คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 634

กู้เจี้ยนหมินได้ยินคำชมเชยของคุณปู่กู้ก็ยกยิ้มจนปากแทบฉีกด้วยความปลื้มปริ่ม

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงต่างนึกอิจฉาริษยา ทว่าเมื่อนึกถึงฉากที่เตะกู้เจี้ยนหมินทั้งครอบครัวออกไปในอนาคตขึ้นมา ก็รู้สึกว่า การที่จะปล่อยให้กู้เจี้ยนหมินกระหยิ่มยิ้มย่องไปก่อนก็ไม่เสียหายอะไร ได้ที่ดินที่สำคัญที่สุดมาอยู่ในมือก็พอแล้ว

หลังจากฝืนฉีกยิ้มแสร้งแสดงความยินดีในฐานะพี่น้องแล้ว กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงก็ให้เหตุผลว่าจะไปส่งคุณปู่กู้กลับแล้วจึงออกจากห้องไป ส่วนกู้เจี้ยนหมินเองก็กลับไปด้วยเช่นกัน

กู้ชิงหลินพูดอย่างไม่พอใจ “รีบพาไอ้กระจอกของเธอไปชุบตัวเถอะ ให้ดีตอนกลางคืนก็เช่ารถหรูสักคน อย่าให้มันน่าขายหน้าเกินไปนักเลย”

กู้ชิงหลินที่ในใจเต็มไปด้วยความผิดหวังและไม่ยอมรับในที่สุดก็รอมาถึงโอกาสที่จะได้ระบาย และเอ่ยจิกกัดเหยียดหยามกู้หยุนหลายกับหลี่โม่

กู้ซิ่งเหว่ยเห็นเช่นนั้นก็ส่ายหัว รู้สึกว่าเพื่ออนาคตของตัวเขาเองแล้ว ตอนนี้เขาคงไม่สามารถร่วมการโจมตีใส่กู้หยุนหลานได้ อย่างน้อยที่สุดก็ต้องอยู่เฉย ๆ ไปจนกว่าจะรับช่วงต่อจากกู้หยุนหลาน

“ชิงหลิน เธอให้น้อยหน่อยเถอะ หยุนหลานกับหลี่โม่ช่วยเหลือตระกูลเรามากมายขนาดนั้น อย่างน้อยก็ต้องเคารพพวกเขาสักหน่อยนะ” กู้ซิ่งเหว่ยพูดกล่อมไปมั่ว ๆ

“หึ คนหนึ่งก็เป็นนังแพศยาที่แสร้งทำเป็นใสซื่อ อีกคนก็เป็นไอ้กระจอกไร้ประโยชน์ มันมีอะไรที่ควรค่าให้เคารพกัน ให้ฉันเคารพพวกเขาขอไปให้อาหารหมาเสียยังดีกว่า”

กู้ชิงหลินพูดจบก็จากไปอย่างกระฟัดกระเฟียด กู้ซิ่งเหว่ยเอ่ยด้วยรอยยิ้มทำตัวไม่ถูก “พวกนายอย่าถือสาเลย ฉันจะไปคุยกับเธอดี ๆ เอง”

กู้ซิ่งเหว่ยหาหอข้ออ้างแล้วเดินออกไป ในห้องประชุมกว้างขวางจึงเหลือเพียงหลี่โม่และกู้หยุนหลานเพียงสองคน

กู้หยุนหลานยื่นบัตรเชิญให้กับหลี่โม่ เอ่ยอย่างค่อนข้างเป็นกังวล “ไม่ว่ายังไงฉันก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ ทำไมคุณครัฟต์ถึงเชิญแค่พวกเราสองคน แต่กลับไม่เชิญพวกคุณลุงไปด้วยล่ะ? มันคล้าย ๆ กับว่าต้องการทำให้พวกเรากับพวกคุณลุงแตกแยกกันเลย”

“เพราะมีเพียงวิธีนั้น เขาถึงจะสามารถได้รับความไว้วางใจจากเราอย่างรวดเร็วที่สุด ครัฟต์ทำเรื่องมากมายขนาดนี้ ก็เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจจากพวกเรา”

กู้หยุนหลานยิ่งฟังก็ยิ่งสับสน “ความไว้วางใจของพวกเรามีอะไรน่าอยากได้นัก ที่ดินที่คุ้มค่าเงินที่สุดในมือก็มอบให้ตระกูลไปหมดแล้ว ต่อให้เขาต้องการหลอกเรา ก็หลอกเอาอะไรไปไม่ได้หรอก”

หลี่โม่เผยรอยยิ้มลึกลับ ก่อนจะส่ายหัวเล็กน้อย

“หากเขาหลอกลวงเก่งมาก ๆ บางทีเขาอาจจะเป็นนักต้มตุ๋นข้ามชาติ และอาจวางแผนหลอกลวงตระกูลกู้อยู่ก็ได้ เขาจึงต้องหาช่องโหว่เล็ก ๆ ขึ้นมาเสียก่อน”

“ที่คุณพูดมันอะไรกันเนี่ย ต่อไปอย่าอ่านทฤษฎีสมคบคิดวุ่นวายพวกนั้นมาก ๆ ล่ะ”