คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 578

แคทเธอรีนถูกขังอยู่ในบ้านสองชั้นหลังนั้นทุกวันโดยที่เธอไปไหนไม่ได้เลย มันน่าเบื่อมาก เธอทำได้เพียงแค่ดูโทรทัศน์ หรือไม่ก็ออกไปสูดอาการบริสุทธิ์ที่ระเบียง

บางครั้งเมื่อเธอมองลงไปจากระเบียง เธอก็นึกอยากจะกระโดดลงไปจริง ๆ ทว่าเมื่อคิดถึงลูก ๆ ในท้องแล้ว เธอจึงตัดสินใจสู้

เธออดทนอยู่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

เฮดลีย์มารับเธอเพื่อพาไปส่งที่โรงพยาบาลและทำการตรวจร่างกาย

“ฌอนอยู่ที่ไหนเหรอคะ?” แคทเธอรีนถามขึ้น

เฮดลีย์เงียบอึก ๆ อัก ๆ

แคทเธอรีนหัวเราะขึ้น “ฉันรู้ เขาคงจะอยู่กับซาร่า ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าซาร่าอีกแล้ว”

“คุณผู้หญิงครับ อย่าทำแบบนั้นเลยครับ” แววตาของเฮดลีย์เต็มไปด้วยความเห็นใจ “ผมจะไปโรงพยาบาลกับคุณครับ”

แคทเธอรีนกำลังจะพูดอะไรบ้างอย่างออกไป ทว่าเมื่อเธอเห็นบอดี้การ์ดแปลกหน้าสองคน เธอจึงหยุด

ระหว่างทางที่ไปยังโรงพยาบาล เฮดลีย์ขับรถขณะที่เธอนั่งอยู่ด้านหลัง เฮดลีย์พูดขึ้น “ทุกวันนี้ ผมเอาใจใส่ซาร่า นีสัน เป็นพิเศษ มีเพียงคุณชายคนโตที่เริ่มเชื่อว่าผมจงรักภักดีกับเขาอยู่”

“คงจะยากสำหรับคุณนะคะ” แคทเธอรีนคิดไม่ถึงว่าฌอนจะระแวดระวังเฮดลีย์

“อาจจะเป็นเพราะผมเคยพูดเข้าข้างคุณผู้หญิงต่อหน้าคุณชายคนโตมาก่อน เขาเลยไม่เชื่อใจผมมากนัก” เฮดลีย์พูดเสียงเบา “ก่อนหน้านี้ที่คุณผู้หญิงขอให้ผมช่วยคุณเตรียมการให้ใครสักคนแสร้งทำให้คุณแท้ง...”

“ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว ฌอนพูดว่าถ้าเกิดอันตรายใด ๆ กับลูกของเขา เขาจะไม่ไว้ชีวิตเฟรยากับคุณพ่อของฉัน ตอนนี้ฉันเป็นห่วงโดยเฉพาะเฟรยา”

แคทเธอรีนเอ่ยขึ้น “โทมัส นีสัน จะต้องแก้แค้นเฟรยาแน่นอน แต่เธอจะไม่ยอมออกจากแคนเบอร์รา ถ้าเธอติดต่อฉันไม่ได้ คุณช่วยส่งข้อความให้เธอออกจากประเทศทันทีได้ไหม?”

“ได้ครับ แต่คุณ...”

“ช่วยฉันติดต่อใครสักคนหน่อยสิ เลียม ฮิลล์” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็พูดขึ้น

เฮดลีย์รู้สึกตกใจ “คุณชายรองจะช่วยคุณเหรอครับ?”

“ฉันเองก็ไม่แน่ใจ แต่ทั่วทั้งแคนเบอร์รา มีแค่คุณสองคนเท่านั้นที่ช่วยฉันให้หนีไปได้”

แคทเธอรีนไม่เคยคิดหวังว่าสักวันเธอจะขอความช่วยเหลือจากเลียม

ถึงเขาจะทำร้ายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เธอรู้สึกว่าเลียมจะช่วยเธอ เธอสัมผัสได้ถึงความรู้สึกผิดที่อยู่ในแววตาของเขาทุกครั้งที่เขาเผชิญหน้ากับเธอ...

ตราบใดที่เธอยังมีลมหายใจ เธอจะเผยธาตุแท้ของพวกหล่อนให้โลกได้รู้

พวกเขามาถึงยังโรงพยาบาลเอกชนของจิวเวล

บอดี้การ์ดหลายคนคอยจับตาดูแคทเธอรีนเอาไว้เมื่อเธอขึ้นไปข้างบนเพื่อทำการตรวจครรภ์

ระหว่างทาง เธอเจอเข้ากับซินดี้ เทิร์นเนอร์ ที่สวมชุดเดรสสีเหลืองลายผีเสื้อ ซึ่งเผยให้เห็นเรียวน่องของเธอ เธอถือกระเป๋าที่ปักลายแจ็คการ์ดเอาไว้ในมือ พร้อมทั้งสร้อยคอเพชรสิบกะรัตที่ห้อยอยู่ตรงลำคอของเธอ

แคทเธอรีนเคยถูกขนานนามว่าเป็นแฟชั่นนิสต้า เธอจึงบอกได้จากการมองเพียงครั้งเดียวว่าชุดนี้มีความคุ้มค่ากับเงินจำนวนมากที่จะเสียให้มัน ชุดนี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของคอลเล็กชั่นฤดูร้อนที่ไม่อยู่ในรายการ ซึ่งน่าจะมีราคาสูงถึงแปดหลัก

ก่อนหน้านี้ ซินดี้ เทิร์นเนอร์ คงจะไม่มีเงินแน่นอน ทว่าทุกอย่างกลับเปลี่ยนไปเมื่อเธอคบกับเชสเตอร์

“เคธี่ บังเอิญอะไรอย่างนี้! เราเจอกันที่นี่อีกแล้ว ฉันเพิ่งถ่ายทำรายการของวันนี้เสร็จน่ะ เลยมาหาเชสเตอร์ที่นี่” ซินดี้เชิดหน้าขึ้นแล้วยกแหวนเพชรที่สวมอยู่บนนิ้วของเธอขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม “สวยไหมล่ะ? เชสเตอร์ให้ฉัน”

“สวยดีนะ แต่คุณชายจิวเวลขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้ ผู้หญิงทุกคนที่เขานอนด้วยต้องมีสิบหรือยี่สิบคนเป็นอย่างต่ำ” แคทเธอรีนพูดเสียงเบา “เขาน่าจะเคยให้แหวนแบบนั้นกับผู้หญิงอีกหลายคนมาก่อน”

ริมฝีปากของซินดี้ชะงักนิ่งก่อนที่เธอจะเยาะเย้ย “ทุกคนมีอดีตทั้งนั้นแหละ ก็ยังดีกว่าคนน่าสมเพชบางคนที่สามีนอกใจระหว่างการแต่งงานของเธอ เฮ้อ ฉันเคยอิจฉาเธอนะ แต่อีกไม่นานคุณชายคนโตคงจะเขี่ยเธอทิ้ง ตอนนี้เขาพาซาร่าไปกับเขาในทุกที่ที่เขาไป...”