คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 498

กู้เจี้ยนกั๋วตัดสินใจในที่สุด เว้นแต่กู้ชิงหลินที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ ส่วนคนอื่น ๆ ก็มีการคาดเดาอยู่ในใจ

…

หลี่โม่และกู้หยุนหลานกลับมาถึงบ้าน หวังฟางเห็นทั้งสองคนกลับมาไวผิดปกติ ก็เพ่งมองทั้งสองด้วยความสงสัย

"ทำไมวันนี้กลับมาเร็วกันจัง คงไม่ใช่ไอ้หลี่โม่ไปทำเรื่องที่บริษัทอีกนะ"

"แม่ ไม่มีอะไรค่ะ วันนี้หนูแค่ไม่สบายก็เลยกลับมาเร็วหน่อยน่ะค่ะ" กู้หยุนหลานช่วยตอบแทนหลี่โม่

หวังฟางจ้องไปที่ตาของกู้หยุนหลานและพูดด้วยเสียงเย็นชา "ฉันเห็นขอบตาแกบวม ไม่ใช่ไม่สบาย แต่แกร้องไห้ต่างหาก! หลี่โม่ ไอ้สารเลว แกมานี่เลยนะ! แกนี่สร้างปัญหาไม่เว้นแต่ละวัน ชอบทำให้หยุนหลานของพวกเราร้องไห้!"

"แม่ ไม่ใช่เพราะหลี่โม่ทำหนูร้องไห้นะ แค่มีอะไรไม่รู้เข้าตา หนูก็เลยน้ำตาไหลคะ"

หวังฟางกลอกตาด้วยความโกรธ กู้หยุนหลานชอบปกป้องหลี่โม่จนหวังฟางไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว

"หยุนหลานแกมานั่งนี่ซิ"

หวังฟางตบที่ข้าง ๆ บนโซฟาที่ตนนั่งแล้วพูด

กู้หยุนหลานผลักหลี่โม่เบา ๆ ส่งสัญญาณให้หลี่โม่ด้วยสายตาให้เขากลับไปที่ห้องก่อน อย่ายืนอยู่ที่นี่เดี๋ยวจะโดนดุ

หลี่โม่พยักหน้าเบา ๆ กลับเข้าไปในห้อง

กู้หยุนหลานนั่งลงข้างหวังฟาง หวังฟางดึงมือกู้หยุนหลานพูดว่า "แกยังจำหลีฉุ่ยเหลียนได้ไหม พี่สาวของแม่ ที่ชอบมาที่บ้านเราตอนที่แกยังเป็นเด็ก"

"นี่แกอยากจะเห็นแม่อับอายขายหน้าหรือไง พาไอ้หลี่โม่คนไม่เอาไหนไปที่ไหนก็มีแต่จะขายขี้หน้า ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง! ถ้ามันรู้จักอดกลั้นสักนิด ฉันจะไม่พูดอะไรแบบนี้เลย" หวังฟางกล่าวด้วยความโกรธ

หลี่โม่ได้ยินเสียงของหวังฟางดังไปถึงในห้อง เขาจึงเดินออกมาจากห้องพูดว่า "ผมไปก็ได้ไม่ไปก็ได้ครับ"

"ไม่ได้ ถ้าจะไปก็ไปด้วยกัน ถ้าคุณไม่ไปฉันก็ไม่ไป" กู้หยุนหลานพูดอย่างดื้อรั้น

หวังฟางยืนดูอย่างหดหู่ คิดเป็นเวลานานและพูดว่า "หลี่โม่ แกกลับไปที่ห้องก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับหยุนหลาน"

หลี่โม่หันหลังเดินกลับไปที่ห้อง กู้หยุนหลานมองไปที่หวังฟางด้วยความสงสัย

"นี่ หยุนหลาน แม่จะบอกความจริงกับลูกให้นะ งานนี้ได้รับเชิญจากฮั่วเจี้ยนเฟิง พ่อของแกเขาชอบหยก ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงทันที จะให้ปฏิเสธไปตอนนี้ก็จะดูไม่ดี ดังนั้นแกคิดว่า…"