คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 737

“วันที่เป็นงานหมั้นของเพื่อนหยุนหลาน ฉันไม่อยากจะลงมือกับใคร พวกแกอย่ามาหาเรื่องเจ็บตัวจะดีกว่า” หลี่โม่พูดเสียงเย็นชา

พี่หวังหัวเราะอย่างดูถูก มองหลี่โม่อย่างเหยียดหยามแล้วพูด “พูดเหมือนแกต่อยตีเก่งเลยนะ ถ้าแกเก่งนักก็มาดวลเหล้ากับพวกเราสิ เรามาวัดความแตกต่างกันบนโต๊ะเหล้ากันดีกว่า”

“ได้”

หลี่โม่รับคำท้า ด้วยท่าทางที่จะทำให้ดีที่สุด

“งั้นก็เข้าไปนั่งโต๊ะด้วยกันเลย ให้พวกเราดูความสามารถในการดื่มของแกหน่อย ถ้าแกดื่มแพ้พวกเรา พวกเราจะจับแกแก้ผ้าไปทิ้งไว้บนถนน ให้ทุกคนได้เห็นสภาพของแกเลยเป็นไง”

พี่ฮวาพูดอย่างภูมิใจ ไม่ได้เห็นหลี่โม่อยู่ในสายตาเลย

ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในห้องโถงใหญ่ หาโต๊ะว่างแล้วเดินไปนั่ง พี่หวังกับพี่ฮวานั่งอยู่ฝั่งขวามือของหลี่โม่ กู้หยุนหลานนั่งอยู่ซ้ายมือของหลี่โม่

พี่ฮวาเปิดเหล้าขาวขวดหนึ่งบนโต๊ะ จากนั้นก็ตะโกนเรียกพนักงาน “เอาเหล้าขาวมาที่นี่หนึ่ง แล้วเอาเครื่องแบ่งเหล้ามาสองอันนะ”

“พวกเราดื่มเหล้าใช้เครื่องแบ่งเหล้าดื่มตลอด ดื่มหนึ่งครั้งก็จะใช้เครื่องแบ่งเหล้าหนึ่งแก้ว ไม่รู้ว่าแกจะโอเคไหม”

พี่หวังหยิบเครื่องแบ่งเหล้าไปวางตรงหน้าหลี่โม่

เครื่องแบ่งเหล้าหนึ่งอันเทได้ครั้งละสามสี่แก้ว คนปกติดื่มที่เครื่องแบ่งเหล้าเทครั้งหนึ่งก็มึนหัวตาลายกันหมดแล้ว คนที่ดื่มได้สองสามครั้งจากเครื่องแบ่งเหล้า นั่นคือคนที่ดื่มเป็น

หลี่โม่ไม่กลัวสักนิด เขาพูดยิ้ม ๆ “ดื่มเป็นขวดเลยก็ได้”

“โม้หรือเปล่าไอ้น้อง ทำเหมือนเป็นเซียนเหล้ากลับชาติมาเกิดงั้นแหละ โม้ว่าจะดื่มเป็นขวด แกดื่มแบบนั้นก็ได้เป็นพิษสุราเรื้อรังพอดี” พี่หวังพูดอย่างดูถูก

บรรดาแขกที่อยู่รอบ ๆ กลายเป็นผู้ชมที่อยากรู้อยากเห็นกันหมด ทุกคนต่างมองไปที่หลี่โม่กับพี่หวัง

“นี่คือต้องเป็นการดื่มสองคนต่อหนึ่งคนเหรอ หลี่โม่ขยะนั่นไม่ไหวแน่ ยังไงก็เมาเละแน่นอน”

“ขยะก็คือขยะ ไม่มีการมองขาดเลยสักนิด สองคนนั้นมองยังไงก็เป็นคนที่ดื่มเหล้าอย่างมีประสบการณ์ จะเป็นการดื่มได้คนละพันสองร้อยกรัม (1 catty = 600 กรัม) หลี่โม่ไปดวลกับพวกเขา ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะชนะเลย”

“รอดูขยะหลี่นั่นถูกแก้ผ้าเอาไปโยนทิ้งดีกว่า แต่น่าเสียดายสาวสวยกู้หยุนหลานคนนั้นน่ะ คิดว่าอีกเดี๋ยวคงจะถูกขยะนี่ทำให้อับอาย”

พวกคนดูที่อยากรู้อยากเห็นไม่มีใครชอบหลี่โม่สักคน เสียเปรียบทั้งขึ้นทั้งล่อง อีกอย่างหลี่โม่ก็ดูไม่เหมือนคนที่ดื่มเป็นเลย

กู้หยุนหลานดึงแขนหลี่โม่เบา ๆ แล้วกระซิบ “คุณทำได้หรือเปล่า อย่าฝืนตัวเองนะ ถ้าคุณดื่มจนเมาแล้ว ฉันแบกคุณไม่ไหวหรอก”