เวสลีย์ลูบศีรษะของแคทเธอรีนอย่างแผ่วเบา “ไปเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการฉลองครบรอบ 30 ปี ของยูล คอร์ปอเรชั่นในคืนนี้ดีกว่าครับ”
...
โรงแรมพาวิเลียน อินเตอร์คอนติเนนตัล
การเฉลิมฉลองครั้งยิ่งใหญ่กำลังอยู่ระหว่างการดำเนินไป
มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับตระกูลยูลในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
สามปีที่แล้ว จู่ ๆ โจเอลก็ฟื้นขึ้นมาจากอาการโคม่า ซึ่งหลังจากนั้นเขาก็ยืนกรานที่จะหย่าขาดกับนิโคลา ทว่าเธอไม่เห็นด้วยความความคิดนี้ ต่อมาศาลได้ตัดสินข้อตกลงในการหย่าร้างของพวกเขา ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ยังต้องรับผิดชอบลูกสาวของพวกเขา คือ เมลานี่
ตั้งแต่เมลานี่แต่งงานกับชาร์ลี สถานภาพของเธอก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เธอไม่เพียงแต่จะเป็นรองประธานของยูล คอร์ปอเรชั่นเท่านั้น ทว่าเธอยังพัฒนาบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ในความร่วมมือกับแคมโปส คอร์ปอเรชั่น เชื่อได้เลยว่ายูล คอร์ปอเรชั่น มีมูลค่ามากถึงหกล้านล้านดอลล่าร์
วันนี้เป็นวันเฉลิมฉลองครบรอบ 30 ปี นับตั้งแต่ยูล คอร์ปอเรชั่นถูกก่อตั้งขึ้น ด้วยเหตุนี้ บริษัทจึงจัดงานเฉลิมฉลองครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา โดยมีบุคคลที่มีชื่อเสียงและตระกูลที่ร่ำรวยในวงการธุรกิจทั่วทั้งออสเตรเลียมาร่วมงาน
ภายในห้องจัดเลี้ยง
หลังจากต้อนรับแขกมาหลายคน โจเอลก็หันมาพบกับเดเมียน ที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยผู้ทรงอิทธิพล
ความรู้สึกที่ยากจะอธิบายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา
นับตั้งแต่โจเอลฟื้นขึ้นมาเมื่อสามปีก่อน ดูเหมือนว่าหลายสิ่งหลายอย่างจะเปลี่ยนแปลงไป
แคทเธอรีนฆ่าตัวตายและเดเมียนก็ได้เป็นประธานคนใหม่ของยูล คอร์ปอเรชั่น ถึงเขาจะมีความมั่นใจในตัวเองน้อย แต่เดเมียนที่เขารู้จักในวันนี้ เป็นคนที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง เขาเป็นคนทะเยอทะยานและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม แม้ว่าเขาจะต้องนั่งรถวีลแชร์ก็ตาม เขายังไล่ลูกน้องของโจเอลที่ไว้วางใจได้ออกไปหลายคนอีกด้วย
“ฉันบอกนายหลายครั้งแล้วว่าเธอไม่ใช่พี่สะใภ้ของนายอีกแล้ว” โจเอลเตือนเขาด้วยเสียงต่ำ
“ผมทราบครับ ผมทราบ แค่พลั้งปากออกไปน่ะครับ” เดเมียนพูดพลางหัวเราะ “พี่ชาย ดูสิครับว่าวันนี้เมลานี่ทำได้ดีแค่ไหน ทำให้ผมรู้สึกว่าผมแก่แล้วจริง ๆ ตอนนี้เป็นช่วงเวลาของคนหนุ่มสาวที่จะส่องประกาย แขกบางคนชื่นชมพี่ที่มีลูกสาวที่ดีเยี่ยมและเธอเป็นเหมือนของขวัญของพี่”
โจเอลพยักหน้า “ก็จริงที่เมลานี่ประสบความสำเร็จในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอมีความสามารถพอที่จะเป็นซีอีโอได้แล้ว ฉันจะประกาศข่าวนี้บนเวทีในภายหลัง”
“พี่ชายครับ ผมเกรงว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะทำให้ผู้คนเชื่อมั่นในตำแหน่งของเมลานี่ในฐานะซีอีโอ เพราะเธอไม่ได้ถือหุ้น” เดเมียนพูดด้วยเสียงเบา “ผมได้ยินมาว่ามีผู้ถือหุ้นบางคนไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม ผมก็เป็นประธาน และซีอีโอก็เป็นคนจากครอบครัวของเราอีก”
โจเอลมองเขาด้วยสายตาแปลก ๆ “เดเมียน ถ้าฉันโอนหุ้นของฉันให้เมลานี่ จะเป็นการยืนยันว่าเธอจะเป็นคนรับผิดชอบอนาคตของยูล คอร์ปอเรชั่น นายพร้อมจะให้การสนันสนุนเธอใช่ไหม?”
“พี่ชาย พี่เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของผม พี่ดูแลผมมาตั้งแต่ผมยังเด็ก แน่นอนครับว่าผมไม่รังเกียจที่จะช่วยเหลือ ยิ่งไปกว่านั้น ผมเองก็ไม่มีลูก ผมเอ็นดูเมลานี่เหมือนลูกสาวของผมเสมอ” เดเมียนยิ้มบาง ๆ “ผมจะสนับสนุนเธออย่างสุดความสามารถของผมเพื่อให้ยูล คอร์ปอเรชั่นก้าวหน้าต่อไป”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...