คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 844

หลี่โม่เอ่ยกำชับ

ในตอนที่ชูจงเทียนเดินมาถึงหน้าประตูห้องส่วนตัว ประตูห้องก็ถูกคนถีบเข้ามาจากข้างนอก ชายฉกรรจ์สามสี่คนในชุดคอจีนกำลังยืนตระหง่านอยู่นอกประตู

“พวกแกจะทำอะไร!” ชูจงเทียนตวาดอย่างกราดเกรี้ยว

“อย่ามาขวางทางโว้ย พวกข้ามาหาคน!”

ชายฉกรรจ์ที่นำอยู่ด้านหน้ากวาดตามองหลี่โม่ ก่อนจะส่งสัญญาณด้วยมือซ้ายที่ไพล่อยู่ข้างหลัง

จากนั้นแววตาของชายฉกรรจ์ทั้งหมดก็วาบประกายขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง พวกเขาพลันสูดหายใจลึกแล้วตั้งท่าเตรียมพร้อมสู้

“ทั้งกรุงโซลคือถิ่นของฉัน มาวางก้ามโอหังในถิ่นของฉัน พวกแกอยากรนหาที่ตายนักใช่ไหม” ชูจงเทียนวางมาดแสดงบารมี เตรียมจะใช้อำนาจสยบชายฉกรรจ์เหล่านี้

“รีบไสหัวไปซะไอ้แก่ ไม่อย่างนั้นข้าจะฆ่าแกซะ”

ชายฉกรรจ์ที่เป็นหัวหน้าผลักชูจงเทียนออก

รูม่านตาของชูจงเทียนหดเล็ก รู้สึกว่าแรงผลักของอีกฝ่ายนั้นไม่ธรรมดา ทั้งยังใช้กำลังภายในอีกด้วย ชูจงเทียนจึงก้าวถอยหลังแล้วบิดเอวเบี่ยงหลบการผลักนี้ของอีกฝ่าย

“โอ้โหเฮ้ย แกก็มีวิชาอยู่บ้างนี่หว่า รู้จักหลบก็ไปให้พ้นซะ ถ้าไม่พอใจก็เข้ามาประมือกับข้าได้เลย ข้าเป็นนักสู้ผู้แข็งแกร่งแห่งไชน่าทาวน์เซียงซาน กังฟูหงฉวนอันยิ่งใหญ่ที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ”

ชูจงเทียนหรี่ตาลง ตั้งท่ามวยคู่พยัคฆ์กระเรียน “ชูจงเทียน ศิษย์สำนักอู่สิงฉวน โปรดชี้แนะด้วย!”

หลี่โม่พยุงชูจงเทียนขึ้นมา ชูจงเทียนพูดอย่างละอายใจ “คุณหลี่ ผมมันไร้ความสามารถ ผมมัน......”

“คุณจะไร้ความสามารถได้ยังไงกันเล่า วิชามวยประชันที่ความหนุ่ม เขาอายุน้อยกว่าคุณคุณเอาชนะเขาไม่ได้ก็เป็นเรื่องธรรมดา คุณนั่งดูหมสั่งสอนเขาแทนคุณให้ดี ๆ เถอะ”

หลี่โม่กดชูจงเทียนนั่งลงบนเก้าอี้แล้วยิ้มระรื่นมองเฉินเจียตั๋วพลางเอ่ย “นายไม่รู้จักอยู่ไชน่าทาวน์ดี ๆ แต่วิ่งโร่มาทำอะไรที่กรุงโซลงั้นเหรอ? มาเป็นหมารับใช้ถวายชีวิตให้ใครหรือเปล่า?”

“ไอ้เวร แกบังอาจพูดแบบนี้กับหัวหน้าเฉินของเรางั้นเหรอ? แกต่างหากที่เป็นหมารับใช้ ทั้งตระกูลแกก็เป็นหมารับใช้!”

“วันนี้หัวหน้าเฉินของเรามาเพื่อหาเรื่องแก ถ้าแกมีปัญญาก็รับมือหัวหน้าเฉินของเราให้ได้สักสองกระบวนสิวะ อย่าทำตัวเป็นเต่าหดหัว”