คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 936

“นี่? เสี่ยวคัง นายเสียสติไปแล้วเหรอ? สิ่งที่พี่หลี่โม่พูดคงไม่ใช่เรื่องจริงหรอก อย่าบอกนะว่านายจะฝึกด้วยการขับรถแทรกเตอร์จริง ๆ ?” เฉินเสี่ยวถงพูดแขวะอย่างเอือมระอา

“สิ่งที่อาจารย์พูดเป็นความจริงแน่นอน ผมจะพยายามเต็มที่ครับอาจารย์!” คังเหวินซินพูดอย่างจริงจัง

“มีความตั้งใจดี งั้นก็ไปดูวิลล่าที่สวนหนานชุ่ยกันก่อนเถอะ ขึ้นรถ” หลี่โม่เอ่ย

คังเหวินซินรีบเปิดประตูรถ จากนั้นหลี่โม่และคนอื่น ๆ ก็พากันขึ้นรถ

รถเมอร์เซเดสเบนซ์สตาร์ทเครื่องอย่างนุ่มนวล และมุ่งหน้าไปยังสวนหนานชุ่ยที่ชานเมือง ระหว่างทางคังเหวินซินโทรติดต่อผู้จัดการฝ่ายขายของสวนหนานชุ่ย

“ฮัลโหล ผู้จัดการหวัง ฉันคังเหวินซินนะ”

“สวัสดีครับคุณชาย มีเรื่องอะไรให้รับใช้ครับ?”

ผู้จัดการหวังพูดอย่างกระตือรือร้น

“ฉันจะพาอาจารย์ไปดูบ้าน วิลล่าที่ดีที่สุดบนยอดเขาหลังนั้นน่ะ นายช่วยเตรียมไว้ให้หน่อย”

ผู้จัดการหวังขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดอย่างค่อนข้างลำบากใจ "นั่นคือหลังที่คุณอาของคุณวางแผนจะเก็บไว้เองนะครับ คุณพาเพื่อนไปดูวิลล่าหลังอื่นดีไหมครับ?"

“ทำไม คำพูดของฉันเทียบกับคุณอาไม่ได้หรือไง? อีกอย่างเขาจะอยากได้วิลล่าที่เมืองฮั่นไปทำไม อย่าคิดจะหลอกฉันเลย” คังเหวินซินพูดอย่างไม่พอใจ

“ผมจะกล้าหลอกคุณได้ยังไง คังหย่งเฉียน อาเล็กของคุณต้องการเก็บไว้ให้ตัวเองจริง ๆ ครับ เขาเพิ่งโทรมาบอกผมเมื่อสองวันก่อน หรือไม่คุณลองโทรคุยกับเขาดูไหมครับ?"

ผู้จัดการหวังตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่ว่าจะคังเหวินซิน หรือ คังหย่งเฉียน ผู้จัดการหวังก็ไม่กล้าล่วงเกินทั้งนั้น และล่วงเกินไม่ได้ด้วย

“ถ้าไม่สะดวกก็ช่างมันเถอะ ดูวิลล่าหลังอื่นก็เหมือนกันนั่นแหละ”

กู้หยุนหลานไม่อยากทำให้คังเหวินซินลำบาก อีกอย่างเธอก็ไม่มีเงินพอที่จะซื้อวิลล่าด้วย ดังนั้นสู้ถือโอกาสดูหลังอื่น ๆ จะได้ไม่ทำให้คังเหวินซินลำบากใจ

คังเหวินซินวางมาดขึ้นมา ประกอบกับเรื่องหน้าตาศักดิ์ศรีที่คอยมาก่อกวน เขาจึงแสร้งทำเป็นไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

“ซือเหนียงไม่ต้องกังวลครับ เรื่องอาเล็กเป็นเรื่องเล็กน้อยพูดคำเดียวก็ได้แล้ว ฮวงจุ้ยที่วิลล่าบนยอดเขานั้นยอดเยี่ยมมาก คุณไปดูก็นะรู้ ที่นั่นเหมาะกับการอยู่อาศัยของครอบครัวคุณจริง ๆ เรียกได้ว่าเป็นที่พำนักของเทพเซียนสมัยใหม่เลยก็ได้”

“ปากนายนี่พูดลื่นไหลจริงๆ น่าเสียดายที่ไม่ได้เป็นคนขายอสังหาริมทรัพย์ ถ้านายไปขายอสังหาริมทรัพย์ล่ะก็ คงจะทำได้ดีอย่างแน่นอน” เฉินเสี่ยวถงเอ่ยอย่างเศร้าใจ

“ขอบคุณสำหรับคำชม ที่ผมพูดเป็นความจริงทั้งนั้น ไม่ได้พูดเกินจริงเลยแม้แต่คำเดียว ถึงขั้นเรียกได้ว่าดีกว่าที่ผมพูดเสียอีกด้วยซ้ำ” คังเหวินซินพูดอย่างจริงจัง