อะไรนะ?
โรงงานผลิตยาเทียนเชิง ขอตัดความร่วมมือกับบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรม?
คุณท่านกู้รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วและถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? เราต่างก็มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนี่ ทำไมจู่ ๆ เขาถึงขอตัดความร่วมมือกับเราล่ะ?”
แม่บ้านรีบพูดว่า “ดิฉันถามแล้วค่ะคุณท่าน พวกเขาอธิบายว่า ไม่นานมานี้โรงงานของพวกเขาไม่ได้กำไรเลย พวกเขาจึงจำเป็นต้องลดพนักงานจำนวนมาก และพวกเขาก็ต้องขอตัดความร่วมมือกับบริษัทยาหลายแห่ง บริษัทของเราก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนในตระกูลกู้ที่อยู่ในห้องโถงตอนนี้ก็รู้สึกสงสัย
กู้ซิ่งเหว่ยและกู้เจี้ยนกั๋วต่างก็ชำเลืองมองกัน จากนั้นกู้ซิ่งเหว่ยก็ยืนขึ้น และพูดว่า "คุณปู่ครับ มันก็แค่โรงงานผลิตยาเทียนเชิง ไม่เป็นไรหรอกครับ พวกเขาไม่ค่อยมีความจำเป็นกับเรามากนัก มันก็แค่ประมาณสิบล้านต่อปีเอง"
“ซิ่งเหว่ยพูดถูกครับพ่อ พ่ออย่ากังวลไปเลย พรุ่งนี้ผมจะคุยกับโรงงานผลิตยาที่ใหม่ให้เอง” กู้เจี้ยนกั๋วพูดด้วยรอยยิ้ม
คุณท่านกู้ก็พยักหน้า เขาเริ่มโล่งใจลงเล็กน้อย และพูดว่า “อืม เจี้ยนกั๋ว พรุ่งนี้แกต้องรีบไปคุยนะ เพราะใกล้จะกลางปีแล้ว และก็ควรวางแผนสำหรับครึ่งปีหลังไว้ด้วย อีกอย่าง ในปีนี้ต้องตั้งใจทำงานเพื่อเพิ่มผลกำไรของบริษัทให้ได้เป็นสองเท่า เข้าใจไหม?”
“ไม่มีปัญหาครับพ่อ ซิ่งเหว่ยกับผมจะพยายามให้มากขึ้นครับ การเพิ่มผลกำไรของบริษัทให้ได้สองเท่าจะต้องไม่มีปัญหาแน่นอนครับ” กู้เจี้ยนกั๋วยิ้ม สายตาของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ
เหตุการณ์ของโรงงานผลิตยาเทียนเชิงที่ขอตัดความร่วมมือกับพวเขา ดูเหมือนจะไม่ได้ก่อให้เกิดผลกระทบอะไรกับตระกูลกู้
แต่ไม่กี่นาทีต่อมา ก็มีคนรีบวิ่งเข้ามาในบ้านเพื่อแจ้งข่าวอีก "คุณท่านครับ คุณท่าน เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ! ลี่ซิ่นกรุ๊ป บริษัทหัวเทียนเภสัชกรรม บริษัทไป่เชิงเภสัชกรรม ทุกบริษัทเป็นบริษัทใหญ่ในเมืองฮั่น พวกเขาประกาศยุติความร่วมมือกับบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมแล้วครับ!"
ตุ้บ!
ผู้ที่มาแจ้งข่าวรีบวิ่งเข้ามา เขาทรุดตัวลงบนพื้น และรีบเข้าคลานเข่าเข้าไปในห้องโถง
"อะไรนะ?!"
ทันใดนั้น คุณท่านกู้ก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ ตัวของเขาสั่นเทาไปทั้งตัว เขากำมือแน่น รูม่านตาหดเกร็ง และการหายใจของเขาก็เริ่มไม่ปกติ!
คนในตระกูลกู้ที่เหลือต่างก็ตกใจ และตื่นตระหนกเช่นกัน!
กู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ยตกใจมาก ทั้งสองชำเลืองมองกัน และรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขาที่กำลังจะบานสะพรั่งก็หายไปทันที!
โรคความดันโลหิตของคุณท่านกู้เริ่มกำเริบ เขาจับหน้าอก และทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ด้วยท่าทางที่เจ็บปวด
“พ่อ พ่อครับ! เร็วเข้า รีบไปเอายามาให้คุณปู่!” กู้เจี้ยนกั๋วรีบวิ่งไป และช่วยจับหน้าอกของชายชราอย่างรวดเร็ว
ทายาททั้งหลายของตระกูลกู้ต่างก็มาล้อมอยู่รอบ ๆ เก้าอี้ของคุณท่านกู้ ทุกคนมองดูคุณท่านกู้อย่างเคร่งเครียด
คุณท่านกู้หน้าซีด แต่หลังจากที่ทานยาเข้าไป เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพึมพำว่า "ถาม… ถามให้ชัดเจน ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น? สามพัน...สามพันสองร้อยล้านบาท ตระกูลกู้จะเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหนกัน"
คุณท่านกู้รู้สึกตื่นกลัว เพราะต่อให้เขาขายบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรม เขาก็ไม่สามารถหาเงินจำนวนสามพันสองร้อยล้านบาทมาได้!
สีหน้าของกู้ซิ่งเหว่ยเป็นกังวล เขาหันไปมองผู้ที่มาแจ้งข่าว และถามว่า "นี่มันเกิดอะไรขึ้น? ทำไมบริษัทยักษ์ใหญ่ด้านเภสัชกรรมทั้งสามที่ถึงประกาศยุติความร่วมมือกับตระกูลกู้พร้อมกันแบบนี้? แล้วยังจะเอาค่าชดเชยอีกเหรอ? พวกเราทำผิดสัญญาอะไร?”
คนที่มาแจ้งข่าวตัวสั่นไปทั้งตัว แล้วตอบว่า “ผมไม่ทราบครับนายน้อย พวกเขาบอกผมมาแบบนี้ และพวกเขาก็บอกว่า…”
แต่ก่อนที่ชายคนนี้จะพูดจบ ชายอีกคนก็รีบวิ่งเข้ามา เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า ใจของเขาก็สั่น เขายืนอยู่ข้าง ๆ อย่างเงียบ ๆ และไม่กล้าพูดอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...