หลี่โม่หันศีรษะ พร้อมพยักหน้าอย่างจริงจัง และกล่าวว่า “ใช่ อีกไม่นานหรอก”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ หวังฟางก็มองไปที่หลี่โม่ด้วยความรังเกียจ และถามด้วยน้ำเสียงดุว่า “เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับแก? เรื่องวันนี้ในที่ประชุม เป็นเพราะแกยุยงกู้หยุนหลานใช่ไหม?”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ หวังฟางก็มองไปที่กู้หยุนหลานอย่างกังวลใจ และถามว่า “กู้หยุนหลาน บอกความจริงกับแม่สิ หลี่โม่เป็นคนสั่งให้ทำแบบนี้ใช่ไหม? แค่แกพูดออกมา เราจะได้แก้ปัญหาได้ทัน แค่ขอโทษคุณปู่ก็โอเคแล้ว”
“แม่คะ พอแล้ว อย่าเพิ่งกวนหนูเลยนะ ตอนนี้หนูสับสนมาก แม่ให้หนูสงบสติอารมณ์ก่อนได้ไหม?” กู้หยุนหลานพูดอย่างไม่พอใจ
“ตอนนี้มันใช่เวลาให้แกมาสงบสติอารมณ์เหรอ? ดูท่าแกคงโดนไอ้ไร้ประโยชน์นี่มันทำของใส่ แกจะเชื่อสิ่งที่มันพูดใช่ไหม? กู้หยุนหลาน แม่คิดว่าแกบ้าไปแล้ว!” หวังฟางชี้ไปที่กู้หยุนหลานอย่างโมโห พร้อมกับตบหน้าลูกสาวของเธอไปหนึ่งที
เธอจะต้องเสียใจไปจนตาย ที่แต่งงานกับไอ้คนไร้ประโยชน์นี่
ในเมื่อทุกอย่างเป็นแบบนี้ ครอบครัวนี้ก็คงจะจบเห่แล้วล่ะ
ด้วยการตบนี้ ทำให้กู้หยุนหลานตะลึง น้ำตาในดวงตาของเธอไหลนอง สีหน้าของหลี่โม่เยือกเย็นทันใด เขารีบไปคว้ามือของหวังฟางที่กำลังยกขึ้นอีกครั้ง และพูดอย่างนิ่งเฉยว่า “อย่าตบเธอเลยครับ เรื่องเกิดขึ้นไปแล้ว ตบเธอไปก็ไม่มีประโยชน์ ทำไมคุณแม่ถึงไม่เชื่อเธอเลยล่ะ?”
หวังฟางโกรธจัด ใครให้เขามาพล่ามอะไรแบบนี้?
“แกกล้ามาห้ามฉันเหรอ? ฉันว่านะ ที่กู้หยุนหลานเป็นแบบนี้ ก็เพราะแกไปยุยงแน่ ๆ ! ฉันจะสั่งสอนลูกสาวฉันแบบนี้ และเกี่ยวอะไรกับแก?!” หวังฟางพูดอย่างโกรธจัด
หลี่โม่มองไปที่หวังฟางอย่างนิ่งเฉย แสดงท่าทีไม่ยอม พร้อมยืนขวางอยู่ด้านหน้ากู้หยุนหลาน
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาต่อต้านหวังฟาง และแสดงท่าทีแข็งแกร่งเช่นนี้
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่นิ่งเฉยของหลี่โม่ หวังฟางก็ตื่นตระหนกทันที
หน้าตาแบบนั้นช่างน่ากลัว ราวกับสัตว์ร้ายที่จ้องมาที่เธอ
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี กู้เจี้ยนหมินก็รีบพูดว่า “อย่าทะเลาะกันเลย เรื่องมันเป็นแบบนี้ไปแล้ว จะเถียงกันไปให้ได้อะไรขึ้นมา ตอนนี้ช่วยกันหาวิธีขอร้องคุณปู่กันเถอะ เขาจะได้ยกโทษให้หยุนหลาน”
หลี่โม่ปล่อยมือหวังฟางและพูดกับกู้หยุนหลานที่อยู่ข้างหลังเขา “คุณเข้าไปพักผ่อนนะ”
“ไม่ต้องกังวลนะ กู้ซิ่งเหว่ยและคุณปู่จะมาขอโทษคุณแน่นอน” หลี่โม่กล่าว
กู้หยุนหลานเลิกคิ้วของมองหลี่โม่อย่างสงสัย และถามว่า “ทำไมคุณพูดอย่างนั้น? คุณรู้อะไรมาเหรอ?”
หลี่โม่พยักหน้าและพูดว่า “ผมได้เห็นบริษัทต่าง ๆ ที่บริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมร่วมมือด้วยในช่วงสองวันที่ผ่านมา ดูเหมือนว่า กำไรจะไม่ค่อยดีนัก ราคาหุ้นบางส่วนก็ตกลง คาดว่าคู่ค้าจำนวนมากก็จะถอนตัว”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ กู้หยุนหลานก็รีบถาม “เป็นไปได้ยังไง?”
เมื่อพูดอย่างนั้น เธอก็รีบเปิดแล็ปท็อป และค้นหาบริษัทผู้จัดจำหน่ายที่ร่วมมือกับบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรม ก็พบว่า ผลกำไรล่าสุดไม่ค่อยดีจริง ๆ และพนักงานหลายคนก็โดนเลิกจ้างเป็นจำนวนมากตั้งแต่เมื่อวาน
พอมาดูผลประกอบการตลาดหุ้นอีกที ช่างห่วยมาก ลดฮวบ!
ในที่สุด ในใจของหยุนหลานก็ไม่สงบอีกต่อไป สิ่งนี้ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับเธอเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอุตสาหกรรมยาของบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมทั้งหมดด้วย
“หลี่โม่ ถ้าอย่างนั้น… เราจะทำยังไงดี” กู้หยุนหลานรู้สึกว้าวุ่นและประหม่าเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...