คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 760

"คุณหลี่ ผมกำลังเจอปัญหาใหญ่ และจำเป็นต้องให้คุณหลี่ช่วยตัดสินใจครับ" ชูจงเทียนเอ่ยด้วยเสียงแหบแห้ง

"คุณอยู่ที่ไหน?"

“อยู่ชั้นล่างบ้านคุณครับ”

“เดี๋ยวผมลงไป”

หลี่โม่วางสาย ในใจสงสัยว่าชูจงเทียนจะไปเจอปัญหาใหญ่อะไรได้ หรือมีใครมาแย่งชิงเขตอิทธิพลของเขาไปอีก?

หวังฟางจ้องเขม็งไปที่หลี่โม่ "แกจะไปเสเพลอะไรของแกอีกแล้วใช่ไหม? แกเป็นแค่คนล่องลอยไม่มีงานทำ อย่าแสร้งทำตัวเป็นคนใหญ่คนโตมีงานการยุ่งนักเลย อยู่บ้านทำงานบ้านให้มันเอาจริงเอาจังซะบ้าง!”

"แม่คะ ถ้าหลี่โม่ต้องจะออกไปเขาต้องมีธุระอะไรแน่ แม่ก็อย่าทำให้มันวุ่นวายเลยค่ะ" กู้หยุนหลานพูดโน้มน้าว

“มันจะไปมีธุระอะไรได้ เป็นแค่คนไร้ประโยชน์แล้ววัน ๆ ยังจะไม่อยู่บ้าน เมื่อก่อนยังรู้จักทำงานบ้าน แต่ตอนนี้โดนลูกโอ๋จนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว แม้แต่งานบ้านงานเรือนก็ไม่ทำสักอย่าง”

น้ำเสียงของหวังฟางไม่พอใจมากขึ้นเรื่อย ๆ

หลี่โม่กินข้าวสองสามคำอย่างรวดเร็ว แล้วพูดกับกู้หยุนหลาน “ที่รัก เหล่าชูเกิดเรื่องนิดหน่อย ผมจะลงไปดูก่อนว่าเขาเป็นยังไงบ้าง คุณค่อย ๆ กินข้าวนะ อีกเดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่ทำงาน"

"อืม คุณไปเถอะค่ะ"

หลี่โม่ลุกขึ้นเดินไปทันที หวังฟางมองแผ่นหลังของหลี่โม่อย่างชิงชัง

“หยุนหลาน ลูกไม่คิดว่าหลี่โม่ชักจะเอาใหญ่ขึ้นทุกทีแล้วงั้นเหรอ ลูกต้องสั่งสอนเขาให้ดี ๆ ให้เขารู้จักกฎระเบียบซะบ้าง จะเอาแต่ใจเขาไปตลอดไม่ได้!” หวังฟางตำหนิต่อว่า

"แม่ หนูเข้าใจทุกอย่างค่ะ แม่ไม่ต้องกังวลหรอก" กู้หยุนหลานตอบ

หวังฟางถอนหายใจอย่างระอา รู้ว่ากู้หยุนหลานไม่ได้ฟังสิ่งที่เธอพูดเลย

หลี่โม่พูดอย่างใจเย็น "พวกเขาลักพาตัวลูกชายของคุณเพื่อให้ผมเข้าร่วมการแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาติงั้นเหรอ?"

“ใช่ครับ ผมได้รับสายโทรข้ามประเทศ อีกฝ่ายบอกว่าจะให้ผมเป็นผู้จัดการแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาติ แต่มีเงื่อนไขคือคุณจะต้องเข้าร่วมการแข่งด้วย ผมคิดว่าไม่มีทางจะทำเรื่องแบบนั้นได้ จึงตอบไปแบบส่ง แต่เขาก็บอกว่าเขาส่งอีเมลให้ผมฉบับหนึ่งและบอกให้ผมดูวิดีโอในอีเมล ซึ่งก็คือวิดีโอนี้ครับ"

“ผมมีลูกชายแค่คนเดียว ยามปกติจึงมักจะตามใจจนเสียคน เขาบอกว่าเขาอยากเรียนเมืองนอกผมเลยส่งเขาไป ใครจะรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น ผมเองก็รู้ว่าการแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาตินั้นอันตรายมาก ดังนั้น… ดังนั้นผมก็เลยไม่กล้าขอให้คุณเข้าร่วม เพียงแต่… เพียงแต่อยากจะให้คุณบอกกับผมมาว่าคุณจะขึ้นสู้หรือเปล่า”

ชูจงเทียนพูดด้วยใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ มองไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาที่ทั้งคาดหวังทั้งกังวล

ถ้าหลี่โม่สามารถตอบตกลงได้ เช่นนั้นทุกอย่างก็จะจัดการได้ง่าย

หลี่โม่พูดอย่างเด็ดขาดโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย

"สู้สิ"