……
เช้าตรู่ หวังจงเหิง หวังจงเฉิงและหวังจงฉวนกำลังนั่งอยู่ในห้องโถง
“พี่ใหญ่ ขอให้วันนี้ประสบความสำเร็จด้วยดี สามารถชนะใจคุณหลี่เศรษฐีลึกลับคนนั้นได้นะพี่ แบบนั้นแล้วต่อไปตระกูลหวังของเราจะได้ผงาดขึ้นเสียที”
หวังจงเหิงยกยอปอปั้นหวังจงฉวนอย่างแข็งขัน
หวังจงเฉิงรู้สึกอึดอัดในใจเล็กน้อย หากบ้านหลักของตระกูลยิ่งแข็งแกร่ง อย่างนั้นสิ่งที่หวังจงเฉิงจะได้รับในอนาคตก็ยิ่งน้อยลง
หวังจงเฉิงซ่อนความคิดเจ้าเล่ห์ไว้ในใจแล้วยกยิ้มเอ่ย “พี่ใหญ่ ครั้งนี้ต้องทำดีกับพี่หยุนหลานให้มาก ๆ นะ ถึงยังไงพี่หยุนหลานก็เป็นชู้รักกับเศรษฐีลึกลับคนนั้น”
“ฮ่าฮ่า”
หวังจงฉวนหัวเราะอย่างเหยียดหยาม “นั่นมันเรื่องน้าเล็กคุยโวโอ้อวดไปเท่านั้น รู้ไหมว่าเมื่อวานน้าเล็กโทรมาบอกกับฉันว่ายังไง?”
“บอกว่ายังไงล่ะ? หรือจะบอกว่ากู้หยุนหลานกับเศรษฐีลึกลับนั่นไม่มีความสัมพันธ์อะไรกัน?”
หวังจงเฉิงถาม
“ก็ประมาณนั้น แล้วจากนั้นก็บอกให้ลูกเขยไร้ประโยชน์ของเขาไปกับฉัน ฉันคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าไว้ใจ คงจะเสียเวลาไปเปล่า ๆ วันหนึ่งแล้วล่ะ” หวังจงฉวนส่ายหน้าพลางพูด
หวังจงเหิงตบโต๊ะอย่างแรง นึกถึงเรื่องที่เคยถูกหลี่โม่ตบหน้าต่อหน้าคนอื่นก่อนหน้านี้
“ไอ้เวรไร้ประโยชน์นั่น ทำไมพี่ใหญ่ต้องไปสนใจไอ้ขยะนั่นด้วย เดี๋ยวมันมาแล้วเราเตะมันออกไปเลยก็ได้”
“จะเตะออกไปทำไมกัน ต้องเล่นสนุกกับไอ้ขยะนั่นให้เต็มที่ก่อนสิ คราวก่อนมันทำให้ตระกูลหวังเราเสียหน้า ยังไงก็ต้องทำให้มันได้รับบทเรียนซะบ้าง”
หวังจงฉวนแสยะยิ้มพลางเอ่ย
“ถูกต้อง ต้องจัดการมันให้หนัก สั่งสอนมันให้หนักสักหน่อย”
“สายแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเอง พวกนายอย่าทำแบบนี้เลยน่า”
หลี่โม่เอ่ยอย่างเรียบเฉย
“เรื่องที่นายมาสายเลยก็ช่างเถอะ แต่เรื่องที่บอกว่าจะไปพบกับคุณหลี่แห่งบริษัทหยุนจงหลาน นายจัดเตรียมเอาไว้แล้วจริง ๆ งั้นเหรอ? รับประกันใช่ไหมว่าฉันจะได้พบกับคุณหลี่?”
หวังจงฉวนมองหลี่โม่ด้วยแววตาเคลือบแคลง
“ถ้านายไปกับฉัน ฉันก็สามารถทำให้นายได้พบกับคนที่นายอยากเจอได้แน่นอน แต่ถ้านายไม่อยากไปด้วยกัน ช่างแล้วแต่เถอะ”
หลี่โม่เอ่ยด้วยท่าทีไม่ยี่หระโดยสิ้นเชิง ทำให้หวังจงฉวนมองมาอย่างหัวเสีย
“ถ้านายทำไม่ได้ ก็อย่าหาว่าฉันโหดเหี้ยมก็แล้วกัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...