ขบวนรถของท่านปาหยุดลงอย่างช้า ๆ เสียงเปิดและปิดประตูก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เหล่าผู้คุ้มกันลงจากรถราวกับกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ และมองไปยังแนวป้องที่พวกของเย่จงเทียนตั้งขึ้นด้วยสายตาระแวดระวัง
"ระวังตัว!"
หัวหน้าผู้คุ้มกันส่งเสียงคำราม พวกผู้คุมต่างใช้รถเป็นที่กำบังและเล็งปืนไปที่แนวป้องกันของพวกเย่จงเทียน
ถึงขั้นยกเครื่องยิงบาซูก้าขึ้นมาจากรถคันด้านหลัง ทำให้เปลือกตาของฉินจี้เย่กระตุกยิก
ฉินจี้เย่ยกมือขึ้นเหนือศีรษะ พยักหน้าและโค้งตัวมองไปที่รถเบนซ์กันกระสุนที่ห่างไปไม่ไกล
รถเบนซ์กันกระสุนเสริมความยาว ความสูงและความหนา ใหญ่กว่ารถยนต์ทั่วไปขึ้นมาเท่าตัวและดูเหมือนกับสัตว์ร้ายตัวหนึ่งอย่างไรอย่างนั้น
“อย่าเพิ่งยิงครับ ไม่ต้องตึงเครียดไปครับ ผมขอคุยกับท่านปาสักหน่อยได้ไหม? ผมมาส่งข้อความแทนคุณหลี่ หลี่โม่ พวกเรามีอะไรพูดคุยกันดี ๆ เถอะครับ ถ้าต่อสู้กันขึ้น คนที่บาดเจ็บล้มตายไปก็มีแต่พี่น้องของตัวเองทั้งนั้นไม่ใช่เหรอครับ?”
ฉินจี้เย่เข้าสู่การแสดงอย่างรวดเร็ว แม้ว่าขาทั้งสองข้างจะสั่นไม่หยุดแต่ปากของเขาก็กลับพูดได้อย่างคล่องแคล่ว
การเผชิญหน้ากับท่านปา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อท่านปายังไม่ได้ลงจากรถ ฉินจี้เย่ไม่ได้รู้สึกถึงความกลัวมากมายนัก เมื่อเทียบกันดูแล้วการประจันหน้ากับหลี่โม่ต่างหากถึงจะน่ากลัวอย่างแท้จริง
หน้าต่างรถเบนซ์ลดลงเป็นช่องเล็ก ๆ ท่านปามองออกไปนอกหน้าต่างอย่างระมัดระวัง กังวลว่าอาจมีนักแม่นปืนหรือกระทั่งพลซุ่มยิงอยู่ เขาจึงไม่กล้าเปิดหน้าต่างลงจนสุด
หัวหน้าผู้คุ้มกันเดินไปข้างประตูรถเบนซ์และพูดผ่านช่องนั้นว่า “ท่านปาครับ ท่านคิดว่าจะยิงเข้าไปไหมครับ? มีบาซูก้าอยู่ ผมคาดว่าเราจะถล่มที่นี่ให้ราบเป็นหน้ากลองได้ในเวลาไม่นาน คนของเย่จงเทียนไม่มีอาวุธหนักอะไรเลยครับ”
"ไม่ต้องรีบร้อน ฟังดูก่อนว่าคนสกุลฉินนี่จะพูดอะไร”
“ท่านปาเข้าใจผิดแล้วครับ มันเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด ที่ผมเรียกพวกเขามารวมตัวกันก็เพื่อเตรียมการขยายธุรกิจในอนาคต”
“แล้วทำไมหลี่โม่ถึงอยู่ที่นี่ เขาไม่น่าจะมาคบค้าสมาคมกับพวกคุณได้นะ”
ท่านปาถามอย่างเย็นชา แววตาฉายประกายรังสีอำมหิต
“หลี่โม่เข้ามาก่อเรื่องวุ่นวาย ก่อนหน้านี้ผมได้รับคำสั่งให้ไปลอบสังหารเขา แต่ปรากฏว่ามันเกิดความผิดพลาดขึ้นก็เลยถูกหลี่โม่จัดการได้ หลี่โม่มาเพื่อแก้แค้นผม สุดท้ายแม้แต่ลูกน้องไร้ประโยชน์ของผมมันก็ยังเอาชนะไม่ได้ กลับกันยังไปล่วงเกินท่านปาอีก พวกเราไม่มีความคิดที่จะเป็นศัตรูกับท่านปาอย่างแน่นอนครับ”
ทักษะการแสดงของฉินจี้เย่นั้นยอดเยี่ยมมาก สิ่งที่พูดออกมาตัวเขาเองก็ยังเชื่อไปแล้ว การแสดงของเขาสมบูรณ์แบบมากเสียจนแม้แต่ท่านปาที่แก่ประสบการณ์ก็ยังไม่ระแคะระคาย
คำพูดเหล่านี้หากบอกว่าเป็นเท็จก็เป็นคำเท็จที่เป็นเรื่องจริง แต่ถ้าหากพูดความจริง มันก็เป็นจริงทั้งหมดนั่นแหละ พูดเช่นนี้ฉินจี้เย่เองก็ยังรู้สึกสับสนงุนงงเล็กน้อย แยกไม่ออกว่าสิ่งที่ตนพูดนั้นเป็นความจริงหรือเท็จกันแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...