"งั้นคุณก็กลับไปรอ" หลี่โม่กล่าวอย่างใจเย็น
"ขอบคุณครับ ขอบคุณคุณชายหลี่ที่ให้อภัย"
ซูเหวินเหมาตื่นเต้นจนแทบจะร้องไห้ เมื่อกี้เขานอนหมอบนิ่งเหมือนเด็กน้อย เพียงเพราะคำพูดของหลี่โม่
การกลับไปและรอหมายความว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปตระกูลซูก็ยังคงเป็นตระกูลซู แต่ซูเหวินเหมาจะเก็บสิ่งนี้ไว้เตือนใจ และเขาต้องคอยห้ามปรามสมาชิกในตระกูล
"ให้ผมไปส่งคุณชายหลี่และคุณหนูกู้ พวกคุณจะไปไหนเหรอครับ" ซูเหวินเหมายังคงถามด้วยความเคารพ
“พวกเรากำลังจะกลับบ้าน งั้นขอติดรถคุณไปด้วยแล้วกัน”
ซูเหวินเหมาเดินไปสองก้าวและเปิดประตูรถลินคอล์นให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานด้วยความเคารพนบนอบ
รอให้หลี่โม่และกู้หยุนหลานนั่งก่อน แม้ว่ายังมีที่ว่างอีกมากในเบาะหลังของลินคอล์น แต่ซูเหวินเหมาก็ไม่ได้ขึ้นไปนั่ง แถมยังไปนั่งข้างคนขับอีก
ขบวนรถเริ่มเคลื่อนออกช้า ๆ ส่งหลี่โม่และกู้หยุนหลานไปยังที่พักของพวกเขา
หลี่โม่ไม่ได้ให้ซูเหวินเหมาส่งเขาอีก เขาเดินจับมือกับกู้หยุนหลานกลับเข้าบ้านไป
ซูเหวินเหมามองหลี่โม่เดินจากไปอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ส่งรูปคุณชายหลี่ให้ทุกคนในตระกูล เพื่อที่ว่าเมื่อพวกมันเห็นคุณหลี่ชายในครั้งต่อไป พวกมันจะต้องปรนนิบัติต่อคุณชายหลี่ด้วยความเคารพและปฏิบัติต่อเหมือนคุณชายหลี่เหมือนเป็นเจ้านาย และให้คิดว่าตัวเองเป็นผู้รับใช้!"
"อ๋า?" ผู้ช่วยที่ยืนอยู่ข้างประตูรถทำเสียงประหลาดใจ
ตระกูลซูเป็นเหมือนดวงดาวเจิดจรัสอยู่บนท้องฟ้า ขืนให้พวกเขาเปรียบตนเองเหมือนทาส ผู้ช่วยรู้สึกว่ามีเพียงไม่กี่คนในตระกูลซูเท่านั้นที่ทำได้
"ถ้าทำไม่ได้ ก็ไปทำฟาร์มกับเจ้าซูเหวินปินซะ! ส่งคำสั่งของฉันไปให้พวกมันแบบคำต่อคำ หากมันกล้าที่จะไม่เคารพคุณชายหลี่ มันจะถูกไล่ออกจากตระกูลซู อย่าคิดว่าฉันจะแบ่งมรดกให้ในอนาคต!"
กู้เจี้ยนกั๋วสูบบุหรี่และพ่นควันออกมายาว ๆ "หยุดโวยวายซะที เรื่องของไอ้หลี่โม่ต้องคิดอย่างรอบคอบ ก่อนอื่นเริ่มจากกู้หยุนหลานก่อน ต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับไอ้หลี่โม่ หรือหลี่โม่และผู้นำแห่งตระกูลซูมีอะไรที่เกี่ยวข้องกัน แต่ทั้งหมดพวกแกก็ได้เห็นแล้ว”
"ระวังไว้ดีกว่า ตอนนี้ปัญหาของธนาคารได้รับการแก้ไขแล้ว และธนาคารได้ให้สินเชื่อมากขึ้น เราควรมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาองค์กร และไม่ให้กู้หยุนหลานผิดสังเกตมากเกินไป"
กู้เจี้ยนกั๋วพูดช้า ๆ ยังคงคิดถึงเรื่องของหลี่โม่
กู้ซิงเหว่ยขมวดคิ้ว เขาทนไม่ได้กับการถูกหลี่โม่ทุบตีหลายครั้ง
"ผมจะคิดโครงการดี ๆ ให้ดีกว่าของกู้หยุนหลานแน่นอน! ผมไม่เชื่อว่าจะเอาชนะเธอไม่ได้ ถ้าผมชนะกู้หยุนหลานได้ ผมจะกำจัดขยะอย่างไอ้หลี่โม่ซะ!"
กู้ซิงเหว่ยพูดเสียงดัง
กู้เจี้ยนกั๋วพยักหน้า "แกต้องวางแผนให้ดี ๆ คราวนี้แกต้องต่อสู้อย่างหนัก"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...