คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 888

“นี่มันศิลปะการต่อสู้ที่เร็วแบบไม่มีใครโค่นได้ในโลกเหรอ? ความเร็วของเขาค่อนข้างดีทีเดียว” หลี่โม่พูดเรียบ ๆ

นักมวยทั้งสิบคนบนเวทีต่างมองดูนู่หล่างถมึงทึง แต่ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปก่อน

ความดุร้ายและความโหดเหี้ยมของนู่หล่างในการฝึกฝนทุกวันนี้ ทิ้งความทรงจำลึกซึ้งไว้ให้กับพวกเขา แถมยังสร้างแผลในใจพวกเขาด้วย

แม้ว่าเขาจะรู้ว่า ถ้าทั้งสิบคนต่อสู้ร่วมกันจะมีความเป็นไปได้ที่จะเอาชนะนู่หล่าง แต่คนที่จะพุ่งเข้าไปก่อนจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

จะมีใครยอมตายก่อนล่ะ?

จะมีใครยอมสละชีวิตตนเองเพื่อความอยู่รอดของคนอื่น? สรุปคือในบรรดานักมวยทั้งสิบคนนี้ไม่มีคนแบบนั้นอยู่

นักมวยทั้งสิบคนต่างเฝ้าดู ต่างรอให้นู่หล่างเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีเลือกผู้โชคร้ายที่จะตายก่อน

เขายิ้มอย่างดุร้าย แลบลิ้นสีแดงออกมาเลียมุมริมฝีปากล่าง มองนักมวยทั้งสิบคนไม่เหมือนกับว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่มองราวกับว่าพวกเขาเหมือนอาหารเลิศรส

“ฮึ่ม!”

เสียงคำรามราวกับสัตว์ร้ายดังออกมาจากปากของนู่หล่าง ขาทั้งสองออกแรงกระทืบพื้น แล้วร่างกายของเขาก็กระโดดออกมาราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่

ชายกำยำผิวขาวที่แข็งแกร่งราวกับหมีกลายเป็นเป้าหมายแรกของนู่หล่าง ดวงตาของชายกำยำผิวขาวเบิกกว้าง โบกมือออกทันที โจมตีนู่หล่างไปอีกครั้ง

หลังจากการเคลื่อนไหวของนู่หล่าง นักมวยอีกเก้าคนก็เคลื่อนตัวไปด้วยกันราวกับหมาป่าที่ได้โอกาส รีบพุ่งเข้าไปหานู่หล่างติด ๆ กัน เตรียมที่จะใช้โอกาสนี้ล้อมนู่หล่างเอาไว้

“พระเจ้า นี่คือเขามีเวทย์มนต์เหรอ? ฉันเคยได้ยินแค่เทคนิคการหดตัวของกระดูก แต่การทำให้แขนของยาวขึ้นกว่าสิบเซนติเมตร แถมยังมีพลังในการต่อสู้นี้ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”

ชูจงเทียนรู้สึกประหลาดใจมาก

หลี่โม่พูดเรียบ ๆ “ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร มีกังฟูแบบนี้ในอินเดียสมัยโบราณ ในประเทศก็น่าจะมีคนที่ทำได้เช่นกัน แต่โดยปกติจะใช้เพื่อขอทานอะไรพวกนั้น"

“ไม่จริงมั้งครับ การขอทานยังมีเทคนิคอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ? ในช่วงปีก่อน ๆ คนที่ขอทานต้องถูกตัดมือตัดเท้า หรือใช้วิธีตาบอด ไม่มีทางใช้กังฟูที่แท้จริงแบบนี้แน่นอน”

อย่างไรชูจงเทียนก็ไม่เชื่อว่า มีกังฟูแบบนี้แล้วยังจะไปขอทานอีก ทำอะไรที่ดีกว่าขอทานก็ได้หมดเลยนะ