ชั่วขณะที่หานเถี่ยโถวทรงตัวอย่างมั่นคง เหงื่อเม็ดโตก็ผุดออกมาจากหน้าผาก
มือขวาที่ถูกหลี่โม่ต่อยนั้นห้อยลงมาอย่างผิดธรรมชาติ และแขนของเขาก็สั่นไม่หยุด
ที่สั่นนั้นเป็นเพราะกระดูกถูกหลี่โม่ต่อยจนแหลกละเอียด นอกจากนี้หมัดนั้นของหลี่โม่ยังมีพลังมหาศาล จนทำให้กล้ามเนื้อแขนของหานเถี่ยโถวได้รับความเสียหายไม่น้อย
แข็งแกร่ง แข็งแกร่งเกินไปแล้ว แข็งแกร่งถึงระดับที่เหนือมนุษย์เลยด้วยซ้ำ
นั่นคือการประเมินความแข็งแกร่งของหลี่โม่ของหานเถี่ยโถว ตอนนี้หานเถี่ยโถวนึกเสียใจสุด ๆ ที่เชื่อคำหลอกลวงของกุ่ยเอ้อ เพราะโลภในผลประโยชน์เล็กน้อย
ตอนนี้เขาไปล่วงเกินคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้เข้าแล้ว หานเถี่ยโถวเสียใจจนคาดหวังเพียงว่าชีวิตจะสามารถเริ่มต้นใหม่ได้อีกครั้งเท่านั้น!
เหล่ายอดฝีมือคนอื่น ๆ ต่างรวมตัวกันอยู่ด้านหลังหานเถี่ยโถว ในหมู่พวกเขาหานเถี่ยโถวคือคนที่กังฟูแข็งแกร่งที่สุด ดังนั้นพวกเขาทุกคนจึงเคารพหานเถี่ยโถว
แต่ยามนี้เมื่อเห็นลักษณะที่ผิดธรรมชาติของแขนหานเถี่ยโถวแล้ว เหล่ายอดฝีมือพวกนั้นจึงรู้ได้ทันทีว่า หานเถี่ยโถวได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
“พี่หาน ไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ไม่ถึงตายหรอกน่า!” หานเถี่ยโถวกัดฟันพูด
เหล่ายอดฝีมือต่างนิ่งเงียบ แต่ในใจนั้นกำลังสบถอย่างบ้าคลั่ง
หลี่โม่ยิ้มพลางเดินเข้าหาหานเถี่ยโถว “ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าใครเป็นลูกพี่ ใครเป็นลูกกระจ๊อก?”
“รู้แล้ว ลูกพี่ คุณเป็นผู้ยิ่งใหญ่พลังแข็งแกร่ง ยกโทษให้ลูกกระจ๊อกสักครั้งเถอะครับ ครั้งนี้นับว่าผมซุกซนไปหน่อยเท่านั้น ต่อไปผมไม่กล้าอีกแล้วครับ!”
หานเถี่ยโถวพูดพร้อมคุกเข่าลงทันที ยอมรับความพ่ายแพ้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
“หานเถี่ยโถว นายมันเป็นไอ้ขี้ขลาดจริงๆ พวกเรายุติมิตรภาพกันตรงนี้!” ยอดฝีมือคนหนึ่งตะโกนลั่นด้วยความโกรธเกรี้ยว
“เหอะๆ” หานเถี่ยโถวหัวเราะอย่างดูแคลน จากนั้นจึงพูดกับหลี่โม่ด้วยสีหน้าประสบสอพลอ “นายท่าน เมื่อครู่นี้ผมทำผิดพลาดเอง จึงทำเรื่องที่ล่วงเกินท่านไป ขอท่านได้โปรดยกโทษให้ผู้น้อยสักครั้งเถอะ”
หลี่โม่เองก็ค่อนข้างยอมรับในความไร้ยางอายของหานเถี่ยโถวเช่นกัน คนไร้ยางอายขนาดนี้มักจะสามารถประสบความสำเร็จได้ เพราะคนที่ไม่หวงแม้แต่ศักดิ์ศรีนั้น จะทำอะไรโดยมองเพียงผลประโยชน์เท่านั้น
ทว่าหลี่โม่ในตอนนี้จำเป็นต้องใช้หานเถี่ยโถวเป็นตัวอย่างที่ดี ดังนั้นจึงไม่ได้คิดจะทำอะไรหานเถี่ยโถว
“ท่าทางของนายที่ไร้ยางอายแบบนี้ ดูน่ารักกว่าคนที่แสร้งทำเป็นมีคุณธรรมเหล่านั้นตั้งเยอะ” หลี่โม่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณนายท่านที่ชม ผู้น้อยเพียงแต่มีจิตใจอันบริสุทธิ์ ต่อไปผมจะยกย่องนับถือท่านเป็นอย่างดีแน่นอนครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...