"เจียเฉิงเป็นคนหาพวกนักเลงมา? แล้วเจียเฉิงตายด้วยปืนของพวกนั้นได้ยังไง!" หม่าเต๋อฝูถามด้วยความไม่เชื่อ
การวิเคราะห์ตามตรรกะปกติ อีกฝ่ายต้องตายด้วยปืนของพวกนักเลง แต่นี่กลับเป็นหม่าเจียเฉิง นายจ้างกลับตายด้วยปืนของลูกจ้าง
หม่าเต๋อฝูรู้สึกไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก เป็นไปได้ไหมว่าครัฟต์จะซื้อตัวพวกนักเลงพวกนั้นและหันมาเล่นงานเขาในตอนสุดท้าย?
แต่พวกลูกเศรษฐีคนอื่น ๆ กลับปลอดภัยดี มีแค่ลูกชายของเขาเท่านั้นที่เสียชีวิต
“นายท่าน ว่ากันว่าหลี่โม่คว้าปืนจากนายน้อย แล้วยิงสังหารหัวหน้านักเลง พวกนักเลงที่เหลือก็กระหน่ำยิงใส่หลี่โม่ด้วยความโกรธ แต่หลี่โม่หนีไปได้ แล้วทิ้งนายน้อยให้ตกอยู่ที่นั่น ดังนั้น ก็เลย..."
"บัดซบเอ้ย! ไอ้หลี่โม่! แค่ลูกเขยของตระกูลเล็ก ๆ ในกรุงโซล กล้าฆ่าลูกชายของฉัน! แค้นนี้ต้องชำระ!"
หม่าเต๋อฝูทำลายข้าวของด้วยความโกรธและเครื่องรางที่สวยงามที่วางอยู่บนโต๊ะก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจัดกระจายไปหมด
พ่อบ้านโค้งคำนับและพูดว่า "นายท่าน ว่ากันว่าหลี่โม่สู้กับพวกนักเลงมากกว่า 20 คนด้วยตัวเอง ผมไม่คิดว่าคนของเราจะเอาชนะมันได้ ควรวางแผนให้รอบคอบจะดีกว่า อย่างน้อยเราก็ต้องหาจุดอ่อนของมันให้ได้ แล้วก็จัดการมัน"
พ่อบ้านแนะนำหม่าเต๋อฝู โดยคิดว่าหม่าเต๋อฝูหุนหันพลันแล่นเกินไปในตอนนี้ และอยากจะส่งคนของเขาไปหาเรื่องกับหลี่โม่ คงจะไม่ดีถ้าพวกของหลี่โม่จัดการพวกเขา ถ้าจะให้ดีต้องรอบคอบเพื่อประโยชน์แก่ตระกูล
หม่าเต๋อฝูทุบขวดและกระป๋องเพื่อระบายความโกรธในใจ และนั่งลงบนโซฟาด้วยอาการหอบอย่างหนัก ใช้มือขวาถูบริเวณกึ่งกลางคิ้วอย่างแรง
"แกพูดถูก ไม่ควรหุนหันพลันแล่นเกินไป ตระกูลกู้ หึหึ ออกคำสั่งไป ถึงผู้จัดจำหน่ายยาในตัวเมืองและจังหวัดรวมทั้งเมืองบริเวณรอบ ๆ ใครก็ตามที่ร่วมมือกับตระกูลกู้แปลว่าไม่ไว้หน้าฉันตระกูลหม่า!"
"รับทราบนายท่าน"
พ่อบ้านตอบโดยถือโทรศัพท์มือถือและดำเนินการว่องไวอย่างเสือ
การประสานงานและการสรุปเรื่องต่าง ๆ จัดการโดยพ่อบ้าน วันรุ่งขึ้น พ่อบ้านก็ได้จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ทีมทนายความด้านการแพทย์ชั้นนำในประเทศที่ได้รับเชิญจากเกียวโตก็มาถึงโซลแล้ว และทุกอย่างก็เตรียมพร้อมแล้ว
……
เมื่อหลี่โม่และกู้หยุนหลานมาถึงบริษัท พวกเขาต้องจัดการประชุมประสานงานในตอนเช้าตรู่เพื่อประสานงานการเตรียมการก่อสร้างโรงงานแห่งใหม่ ตอนนี้ตระกูลกู้ได้ทุ่มเทความพยายามทั้งหมดในโครงการโรงงานแห่งใหม่
กู้เจี้ยนกั๋วและครัฟต์นั่งที่ด้านบนสุดและตามด้วยตระกูลกู้ และผู้ติดตามของครัฟต์นั่งอยู่ทั้งสองด้าน แต่เพราะกู้หยุนหลานยังไม่มาถึงห้องประชุม ดังนั้นการประชุมประสานงานจึงยังไม่เริ่มขึ้น
กู้ซิ่งเหว่ยมองดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือของเขา และพูดอย่างไม่พอใจ "เก้าโมงแล้วและถึงเวลาประชุมแล้ว ควรเริ่มการประชุมอย่างเป็นทางการได้แล้ว เราไม่ควรทำลายงานใหญ่ของเราเพียงเพราะหนูแค่ไม่กี่ตัว"
กู้เจี้ยนกั๋วพยักหน้าและพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ "กู้หยุนหลานเริ่มเกเรมากขึ้นเรื่อย ๆ เธอกล้าที่จะสายต่อการประชุมที่สำคัญขนาดนี้ เกินไปแล้ว! คิดว่าหากไม่มีตัวเองโครงการคงจะดำเนินการไม่ได้ล่ะสิ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...