คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 836

'จัดการหลี่โม่ก่อน ช่วยให้ราชินีมังกรควบคุมแดนมังกร จากนั้นค่อยหาโอกาสค่อย ๆ ควบคุมราชินีมังกร ต่อไปแดนมังกรต้องเป็นของฉัน จางเต๋ออู่! ถึงเวลานั้นฉันบอกอะไรก็ต้องเป็นไปตามนั้น ฉันจะไม่เป็นคนรับใช้แบบตอนนี้อีกต่อไปแล้ว!'

สายตาฉายแววความโหดร้าย จากนั้นจางเต๋ออู่ก็ก้มหน้าพลางหลับตาลงซ่อนความทะเยอทะยานในใจไว้

เขาเดินเข้าไปในห้อง ใบหน้าของจางเต๋ออู่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม “ราชินีมังกร เฉินเสี่ยวถงแทรกซึมไปอยู่ข้างกายหลี่โม่ได้สำเร็จแล้วครับ คืนนี้หลี่โม่พากลับบ้านไป คาดว่าจะมีข่าวดีในเร็ว ๆ นี้ เพียงแต่ลุงฝูเกิดอุบัติเหตุ ถูกคนของคุณชายสามหลินทำให้บาดเจ็บ ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลครับ”

“ลุงฝูฉันไม่สนใจ เขาจะเป็นจะตายก็ไม่ได้สำคัญ สิ่งสำคัญคือเฉินเสี่ยวถงสามารถหากุญแจได้ ถ้าเธอหากุญแจไม่เจอ ก็ปล่อยให้ทั้งครอบครัวของเธอตายไปซะ”

จางเต๋ออู่ก้มหน้ายิ้มขมขื่น “แต่ไม่มีข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับกุญแจเลยนะครับ ไม่รู้เลยว่ากุญแจนั่นเป็นยังไง...”

“ทำไม นายพูดแทนเฉินเสี่ยวถงเหรอ กังวลเรื่องเด็กคนนั้นหรือไง?” ราชินีมังกรพูดเสียงเย็นชา

“ผมไม่กล้าหรอกครับ ผมแค่กังวลว่าถ้าเธอทำงานไม่ราบรื่น ส่งคนไปอยู่ข้างกายหลี่โม่มันไม่ง่ายเลยนะครับ”

“เรื่องนี้ต้องให้นายบอกเหรอ มานวดเท้าให้ฉันนี่” ราชินีมังกรพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

“ครับ”

จางเต๋ออู่นั่งข้างเตียงและยกเท้าของราชินีมังกรขึ้นมานวดอย่างระมัดระวัง ราชินีมังกรหลับตาอย่างสบาย ๆ แล้วพูดในขณะที่กำลังเพลิดเพลิน “มีข่าวอะไรจากทางด้านการแข่งขันมวยใต้ดินบ้างไหม?”

“มีครับ ชูจงเทียนกำลังจัดการเรื่องสถานที่อยู่ ได้รับการปรับปรุงและแก้ไขเกือบหมดแล้ว สถานที่ตั้งอยู่ในโรงยิมกีฬาต่อสู้ ผู้เล่นที่เข้าร่วมการแข่งขันมวยใต้ดินทยอยมาถึงกันแล้ว การแข่งขันไวด์การ์ดจะเริ่มขึ้นมะรืนนี้ หลี่โม่แข่งรอบสุดท้ายวันมะรืน คู่ต่อสู้เป็นคนที่โหดเหี้ยมเลยครับ”

“โหดแค่ไหน พูดมาให้ฟังหน่อย”

ราชินีมังกรถามด้วยความสนใจ

คำพูดของราชินีมังกรเต็มไปด้วยความคลุมเครือ จางเต๋ออู่ขมวดคิ้ว ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกวิกฤตรุนแรง

จางเต๋ออู่เดาว่าราชินีมังกรกำลังเคาะสติตัวเองอยู่ เตรียมที่จะหาใครสักคนมาแข่งขันกับตัวเองด้วย ถึงเวลานั้นราชินีมังกรจะควบคุมอยู่ตรงกลาง

และสามารถควบคุมสถานการณ์ได้อย่างต่อเนื่อง

“ราชินีมังกรครับ คนพวกนั้นไม่สะอาดหรอก ทางนั้นมันมีโรคระบาดอยู่ ต้องระวังหน่อยดีแล้วครับ”

“หึ อะไรแบบนี้ต้องให้นายบอกเหรอ ฉันย่อมให้เขาไปตรวจอย่างละเอียดอยู่แล้ว นายคงไม่เสียใจมากใช่ไหม? ขอแค่นายว่าง่ายเชื่อฟัง ฉันก็จะยังโปรดปรานนาย”

“วางใจได้ครับ ผมจะเชื่อฟังอย่างดี”