คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 601

ลูกน้องของหลี่กังต่างชะงักฝีเท้า แล้วพากันมองไปทางหม่าเฉิงลี่ด้วยสายงงงวย

หญิงชรากระทืบเท้าด้วยความโมโหแล้วตะคอกใส่ลูกน้องของหลี่กัง “จะหยุดกันทำไม ฉันไม่ได้บอกให้พวกแกหยุด พวกแกก็ห้ามหยุด! ตีมันสิ ตีมันให้ปางตายเดี๋ยวนี้!”

หม่าเฉิงลี่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา แล้วตะโกนใส่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยใต้บังคับบัญชา “อย่ามัวแต่ยืนอึ้งอยู่ รีบปกป้องคุณหลี่ซะสิ!”

“หัวหน้าหม่า คุณไม่ได้พูดผิดไปใช่ไหม ไม่ใช่ช่วยพี่หลี่หรอกเหรอ ทำไมถึงเปลี่ยนเป็นให้ปกป้องคุณหลี่ล่ะ ให้ปกป้องไอ้ขอทานที่มายั่วโมโหพี่หลี่นั่นงั้นเหรอ?” เจ้าหน้าที่รปภ.คนหนึ่งถามขึ้น

หม่าเฉิงลี่ตบหน้าเจ้าหน้าที่รปภ.คนนั้นทันที “นายกล้าบอกว่าคุณหลี่เป็นขอทาน นายคงไม่อยากอยู่ต่อแล้วใช่ไหม! รีบไปคุ้มกันคุณหลี่เดี๋ยวนี้”

แม้เจ้าหน้าที่รปภ.ที่เหลือจะไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ แต่เมื่อเห็นท่าทีฉุนเฉียวในตอนนี้ของหม่าเฉิงลี่ ก็ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามใด ๆ แล้วกรูกันเข้าไปปกป้องหลี่โม่ตามคำสั่งของหม่าเฉิงลี่

ในเวลาเพียงพริบตา รอบตัวของครอบครัวหลี่โม่ทั้งสามคนก็เต็มไปด้วยเจ้าหน้าที่รภป. เพียงแต่ครั้งนี้เจ้าหน้าที่รปภ.ล้วนพุ่งออกไปด้านหน้า เตรียมป้องกันลูกน้องของหลี่กัง

หญิงชราชี้หน้าด่าว่าหม่าเฉิงลี่ “แก ไอ้บัดซบ แกทำอะไรของแก คิดจะช่วยคนนอกมารังแกยายแก่อย่างฉันอย่างนั้นเหรอ เสี่ยวเฉิงถ้าเธอไม่พูดอะไรสักคำ ฉันก็อยากจะอยู่ต่อแล้วจริง ๆ !”

“เหล่าหม่า นายทำแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน”

หลี่กังถามด้วยใบหน้าบึ้งตึงไม่พอใจอย่างยิ่งกับการทรยศของหม่าเฉิงลี่

หม่าเฉิงลี่ไม่แยแสหลี่กัง แต่กลับตะโกนใส่โทรศัพท์ “สถานการณ์ฉุกเฉิน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหมดมารวมตัวที่ข้างม้าหมุน!”

หลังจากออกคำสั่งเสร็จ หม่าเฉิงลี่ก็วิ่งเหยาะ ๆ ไปหาหลี่โม่ ใบหน้าเผยรอยยิ้มประจบเอาใจ “คุณหลี่ เมื่อครู่ผมทำไม่ถูกต้อง ได้โปรดให้อภัยผมด้วยนะครับ”

เมื่อเห็นท่าทีสำนึกผิดของหม่าเฉิงลี่ไม่เลว นอกจากนี้ยังนับว่าเป็นคนของเฉียวเจิ้งหลง หลี่โม่เองก็ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับท่าทีเมื่อครู่นี้ของหม่าเฉิงลี่เช่นกัน

“เดี๋ยวพอคนของนายมาแล้ว ก็จับเจ้าพวกนี้กลับไปเก็บกวาดให้เรียบร้อยแล้วกัน ฉันยังต้องเที่ยวกับลูกสาวต่อ” หลี่โม่เอ่ยอย่างไม่คิดอะไรมาก

“โธ่ ๆ ต่อไปหากต้องการพาลูกของคุณมาเที่ยวที่สวนสนุกก็แจ้งล่วงหน้าได้เลยนะครับ พวกเราจะทำการปิดสวนสนุกเพื่อต้อนรับพวกคุณทั้งครอบครัว รับประกันได้เลยว่าพวกคุณจะเที่ยวอย่างมีความสุขแน่นอนครับ” หม่าเฉิงลี่พูดประจบสอพลอ

“แบบนั้นมันไม่เหมือนกัน ถ้าไม่มีเด็ก ๆ คนอื่น ซีซีเล่นอยู่คนเดียวจะไปมีความหมายอะไรกันล่ะ”

หลี่โม่กับหม่าเฉิงลี่พูดคุยกันอย่างไม่มีอะไรจะพูดก็หาเรื่องมาพูดจนได้ ส่วนหลี่กังนั้นได้เข้าสู่สภาวะแข็งเป็นหินไปเสียแล้ว