คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 814

เมื่อนึกถึงฉากที่หลี่โม่จัดการท่านปาขึ้นมา ฉินจี้เย่ก็ยิ่งรู้สึกว่าตนทำถูกต้องแล้ว ต่อให้ถูกไล่ออกจากตระกูลฉิน เขาก็จะเป็นสุนัขรับใช้ของหลี่โม่!

......

กู้ชิงหลินร้องไห้ดั่งดอกสาลี่ต้องหยาดฝน เพื่อนสนิทสองสามคนต่างห้อมล้อมตัวกู้ชิงหลินเอาไว้แล้วแสดงความเห็นอกเห็นใจต่อเรื่องที่เธอเจอ

“ชิงหลิน เธออย่าร้องเลยนะ รีบเช็ดน้ำตาแล้วเติมเครื่องสำอางดีกว่า ไอ้สารเลวหลี่โม่นั่นโอหังเกินไปแล้ว เดี๋ยวพวกเราหาคนไปล้างแค้นมันกัน”

“คุณชายใหญ่ตระกูลฉินนั่นเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่า ไปช่วยหลี่โม่เสียได้ ฉันล่ะไม่เข้าใจจริง ๆ ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น”

กู้ชิงหลินเช็ดน้ำตาแล้วยิ้มอย่างเย็นชาพลางพูดขึ้น “พวกเธอคอยดูไว้ คนที่ฉันจะไปหาต้องจัดการพวกมันได้แน่นอน ไอ้คุณชายใหญ่ตระกูลฉินบ้านั่นมันสมองกลวง! แล้วยังมีไอ้ขยะหลี่โม่นั่นด้วย คอยดูเถอะ ฉันจะทำให้มันคุกเข่าลงกับพื้นแล้วก้มหัวขอขมาฉัน!”

“ชิงหลินเธอรู้จักคนใหญ่คนโตที่ไหนงั้นเหรอ? ไม่เห็นเคยได้ยินเธอพูดถึงเลย นี่เธอจะอุบไว้กินคนเดียวเลยไม่ยอมแนะนำให้พวกเรารู้จักหรือไงกัน”

“ไม่ใช่แบบนั้น เขาไม่ได้ชอบฉันเสียหน่อย คนที่เขาหมายตาคือกู้หยุนหลาน นังสารเลวนั่นต่างหาก แต่ก็ดี ให้กู้หยุนหลานไปเป็นนางทาสของเขา พอหลี่โม่โดนสวมเขาแล้ว ดูซิว่าหลังจากนั้นพวกเขาจะจองหองต่อหน้าฉันได้ยังไงอีก!

กู้ชิงหลินยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห เธอหยิบมือถือออกมาหาหมายเลขของคุณชายเล็กหลินแล้วโทรออกทันที

“สวัสดีค่ะคุณชายเล็กหลิน ฉันคือกู้ชิงหลิน หลานสาวของกู้เจี้ยนกั๋ว” กู้ชิงหลินพูดเสียงอ่อน

“กู้หยุนหลานมาแล้วเหรอ? เธออยู่ไหนล่ะ เจ้าปืนใหญ่ของฉันมันทนรอไม่ไหวแล้ว สองวันมานี้ฉันอดอยากแทบไม่ไหวแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า”

คุณชายเล็กหลินพูดอย่างอดทนรอไม่ไหว

“คุณชายเล็ก ฉันพยายามอย่างหนักถึงหลอกกู้หยุนหลานมาได้ แถมเมื่อกี้ยังถูกไอ้สามีขยะของหล่อนสั่งให้คนมาตบฉันด้วย คุณต้องแก้แค้นให้ฉันด้วยนะคะ”

“คุณชายเล็กหลิน ศักดิ์ศรีของฉันฝากไว้ที่คุณแล้ว คุณต้องจัดการให้หนักนะ”

กู้ชิงหลินกำมือทั้งสองข้างพลางเอ่ยพึมพำ พร้อมกับรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย

ถึงอย่างไรฉินจี้เย่ก็ยังเรียกตัวเองว่าเป็นสุนัขรับใช้ของหลี่โม่แล้ว แม้กู้ชิงหลินจะรู้สึกว่าฉินจี้เย่จะสมองมีปัญหาก็ตาม

แต่เมื่อมีฉินจี้เย่เป็นอุปสรรคขัดขวาง กู้ชิงหลินเองก็ไม่กล้าการันตีว่าคุณชายเล็กหลินจะสามารถเอาชนะฉินจี้เย่แล้วจัดการหลี่โม่ได้ ถ้าหากคุณชายเล็กหลินไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉินจี้เย่ อย่างนั้นสุดท้ายแล้วตนเองก็จะกลายเป็นตัวตลก

กู้ชิงหลินครุ่นคิดตะลุมบอนกันอยู่ในหัว ยิ่งคิดจิตใจก็ยิ่งร้อนรนกระสับกระส่ายมากขึ้นเรื่อย ๆ

***ดอกสาลี่ต้องหยาดฝน เปรียบเทียบดอกสาลี่กับใบหน้าของสตรีที่เมื่อร้องไห้ก็ยังดูงดงาม