คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 609

ซาร่าเอาตัวเองเปรียบเทียบกับแคทเธอรีนโดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าเธอจะพยายามดูแลผิวของเธอมากแค่ไหน แต่ริ้วรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เกิดขึ้นที่ใต้ขอบตาของเธอเสียแล้ว เมื่อคิดถึงว่าเธอกำลังจะอายุครบ 30 ปี ในไม่ช้านี้

เธอก็เข้าใจในที่สุดว่าทำไมเมื่อก่อนฌอนถึงตกหลุมรักแคทเธอรีน

เธอสงสัยเรื่องที่อยู่ของแคทเธอรีนไปเมื่อสองสามวันก่อน แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อได้พบว่าใบหน้าของแคทเธอรีนได้รับการรักษา

อย่างไรก็ตาม จะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ตอนนี้ควบคุมฌอนเอาไว้ได้สำเร็จแล้ว แคทเธอรีนจึงถือว่าไม่ได้สำคัญอะไรเลย

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ซาร่าจึงคลี่ริมฝีปากเป็นรอยยิ้มสบายใจ

เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นแคทเธอรีน และเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันที

“เธอจะไปไหนซาร่า? นี่มันออฟฟิศฉันไม่ใช่เหรอ?” แคทเธอรีนจิกผมยาวของซาร่าทันที

น่าแปลกใจที่แคทเธอรีนลากซาร่าลงไปกับพื้นโดยไม่ได้เป็นห่วงภาพลักษณ์ของเธอเลย ด้วยเหตุนั้นซาร่าจึงร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด

“เธอทำอะไรของเธอ?” ผู้หญิงในชุดดำเคลื่อนตัวอย่างว่องไวและจู่โจมเข้าใส่แคทเธอรีนทันที

“อุ้ย! เป็นอุบัติเหตุน่ะ ฉันคิดไม่ถึงเลยนะเนี่ยว่าจะจิกผมเธอออกมาได้ง่ายขนาดนี้” แคทเธอรีนถอยออกมาพลางคลายมือที่จิกผมซาร่าเอาไว้ เส้นผมในมือเธอตกลงบนพื้น “ฉันแค่ชื่นชมผมหนาของเธอ แต่กลายเป็นว่าเป็นผมที่ต่อเอาไว้”

“แคทเธอรีน เธอตั้งใจทำชัด ๆ! ยาเอล จับเธอเอาไว้เดี๋ยวนี้!” ซาร่าโมโหมากจนหน้าตาปกติที่สวยงามของเธอบิดเบี้ยวไปหมด

เพราะผมของเธอทั้งบางและสั้น เธอจึงตั้งใจไปที่ร้านทำผมที่แพงที่สุดเพื่อต่อผม ทว่าตอนนี้แคทเธอรีนดึงผมพวกนั้นออกไปหมดแล้ว เธอจึงรู้สึกโกรธมาก

“มาจับฉันไว้ทำไม? ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด” ในไม่ช้าแคทเธอรีนก็ต่อสู้กับยาเอล แช็ดวิค หลังจากนั้นเพียงไม่นาน ยาเอลก็ถูกลากลงไปอยู่ที่พื้น

“ยึดครองเหรอ?” ซาร่าเย้ยหยัน พลางเล่นงานแคทเธอรีน “ตอนนี้ฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นเป็นของฌอน แล้วเขาก็แต่งตั้งให้ฉันเป็นประธานด้วยตัวเอง พูดตามตรงนะ โดยพื้นฐานแล้ว เธอเป็นคนที่ตายไปแล้วนะแคทเธอรีน”

แคทเธอรีนกะพริบตา “ฉันจะตายได้ยังไง? ในเมื่อรัฐยังไม่ได้ออกใบมรณบัตรให้ฉันเลยด้วยซ้ำ ฉันจึงอ้างสิทธิ์ในทรัพย์สินของฉันได้ อีกอย่าง ฌอนยังคงเป็นคู่สมรสของฉันตามกฎหมาย ดังนั้นโดยพื้นฐานแล้วเธอยึดครองบริษัทของภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาไป”

“คุณพูดถูกที่สุดครับท่านประธานโจนส์” ฮาร์วีย์ปรบมือขึ้นทันที “ความจริงแล้วเธอเป็นภรรยาน้อยที่ร้ายกาจที่สุดเท่าที่ผมเคยพบเจอมาเลย”

“นั่นแสดงว่าคุณไม่ได้ใส่ใจแค่ไหน ก่อนหน้านี้ ภรรยาน้อยคนนี้อ้างว่าฉันป่วยทางจิต แล้วทำให้ฌอนส่งฉันไปที่โรงพยาบาลจิตเวช” แคทเธอรีนพูดพลางถอนหายใจ

เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้ว พนักงานเริ่มรวมตัวกันที่ห้องรับประทานอาหารด้านล่าง เมื่อได้ยินคำพูดของแคทเธอรีน ทุกคนต่างอ้าปากค้างและมองซาร่าด้วยสายตาแปลก ๆ

“โอ้พระเจ้า! แบบนั้นมันโหดร้ายเกินไปแล้ว!”