คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 546

เสียงวางสายดังออกมาจากในโทรศัพท์ กู้ชิงหลินโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ “จิ๊ ๆ สามีขยะของเธอดูเหมือนกำลังจะหนีไปแล้วนะ คุณชายทั้งหลาย พวกคุณพาตัวกู้หยุนหลานไปเล่นสนุกกันตามใจชอบได้เลย และขอให้พวกคุณโปรดเมตตาละเว้นปล่อยตระกูลเราไปด้วยเถอะค่ะ”

“ใช่แล้ว ชิงหลินพูดถูกต้อง”

กู้เจี้ยนเจียงมองไปทางเฝิงจื่อไฉอย่างสอพลอ “พวกคุณพาหยุนหลานกลับไป อยากจะแก้แค้นยังไงก็ได้ทั้งนั้น หล่อนไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลกู้ของเรา พวกคุณจะปฏิบัติกับตระกูลกู้เราแบบนี้ไม่ได้นะครับ”

ในดวงตาของกู้หยุนหลานเอ่อไปด้วยน้ำตา เธอขบริมฝีปากล่างแน่น ในใจเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและหวาดกลัว

ต้องถูกพาไปจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?

หากถูกคนพวกนี้พาตัวไป น่ากลัวว่าชีวิตในวันข้างหน้าของเธอคงจะมืดมิดไร้ความหวังแล้วล่ะ

ครั้งนี้หลี่โม่จะสามารถช่วยตนได้หรือเปล่า?

หรือว่า มันคง อาจจะ......

เฝิงจื่อไฉหัวเราะเสียงเย็นเล็กน้อย “คิดอะไรอยู่ล่ะ คนน่ะ ฉันต้องเอาอยู่แล้ว แต่บัญชีของสามมีดหกรูนี้ก็ยังต้องชำระ”

“เงินทุนหมุนเวียนของพวกแกตระกูลกู้ขาดไปแล้ว ทรัพย์สินส่วนใหญ่ก็กำลังจะถูกประมูลขายทอดตลาดไปหมด ถึงตอนนั้นพวกแกไม่เพียงไม่มีเงินเลยสักแดง แต่เกรงว่าจะยังต้องรับภาระหนี้สินอีกมากมาย ดังนั้นคนใหญ่คนโตอย่างเรามีกำลังมาก เราจะซื้อกิจการของพวกแกตระกูลกู้ด้วยราคาหนึ่งแสนหยวน พร้อมทั้งหนี้สินทั้งหมดด้วย”

หัวใจของกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงเย็นวาบขึ้นมาในฉับพลัน นี่มันเรียกว่าซื้อที่ไหนกัน นี่มันปล้นกันชัด ๆ เลย

แต่ตอนนี้ห่วงโซ่เงินทุนหมุนเวียนขาดสะบั้นไปแล้ว ถ้าไม่สามารถชำระหนี้ตามกำหนดของธนาคาร อย่างนั้นทรัพย์สินกลางที่จำนองเอาไว้พวกนั้น คงต้องถูกประมูลขายทอดตลาดไปจริง ๆ

“ไม่นะ คุณเฝิงอย่าทำแบบนี้เลย ได้โปรด ท่านผู้สูงส่งโปรดเมตตาด้วย พวกเราจะมอบหุ้นให้คุณ 5% ไม่สิ 10% เลยเป็นยังไงครับ”

“ฮ่าฮ่า ฉันไม่รีบ ถ้านายไม่ขาย ตอนที่ธนาคารยึดทรัพย์สินค้ำประกันของพวกนาย ถ้าเริ่มการประมูลเมื่อไหร่ พวกเราค่อยไปประมูลเอาก็ได้”

กู้เจี้ยนกั๋วเอ่ยด้วยรอยยิ้มสอพลอ “ถูกต้องครับ คุณเฝิง คุณจัดการกับกู้หยุนหลานเสียก่อนเลย อีกเดี๋ยวค่อยจัดการไอ้หลี่โม่อีกที คุณอยากจะจัดการพวกเขายังไงก็ได้ทั้งนั้น ขอเพียงคุณมีความสุขก็พอ”

“อย่ามาพูดไร้สาระกับฉัน ฉันจะจัดการพวกมันยังไงไม่จำเป็นต้องให้พวกแกมาสอน ไตร่ตรองเรื่องการซื้อกิจการของฉันให้ดี วันนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของพวกแก ผ่านวันนี้ไป แม้แต่เงินสิบหยวนพวกแกก็จะไม่ได้!”

ภายใต้การคุกคามด้วยอำนาจของเฝิงจื่อไฉ สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ต่างย่ำแย่ลงไม่น้อย พวกเขาไม่อาจยอมรับเงื่อนไขนี้ได้

ในตอนนั้นเอง หลี่โม่ก็พุ่งเข้ามาในห้องประชุม เมื่อเห็นกู้หยุนหลานปลอดภัยดี หลี่โม่ถึงได้วางใจลงไปได้

“หลี่โม่ คุกเข่าให้คุณเฝิงซะ!”

กลุ่มคนตระกูลกู้ตะโกนเอะอะขึ้นมาเป็นการใหญ่