ท่านปาไม่สนใจเรื่องหน้าตาศักดิ์ศรีของตัวเองและยอมรับความผิดพลาดของเขาต่อราชินีมังกรอย่างนอบน้อม
ราชินีมังกรค่อนข้างพอใจกับการแสดงออกของท่านปา เธอพยักหน้าด้วยรอยยิ้มจาง ๆ และพูดว่า "พอเถอะ อย่ามาแสดงละครกับฉันที่นี่เลย ฉันรู้ดีว่าในใจนายต้องการอะไร ตราบใดที่นายตั้งใจทำงาน ในอนาคตย่อมมีวันที่นายจะได้เชิดหน้าชูตา”
มือของจางเต๋ออู่ที่กำลังนวดให้ราชินีมังกรชะงักไปชั่วครู่ ก่อนจะนวดต่อไป
จางเต๋ออู่มีความสงสัยเกี่ยวกับความคิดของราชินีมังกรอยู่บ้าง รู้สึกว่าตอนนี้ควรจะเชือดไก่ให้ลิงดูเสียก่อน ใช้ชีวิตของท่านปามาสร้างอำนาจสิถึงจะถูก
แต่จางเต๋อหวู่ก็เก็บงำความสงสัยเอาไว้ในก้นบึ้งของจิตใจ ตอนนี้บทบาทของเขาเป็นเพียงทาสคนหนึ่งเท่านั้น
ท่านปารู้สึกดีใจราวกับได้รับการอภัยโทษ รู้ว่าครั้งนี้คงนับว่าผ่านพ้นไปได้แล้ว
"ขอบคุณสำหรับความเมตตาของท่าน ผมจะตั้งใจทำงานให้ดีและจะไม่มีปัญหาเช่นนี้อีกแน่ หากมีเรื่องอะไรผมจะต้องรายงานให้ท่านทราบล่วงหน้าแน่นอนครับ”
“นายเป็นคนฉลาด ดังนั้นฉันจะไม่พูดอะไรที่ไม่จำเป็น ในเมื่อนายบอกว่าต้องการจะแฝงตัวอยู่ข้างกายหลี่โม่เพื่อหากุญแจลับ งั้นฉันก็จะเชื่อใจนาย ธุรกิจในมือของนายฉันจะมอบหมายให้เหล่าลิ่วเหล่าชีไปก่อนชั่วคราวแล้วกัน นายเจอกุญแจลับตอนไหนก็ค่อยกลับไปรับผิดชอบธุรกิจ ถึงตอนนั้นฉันจะให้รางวัลนายอย่างงาม”
สิ่งที่ราชินีมังกรพูดออกมาอย่างเรียบเฉย ทำให้หัวใจของท่านปาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง นี่มันเป็นการยกตนลอยเคว้งแล้วริบเอาธุรกิจทั้งหมดของตนไป ก็แค่การเตะหมูเข้าปากหมาชัด ๆ หากจะเอาคืนมาจากคุณชายหกกับคุณชายเจ็ดน่ะเลิกคิดไปได้เลย
นับว่าท่านปาได้ประสบกับการยกหินทับเท้าตัวเองเสียแล้ว นอกจากนี้การที่ราชินีมังกรทำเช่นนี้ ก็เหมือนการหักเอวของท่านปาให้แหลกละเอียด หากว่าหากุญแจลับไม่เจอ ต่อจากนี้ไปท่านปาก็อย่าได้คิดจะได้เดินยืดอกอีก
ท่านปาสีหน้าห่อเหี่ยวเอ่ยเสียงสลด "เกรงว่ามันจะไม่ดีนะครับ พี่หกและพี่เจ็ดต่างก็มีงานในมือมากมายแล้ว งานที่ผมรับผิดชอบอยู่นั้นมีแต่งานไม่เป็นชิ้นเป็นอันทั้งนั้น จะให้พวกเขามาดูแลคงจะไม่ค่อยเหมาะสมนัก”
"ไม่มีอะไรที่ไม่เหมาะสม การค้นหากุญแจลับเป็นเรื่องสำคัญที่สุด เรื่องธุรกิจน่ะต่อให้เอาหมูไปวางไว้ในตำแหน่งของนายก็ยังจัดการดูแลได้เลย อย่าคิดว่าแค่ขาดนายไปแล้วโลกมันจะหยุดหมุนสิ”
ราชินีมังกรหัวเราะดังกังวานดั่งเสียงระฆัง แต่กลับทำให้ท่านปาขนลุกชัน
แม้ว่าราชินีมังกรจะไม่ได้พูดคำพูดสุดท้ายออกมา แต่ท่านปาก็เข้าใจความหมายของราชินีมังกร มันจะต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ แค่ริบทรัพสินย์ครอบครัวนั้นน่ากลัวว่าจะยังเบาไปเสียอีก ความจริงคนทั้งบ้านอาจไม่ได้ตายดีเลยด้วยซ้ำ
"ผมจะพยายามอย่างเต็มที่ ขอไม่รบกวนการพักผ่อนของราชินีมังกรแล้ว ขออำลาครับ"
ท่านปาโค้งคำนับแล้วถอยออกจากห้องรับแขก สาวใช้สองคนปิดประตูห้องรับแขกอย่างช้า ๆ
จางเต๋ออู่เงยหน้าขึ้นมองราชินีมังกร แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม "ท่านปราดเปรื่องจริง ๆ หักเอวของท่านปาด้วยการออกหมัดเพียงครั้งเดียว ต่อจากนี้ท่านปาก็หัวเดียวกระเทียมลีบแล้ว แต่การที่มอบหมายธุรกิจของขาให้กับท่านลิ่วกับท่านชี......”
“สายตานายยังตื้นเขินเกินไป ธุรกิจของเหล่าปาล้วนเป็นเหมือนพวกชิ้นเนื้อ แบ่งสันให้เหล่าลิ่วกับเหล่าชี ปล่อยให้พวกเขาลำพองใจกันสักหน่อย มนุษย์นั้นหลังจากได้ลำพองขึ้นมาแล้วก็จะหลงลืมสถานะของตน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...