หัวหน้าหน่วยลับมองลูกทีมที่อยู่ไม่ไกลล้มลงไปสองคนก็ประหลาดใจเล็กน้อย
“หลบให้ดี อีกฝ่ายมีนักแม่นปืน ทีมหนึ่ง ทีมสองเตรียมโจมตี!”
“ทีมหนึ่งเตรียมพร้อม”
“ทีมสองเตรียมพร้อม”
ในหนึ่งหน่วยลับมีสิบสองคน ในนั้นจะแบ่งออกเป็นสี่ทีมต่อสู้เล็กทีมละสามคน
ทีมหนึ่งกับทีมสองกำลังเผชิญหน้าอยู่ตรงตำแหน่งของหลี่โม่ อีกทั้งสองทีมเล็กทำมุมเก้าสิบองศาด้วย ซึ่งเป็นมุมปิดล้อมที่ดีที่สุดพอดี
“ไป!”
ตึง ตึง ตึง
เสียงฝีเท้ารัว ๆ ดังขึ้น ทั้งสองทีมพุ่งตรงไปยังทางที่หลี่โม่เพิ่งยิงไปเมื่อกี้
หลี่โม่หลับตาเงี่ยหูฟังเสียงฝีเท้า มือขวายกขึ้นอีกครั้งแล้วยิงไปในทิศทางนั้นทันที
ปัง ปัง ปัง!
“โอ๊ย!”
เสียงร้องน่าสงสารดังขึ้น
ทีมเล็กทีมแรกมีสามคน มีสองคนถูกหลี่โม่ยิงหัวโดยไม่ได้มองตอนยิง ส่วนอีกคนหลบได้ กระสุนเฉียดไปทางใบหู โดนหูไปครึ่งหนึ่ง
คนที่กลายเป็นมีใบหูครึ่งหนึ่งนั้น ยกปืนขึ้นมากราดยิงไปที่ตำแหน่งของหลี่โม่ กระสุนพุ่งออกไปอย่างรวดเร็วทำลายกระจกรถตู้ทั้งหมดไป
หัวหน้าทีมเล็กทีมที่สองทำสัญญาณมือให้รีบไปข้างหน้า เตรียมตัวจะพุ่งเข้าไปต่อสู้กับหลี่โม่ในระยะประชิด
พวกอันธพาลตกใจเสียงปืนจนกุมหัวหมอบลงไปหลังรถตู้กันหมด ในใจล้วนตื่นตระหนก ฉากในหนังมันมาอยู่ในความจริง ทำให้พวกเขามึนงงกันไปหมด
หลี่โม่หลบอย่างรวดเร็ว พุ่งตัวไปตรงทิศทางที่ทีมต่อสู้ทีมสองพุ่งเข้ามา จากนั้นก็กลิ้งลงกับพื้นไปอยู่ตรงระหว่างรถตู้สองคัน นอนราบกับพื้นแล้วระดมยิงไปยังทีมสอง
ปัง ปัง ปัง
หลังจากเสียงปืน หัวด้านหลังของคนหูครึ่งใบก็กระจุยออก เลือดสด ๆ ไหลพุ่งออกมาจากหัวด้านหลังของเขา
คนหูครึ่งใบเซเล็กน้อยแล้วล้มลงบนพื้นถนน หลังจากร่างกายกระตุกหลายครั้งก็หมดลมหายใจไป
หน่วยลับตายไปกว่าครึ่งในชั่วพริบตา พวกหน่วยลับที่เหลืออยู่เพียงสี่คนล้วนใจสั่น
“หัวหน้า แบบนี้ควรทำยังไงดีครับ ผมจ้องอยู่ตั้งนานก็ไม่เห็นเงาของอีกฝ่ายเลย อย่างกับผีแหนะ!”
“ระวังให้มาก รอกำลังคนของผู้คุ้มกันมาก่อน พวกข้างในนั้นไม่ใช่คนที่เราสามารถจัดการได้”
หัวหน้าหน่วยลับพูดอย่างจนใจ
สถานการณ์แข็งแกร่งกว่าคน หัวหน้าหน่วยลับสันนิษฐานแน่ชัดดูจากสถานการณ์ได้ คนข้างในนั้นจะต้องมีความสามารถจัดการทีมเล็ก ๆ ของพวกเขาได้
“หน่วยลับตายไปแปดคนแล้ว ขอให้ท่านผู้คุ้มกันชี้แนะด้วย”
หน่วยลับหยิบเครื่องมือสื่อสารติดต่อหาผู้คุ้มกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...