ประตูห้องประชุมโดยไม่มีสิ่งกีดขวางตลอดทาง

เมื่อพวกคนอันธพาลเห็นหลี่โม่กำลังเดินเข้ามา พวกเขาเปิดประตูห้องประชุมพร้อมกับพูดอย่างเย้ยหยัน

"พี่ไป่ ไอ้หลี่โม่มันมาแล้ว"

เหล่าไป่ทำหน้าตกตะลึง จากนั้นก็เหลือบมองเวลาบนโทรศัพท์ และพูดอย่างไม่พอใจ "ไอ้สารเลวนี่มาเร็วขนาดนี้ได้ยังไง! ทำไมมันไม่ปล่อยให้คนน่าสมเพชพวกนี้เล่นเกมส์กันก่อน"

หลี่โม่และเหล่าไป่จ้องตากัน จากนั้นเขาก็ใช้เท้าดันประตูออก เตะคนเฝ้าหน้าประตูเข้าไปในห้องประชุม กู้หยุนหลานร้องไห้ด้วยความดีใจ เธอรู้ว่าหลี่โม่ต้องมาแน่ แต่เธอไม่คิดว่าหลี่โม่จะมาเร็วขนาดนี้

กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่นก็พากันถอนหายใจ ในที่สุดพวกเขาก็ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเกมส์สิบนาทีของเหล่าไป่ แต่เมื่อเห็นคนอันธพาลถูกเตะเข้าไปในห้องประชุมโดยหลี่โม่ กู้หยุนหลานและของคนอื่น ๆ หัวใจก็เริ่มหนาวเย็นทันที

ไอ้หลี่โม่มันต้องการจะทำอะไร!

มันต้องการให้คนชั่วพวกนี้เอาพวกเราให้หายใช่ไหม!

"หลี่โม่แกคิดจะทำอะไร ! เราทุกคนต่างถูกจับเป็นตัวประกัน ถึงแม้ว่าแกจะไม่เห็นแก่พวกเรา แต่แกก็ต้องคิดถึงความปลอดภัยของหยุนหลานสิ!" กู้เจี้ยนกั๋วคำรามด้วยความตื่นตระหนกตกใจ

ถ้าหลี่โม่รุกรานคนเหล่านี้ และเปิดฉากเล่นงานพวกมัน ทุกคนในห้องนี้จะต้องตายกันหมดแน่

"ไอ้หลี่คนไร้ประโยชน์ แกอย่าทำอะไรสิ้นคิดนะ ที่นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่นของแก! แกรีบกราบขอโทษพวกพี่เขาทุกคนเดี๋ยวนี้!"

"ที่แกไม่ทำความเคารพพวกพี่เขา เพราะแกอยากให้พวกเราตายกันใช่ไหม ถ้าพวกเราตายเป็นผีก็จะไม่ปล่อยแกไว้แน่!"

ในใจกู้เจี้ยนกั๋วและทุกคนเกลียดหลี่โม่มาก เกลียดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร คิดว่าเขาเอาแต่สร้างปัญหา และตอนนี้ก็กำลังจะทำให้ทุกคนตายไปกันหมด !

เมื่อส่งสายตาแห่งความมั่นใจให้กับกู้หยุนหลาน หลี่โม่ก็หยุดอยู่กับที่ไม่ขยับ

เหล่าไป่มองดูหลี่โม่ด้วยสายตาเย็นชา พูดอย่างเหยียดหยามว่า "ท่าทางก็ดูกล้าหาญดี แต่ไม่มีสมองเอาซะเลย มิน่าล่ะ ทำไมทุกคนถึงบอกว่าแกมันไร้ประโยชน์"

มุมปากของหลี่โม่โค้งขึ้นเล็กน้อย และเขามองไปที่เหล่าไป่ด้วยรอยยิ้มครึ่งเดียว

เมื่อเหล่าไป่เห็นท่าทีของหลี่โม่ ก็รู้สึกหมดความมั่นใจ เพราะหลี่โม่ไม่มีอาการเกรงกลัวเขาแม้แต่น้อย

ไอ้เด็กคนนี้มันโง่จริงหรือมันแกล้งโง่กันแน่?

เหล่าไป่มองไปที่หลี่โม่ด้วยความสงสัย รู้สึกว่ามีบางสิ่งที่เขาไม่สามารถมองหลี่โม่ออกได้

ในอดีตใครก็ตามที่ถูกเหล่าไป่และพรรคพวกเขาลักพาตัว ทุกคนจะแสดงท่าทางตื่นตระหนกเหมือนกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ และถ้าพวกเขาถูกทุบตี ดุและขู่พวกเขาเพียงเล็กน้อย พวกเขาก็จะกลัวจนตัวสั่น

แต่หลี่โม่ที่อยู่ต่อหน้าเขาดูท่าทางสงบเกินไป ราวกับว่าเขาไม่กลัวสิ่งใด ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา