ครัฟต์ขับรถไปที่ชานเมืองโซลและหยุดอยู่ข้างลำธารเล็ก ๆ
ที่โค้งของลำห้วย มีชายคนหนึ่งกำลังนั่งตกปลาอยู่ริมแม่น้ำ
ร่างของชายผู้นั้นดูค่อนข้างผอม มีผมสีขาวครึ่งหัวมัดมวยไว้บนศีรษะ นั่งนิ่งอยู่ริมแม่น้ำราวกับภูเขา
เมื่อมองไปที่แผ่นหลังบาง ๆ ครัฟต์กลืนน้ำลายลงคอ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว
แม้ว่าครัฟต์จะเป็น CEO ของกลุ่มที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับชายชราร่างผอมบางคนนี้ที่สามารถควบคุมชีวิตและความตายของตัวเองได้ ครัฟต์ก็เต็มไปด้วยความกลัวที่ไม่สิ้นสุด
ครัฟต์ไม่รู้จักชายชราร่างผอม เขารู้เพียงว่าชายชราร่างผอมเป็นเจ้านายของหัวหน้าเจ้านายของเขาอีกที
เดิมทีครัฟต์ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะพบกับชายชราผอมแห้งคนนี้ แต่เนื่องจากครัฟต์มีหน้าที่รับผิดชอบในการร่วมมือกับตระกูลกู้ เขาจึงสามารถทลายกำแพงของชนชั้นและเข้าพบกับบุคคลนี้ซึ่งมีสถานะสูงกว่าเขาหลายลำดับได้
หลังจากจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้ว ครัฟต์ก็เดินไปหาชายชราร่างผอมด้วยอารมณ์เหมือนแสวงบุญ
ครัฟต์หยุดด้านหลังชายชราร่างผอมครึ่งเมตรแล้วโค้งคำนับพร้อมกับพูดว่า "สวัสดีครับท่าน ผมชื่อครัฟต์ครับ"
"อืม" คุณท่านปาทำเสียงในโพรงจมูก ซึ่งเป็นการตอบสนองต่อครัฟต์
ครัฟต์โค้งคำนับลงอีก และพูดด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก "ผมได้ติดต่อตระกูลกู้แล้ว และได้ลงนามในข้อตกลงเพิ่มเติมกับกู้หยุนหลาน"
"อืม"
“สิ่งที่ต้องทำอีกอย่าง คือเรียกฉันว่า คุณท่านปา”
คุณท่านปาเป็นคนมีเหตุผล ไม่เพียงคุณท่านปาเท่านั้น แต่ยังเป็นกฎหลักของแดนมังกรด้วย เขาเข้าใจดีว่าหลี่โม่ไม่มีโอกาสที่จะชนะราชินีแห่งแดนมังกรได้อย่างแน่นอน หลังจากที่พยายามอย่างอุตสาหะมาหลายสิบปี
ดังนั้นคุณท่านปาและคนอื่น ๆ จึงหยุดนิ่งอยู่พักหนึ่ง และหลังจากเจรจาแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กับราชินีแห่งแดนมังกรแล้ว พวกเขาทั้งหมดก็ตกลงไปที่ค่ายของราชินีแห่งแดนมังกร
ตอนนี้ราชินีแห่งแดนมังกรต้องการพบหลี่โม่ คุณท่านปาคิดว่าเขาควรทำอะไรสักอย่างเพื่อกระชับความสัมพันธ์กับราชินีแห่งแดนมังกร เพื่อต่อไปราชินีแห่งแดนมังกรจะได้ดูแลประตูแห่งมังกรได้ คุณท่านปาก็จะสามารถก้าวขึ้นสู่ที่สูงสุด
“ท่านพูดถูก หลี่โม่ควรจะเป็นแค่ไอ้คนไร้ค่า” ครัฟต์กล่าวด้วยความเคารพ
คุณท่านปายกมือโดยไม่สนใจคำเยินยอแบบห้วน ๆ ของครัฟต์
"แกต้องช่วยกู้หยุนหลานให้ดี ๆ ทำให้กู้หยุนหลานและหลี่โม่เชื่อใจแกให้ได้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...