คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 932

“นายท่าน ตอนนี้ปลอดภัยแล้ว หากท่านคิดว่า พวกเราทำอะไรผิดก็ลงโทษเราได้เลยครับ พวกเราจะไม่ทักท้วงอย่างแน่นอน”

เหล่าลูกน้องขอรับโทษจากหลินเจิ้งหนานอย่างพร้อมเพรียง ถึงอย่างไรการกระทำเมื่อครู่ก็ถือเป็นการอุกอาจเช่นกัน

ในตอนนี้หลินเจิ้งหนานเองก็สงบสติอารมณ์ลง เมื่อนึกถึงเงาร่างที่ราวกับเทพแห่งความตายของหลี่โม่เมื่อครู่นี้ ในใจหลินเจิ้งหนานยังคงรู้สึกหวาดกลัวไม่น้อย

“ช่างมันเถอะ พวกนายเองก็เหมือนกัน… เลิกพูดเรื่องพวกนี้ได้แล้ว ฉันควรติดต่อกุ่ยเอ้อสักหน่อย หวังว่ากุ่ยเอ้อจะไม่ตำหนิเรา”

ถึงอย่างไรนี่ก็เป็นการเผ่นหนีไป พอเรื่องถึงตัว ไม่ว่าจะพูดยังไงก็ไร้เกียรติสิ้นดี หากกุ่ยเอ้อจะโยนความผิดที่ทำให้แผนการล้มเหลวมาให้หลินเจิ้งหนาน หลินเจิ้งหนานเองก็คงทำได้เพียงยอมรับเท่านั้น

หลินเจิ้งหนานหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วกดหมายเลขของกุ่ยเอ้อ

ตำแหน่งศพของกุ่ยเอ้อ ยังไม่เข้าสู่ระยะการค้นหาของพวกหัวหน้าจาง

แต่เมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น จู่ ๆ ร่างที่สวมเสื้อคลุมสีดำก็ปรากฏตัวขึ้น

ร่างสวมเสื้อคลุมหรี่ตามองศพของกุ่ยเอ้อ หลังจากนั้นสามวินาที เขาก็ก้มลงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าของกุ่ยเอ้อ

เมื่อรับสายโทรศัพท์แล้ว ร่างสวมเสื้อคลุมก็เปล่งเสียงแหบแห้ง "นายคือสหายของกุ่ยเอ้อใช่ไหม?"

"ใช่ครับ แล้วคุณคือ?"

หลินเจิ้งหนานถามด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย ในใจก็รู้สึกสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง

“บอกตำแหน่งของนายมา ฉันจะไปหานายเดี๋ยวนี้”

“คุณเป็นใคร แล้วกุ่ยเอ้ออยู่ที่ไหน เขาเป็นยังไงบ้าง?” หลินเจิ้งหนานถามอย่างตื่นตระหนก

“ฉันคืออาจารย์อาของกุ่ยเอ้อ กุ่ยเอ้อตายไปแล้ว เขาถูกกลุ่มยอดฝีมือรุมสังหาร ฉันอยากจะถามเรื่องสถานการณ์ในตอนนั้นกับนายสักหน่อย”

หลินเจิ้งหนานแทบขนหัวตั้งชันขึ้นมา กุ่ยเอ้อและยอดฝีมือเหล่านั้นตายไปแล้วงั้นเหรอ เรื่องนี้ทำให้หลินเจิ้งหนานแทบอยากจะพาพวกลูกน้องเผ่นหนีไปเดี๋ยวนั้นเลย การแก้แค้นไม่ใช่เรื่องสำคัญอีกแล้ว

หากเขาไม่ได้มาทำเรื่องพวกนี้คงจะดีไม่น้อย หากไม่ใช่เพราะลูกชายคนเล็กที่ตายไป เขาคงไม่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายเช่นนี้

ในใจของหลินเจิ้งหนานเต็มไปด้วยความสำนึกเสียใจ เขาหวังอยากจะย้อนเวลากลับไปแล้วตัดสินใจเลือกทางที่ถูกต้องอีกครั้ง

ไม่นานหลังจากนั้น ร่างของชายสวมเสื้อคลุมก็ปรากฏตัวขึ้นบนถนนในหมู่บ้าน หลินเจิ้งหนานมองดูชายสวมเสื้อคลุมเดินมาหาเขา ในใจค่อย ๆ เกิดความกังวลมากขึ้นทีละนิด

จิตสังหารอันแข็งแกร่งที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างของชายสวมเสื้อคลุมนั้น ทำให้หลินเจิ้งหนานพรั่นพรึงอย่างยิ่ง ถึงจะเป็นคนที่เข่นฆ่าคนมามากมายอย่างไร หลินเจิ้งหนานก็ไม่เคยเห็นใครที่มีจิตสังหารที่เข้มข้นขนาดนี้มาก่อน

“หลินเจิ้งหนาน?”

ชายสวมเสื้อคลุมพูดอย่างราบเรียบ แล้วมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาดูถูก เห็นได้ชัดว่าลูกน้องของหลินเจิ้งหนานทั้งหมดถูกชายสวมเสื้อคลุมรู้ตำแหน่งแล้ว

หลินเจิ้งหนานตื่นตระหนกอย่างมาก เขาประหม่าจนพูดอะไรไม่ออก ทำได้เพียงพยายามพยักหน้าเพื่อบ่งบอกว่าตนคือ หลินเจิ้งหนานเท่านั้น