กู้หยุนหลานติดตามอยู่ข้างกายซินแสจางและเดินไปที่ไซต์ก่อสร้างพร้อมด้วยกลุ่มลูกศิษย์ของซินแสจางที่อยู่ล้อมรอบ
หมิงเต๋ออยู่ต่อพร้อมด้วยศิษย์พี่ศิษย์น้องหกคน จ้องมองหลี่โม่ราวจะกินเลือดกินเนื้อและมองว่าหลี่โม่เป็นปัจจัยที่ไม่แน่นอน
เมื่อพวกกู้เจี้ยนกั๋วกู้เจี้ยนเจียงและคนอื่น ๆ เห็นว่าซินแสจางไม่โกรธ จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อย
“ไอ้ขยะนี่ เมื่อกี้สมองส่วนไหนของแกมีปัญหาหรือไง? นั่นคือซินแสจางนะ แกกล้าพูดจาล่วงเกินเขา แกอยากทำให้ซินแสจางโกรธแล้วทำลายฮวงจุ้ยของตระกูลอย่างนั้นหรือไง!”
กู้เจี้ยนกั๋วตำหนิหลี่โม่ด้วยความโมโห
หลี่โม่เมินเฉยต่อกู้เจี้ยนกั๋ว แต่หรี่ตามองพวกซินแสจางที่เดินห่างออกไป เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจอยู่ตลอด ราวกับว่ามีบางสิ่งที่เลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น
เมื่อเห็นว่าหลี่โม่เมินไม่สนใจตน กู้เจี้ยนกั๋วก็พลันหัวเสียด้วยความอับอาย เขารู้สึกว่าหลี่โม่พยายามฉีกหน้าตนต่อหน้าคนอื่นจึงผลักหลี่โม่อย่างแรง
"ฉันกำลังพูดกับแกนะ! แกจะแกล้งทำเป็นหูหนวกทำไม! ท่านซินแสจางใจกว้างกับแก แต่ในใจแกเองคิดอะไรไม่ได้บ้างเลยหรือยังไง รีบขอโทษอาจารย์หมิงเต๋อเร็วเข้า"
หมิงเต๋อประสานมือไว้ข้างหน้าเขาและมองไปที่หลี่โม่ด้วยสีหน้าคล้ายจะยิ้มก็ไม่ยิ้ม "หึหึ เจ้าหมอนี่ดูไปแล้วเป็นคนหัวแข็ง แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องจัดการกับเขาแล้ว รอให้อาจารย์มีความสุขเสียก่อน เขาจะต้องกลับมาจัดการไอ้ขยะนี่แน่นอน"
"นายหมายความว่ายังไง?"
หลี่โม่มองไปทางหมิงเต๋อ ในดวงตาเผยรังสีอำมหิต
"หึหึ ถึงฉันบอกไปนายก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เดี๋ยวถึงวันพรุ่งนี้นายก็จะรู้เอง ฉันเดาว่ามันจะทำให้นายประหลาดใจสุด ๆ เลย ฮ่าฮ่าฮ่า"
หมิงเต๋อหัวเราะขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง
กู้หยุนหลานและซินแสจางเดินอยู่ข้างกัน โดยมีระยะห่างระหว่างทั้งสองคนสองเมตร
สายตาของซินแสจางเหลือบมองไปทางร่างกายของกู้หยุนหลานไม่หยุดและขยับเข้าไปใกล้กู้หยุนหลานอย่างต่อเนื่อง ระยะห่างนั้นเปลี่ยนจากสองเมตรเป็นหนึ่งเมตร และจากหนึ่งเมตรเป็นครึ่งเมตรอย่างรวดเร็ว
เมื่อซินแสจางยิ่งเข้ามาใกล้ กู้หยุนหลานก็ยิ่งประหม่ามากขึ้นเรื่อย ๆ
“ไม่ทราบว่าวิธีฝึกตนที่ซินแสจางพูดถึงเป็นแบบไหนเหรอคะ? แล้วจะเรียนรู้ได้ยังไง?”
เมื่อเห็นว่ากู้หยุนหลานเริ่มติดกับแล้ว ซินแสจางก็แอบดีใจ "วิธีการฝึกบำเพ็ญตนนั้นเป็นวิธีการลับที่อาจารย์ของฉันส่งต่อมา ขอเพียงเธอกลายมาเป็นศิษย์ของฉันและคอยทุ่มเทดูแลรับใช้อยู่ข้างกายฉัน ฉันก็สามารถถ่ายทอดวิชา อีกทั้งยังสามารถชี้แนะให้เธอได้ด้วย”
“แบบนั้นคงไม่ได้หรอกค่ะ ฉันยังต้องจัดการงานของตระกูลอยู่น่ะ”
กู้หยุนหลานส่ายหน้าพลางเอ่ย
ซินแสจางขมวดคิ้ว หากเป็นที่แล้วมาพอพูดถึงขั้นนี้ ผู้หญิงส่วนใหญ่ต่างก็ขอเข้าเป็นลูกศิษย์กันทั้งนั้น
“มันไม่หน่วงเหนี่ยวการงานของเธอนักหรอก เข้ามาเป็นศิษย์ของฉันเสีย ฉันถ่ายทอดวิชาลับให้กับเธอได้ในคืนนี้ และหลังจากนั้นเธอก็จะสามารถฝึกตนเองได้ที่บ้าน”
ซินแสจางพูดด้วยแววตาเป็นประกาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...