ซีเหมินจือเผิงเดินเข้าไปในห้องประชุมของบริษัทพร้อมด้วยการคุ้มกันของบอดี้การ์ด กู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ ยืนอยู่ที่ประตูห้องประชุมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าเพื่อทักทายเขา
"ยินดีต้อนรับการมาเยือนของท่านประธานซีเหมินครับ" กู้เจี้ยนกั๋วพูดด้วยสีหน้าประจบสอพลอ
ซีเหมินจือเผิงไม่สนใจกู้เจี้ยนกั๋ว แต่มองหากู้หยุนหลานและหลี่โม่ท่ามกลางสมาชิกในตระกูลกู้
เมื่อเห็นกู้หยุนหลานและหลี่โม่ยืนอยู่ที่ปลายแถว ซีเหมินจือเผิงก็แสดงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“เข้าไปคุยเรื่องงานให้เป็นเรื่องเป็นราวเถอะ” ซีเหมินจือเผิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
กู้เจี้ยนกั๋วไม่กล้าที่จะประมาท และยินดีต้อนรับซีเหมินจือเผิงเข้ามาในห้องประชุมจากนั้นพูดกับกู้หยุนหลานว่า "หยุนหลานรีบรินชาให้ประธานซีเหมินสิ"
กู้เจี้ยนกั๋วซึ่งคาดเดาความตั้งใจของซีเหมินจือเผิงได้จึงผลักกู้หยุนหลานออกไปโดยไม่ลังเล
แม้ว่ากู้หยุนหลานจะไม่เต็มใจ แต่เธอก็ทนได้ เธอเดินไปยังตู้ที่มุมห้องประชุม จัดชุดน้ำชาออกมาและเริ่มชง
ซีเหมินจือเผิงและกู้เจี้ยนกั๋วนั่งหันหน้าเข้าหากัน ทุกคนในตระกูลกู้และลูกน้องของซีเหมินจือเผิงก็นั่งลงเช่นกัน ส่วนหลี่โม่ก็นั่งอยู่ตรงมุมห้อง
กู้หยุนหลานเดินไปที่ซีเหมินจือเผิงพร้อมกับชาที่ชงแล้ว และวางถ้วยชาไว้ข้างหน้าซีเหมินจือเผิง
ซีเหมินจือเผิงมองไปที่กู้หยุนหลาน โดยหันหน้าไปด้านข้างและพูดด้วยความเย้ยหยันว่า "คงคิดไม่ถึงว่าผมจะมาสินะ เกมระหว่างเราได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว"
กู้หยุนหลานหันหลังกลับด้วยใบหน้าเย็นชาโดยไม่สนใจซีเหมินจือเผิงเลย
"เอาล่ะ เรามาพูดถึงข้อตกลงของเรากันดีกว่า ผมขอสนับสนุนพวกคุณตระกูลกู้อย่างเต็มที่ ผมจะช่วยพวกคุณเปลี่ยนแปลง และช่วยดันพวกคุณเข้าสู่ตลาดที่มีอัตรากำไรที่สูงขึ้น นี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตสำหรับพวกคุณ ตระกูลกู้"
ลูกตาของกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ เปลี่ยนเป็นสีเขียวเหมือนหมาป่าหิวโหยที่เห็นอาหาร
"ที่ท่านประธาซีเหมินพูดนั้นถูก นี่เป็นโอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตสำหรับตระกูลกู้ของเราจริง ๆ และการได้ร่วมมือกับท่านประธานซีเหมิน หมายความว่าตระกูลกู้ของเราก้าวสู่ระดับสูงขึ้นแล้ว" กู้เจี้ยนกั๋วกล่าวอย่างประจบประแจง
ซีเหมินจือเผิงชำเลืองมองกู้เจี้ยนกั๋วและพูดด้วยรอยยิ้ม "ผมไม่ได้ปล่อยให้พวกคุณปีนขึ้นไปโดยเปล่าประโยชน์ ก่อนที่ผมจะร่วมมือกับพวกคุณ ผมมีข้อเสนอเล็ก ๆ น้อย ๆ"
"ท่านประธานซีเหมิน โปรดบอกผมมาได้เลยครับ ทุกสิ่งที่ท่านขอเราจะพยายามทำให้ดีที่สุด"
"ผมต้องการให้ไอ้หลี่โม่คุกเข่าลงต่อหน้าผม เพื่อให้กู้หยุนหลานเห็นว่าสามีที่ไม่เอาไหนของเธอช่างไร้ค่าจริง ๆ" ซีเหมินจือเผิงกล่าวอย่างร้ายกาจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...