คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 48

ก่อนที่กู้ซิ่งเหว่ยจะพูดจบ หรงปินก็พูดขัดจังหวะเขาขึ้นมาว่า "ผมคิดว่า การเซ็นสัญญาขอความร่วมมือของเราอาจจะช้าลง เพราะตระกูลกู้ไม่มีความจริงใจ ผู้จัดการกู้ ผมขอเตือนคุณไว้นะ ไม่ได้มีแค่บริษัทคุณเท่านั้นที่ต้องการขอความร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ป แล้วอีกอย่างตระกูลกู้ก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่ในเมืองฮั่นด้วย"

หลังจากพูดจบ หรงปินก็พูดอย่างเย็นชา “ส่งแขก”

ฮึ!

กู้ซิ่งเหว่ยทั้งตระหนก และหวาดกลัว

เขาคิดว่าหรงปินคงจะยอมรับและเห็นด้วยในด้วยเรื่องนี้ แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่า อีกฝ่ายจะยอมรับเพียงแค่ยัยกู้หยุนหลานเท่านั้น!

บ้าจริง!

หรือว่าคนที่กู้หยุนหลานนอกใจไปจะไม่ใช่หรงชางเวย แต่เป็นหรงปิน…

ตอนนี้กู้ซิ่งเหว่ยรู้สึกว่าชาที่หัว และหนักใจ เพราะคำพูดสุดท้ายของหรงปิน มันเหมือนเป็นการเตือนเขาว่า ตระกูลกู้ไม่ใช่ทางเลือกเดียวของหรงคังกรุ๊ป

จะทำอย่างไรดี?

หากการขอความร่วมมือครั้งนี้ถูกทำลายด้วยมือของเขาเอง คุณปู่จะต้องไม่ให้อภัยเขาแน่!

กู้ซิ่งเหว่ยกังวลมาก หรือเขาควรจะไปเชิญยัยกู้หยุนหลานให้มาที่นี่ดี?

ในขณะนี้ หลี่โม่ลุกขึ้น และเดินออกจากห้องทำงานไป

กู้ซิ่งเหว่ยอยู่ต่อก็คงจะไม่ใช่ความคิดที่ดี เขาหัวเราะใส่หรงปิน และเดินออกจากห้องไป

ด้านล่างของหรงคังกรุ๊ป กู้ซิ่งเหว่ยไล่ตามหลี่โม่ไป สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขาคว้าคอเสื้อของหลี่โม่ และเตือนเขาอย่างร้ายกาจ "หลี่โม่ ฉันไม่สนว่าแกจะใช้วิธีไหน แต่ฉันขอไว้เลยว่า ความร่วมมือของหรงคังกรุ๊ปต้องเป็นของฉันเท่านั้น! ถ้าแกจะพยายามเอาชนะเพื่อยัยสารเลวกู้หยุนหลานนั่น ไม่มีทาง!”

สายตาของหลี่โม่แข็งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขาดึงข้อมือของกู้ซิ่งเหว่ยออก ทำให้กู้ซิ่งเหว่ยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“โอ๊ย! ปล่อยนะ ปล่อย... มันเจ็บ...”

สายตาของหลี่โม่เย็นชา เขาพูดว่า "กู้ซิ่งเหว่ย ฉันแนะนำว่า นายอย่ามายุ่งกับฉันดีกว่า! อีกอย่างชื่อของเธอคือกู้หยุนหลาน ไม่ใช่ยัยสารเลวกู้หยุนหลาน! ถ้านายกล้าดูถูกเธออีก ฉันจะไม่ปล่อยนายไว้แน่"

หลังจากนั้น หลี่โม่ก็ผลักกู้ซิ่งเหว่ยออกไป เขาถอยเซไปสองสามก้าว และล้มลงไปกองกับพื้น

มันคงเป็นภาพลวงตาแน่ ๆ

เขาก็แค่ไอ้ขยะะ จะไปมีความสามารถอะไรได้!

กู้ซิ่งเหว่ยรู้สึกหงุดหงิดในใจ เขาลุกขึ้นและพูดอย่างโกรธแค้น "ไอ้เวร!"

แล้วจู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

“ซิ่งเหว่ย คุณปู่มาถึงบริษัทแล้ว ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง ลูกได้เซ็นสัญญาหรือยัง?” กู้เจี้ยนกั๋วถามด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ ถ้าลูกชายของเขาได้เซ็นสัญญานั่น ตำแหน่งในบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมของลูกชายเขาก็จะมั่นคง และถ้าเป็นแบบนั้น การสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าตระกูลกู้ในอนาคตก็เป็นสิ่งที่แน่นอนเช่นกัน

“พ่อครับมีเหตุนิดหน่อย ผมจะรีบกลับไปทันทีครับ” กู้ซิ่งเหว่ยพูดอย่างขมขื่น

ทางด้านของหลี่โม่ ไม่นานหลังจากที่เขาเดินออกมา เขาก็เดินไปขึ้นรถโรลส์รอยซ์ที่จอดอยู่ตรงหัวมุมถนน

ครั้งที่แล้วเขาได้นัดหมายไว้ เขาต้องไปพบใครบางคน

หลังจากที่หลี่โม่ขึ้นรถ ไม่นานนัก รถของกู้ซิ่งเหว่ยก็ออกมาจากโรงรถใต้ดิน เขาเหลือบมองไปเห็น ทันใดนั้นรูม่านตาของเขาหดตัวลง หัวใจของเขาก็สั่นระรัว และเขาก็พึมพำว่า "ทำไมด้านหลังดูเหมือนหลี่โม่....."