คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 626

“คุณผู้ชายคะ คุณต้องการกี่ชุดดีคะ?”

ฌอนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง “30”

นั่นน่าจะเพียงพอต่อการใส่ไปตลอดทั้งปี “ขอบราให้ผม 30 ตัวด้วย”

ในที่สุด เขาก็จ่ายเงินแล้วถือถุงช้อปปิ้งหลายใบออกจากร้าน

ด้วยความบังเอิญ โจแอน ฮาร์โลว์ คุณหนูจากตระกูลฮาร์โลว์ซึ่งกำลังซื้อของอยู่ใกล้ ๆ ได้ถ่ายรูปและส่งให้ซาร่าผ่านทางวอทส์แอป “ดูสิว่าฌอนซื้ออะไรให้คุณเยอะแยะจากร้านขายชุดชั้น ฉันอิจฉาคุณมากเลย”

...

ในเวลาด้วยกันนั้นเอง

ซาร่ากำลังเริงรมย์อยู่กับลูซิเฟอร์ในอพาร์ตเมนต์ส่วนตัวของเธอ

20 นาทีต่อมา เธอจึงลุกขึ้นตรวจดูโทรศัพท์ของเธอ มุมปากของเธอยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเมื่อได้อ่านข้อความที่โจแอนส่งมา

ฌอนไม่เคยทำอะไรแบบนั้น ดูเหมือนเขากำลังปลอบโยนเธอที่ถูกแคทเธอรีนทำให้อับอายในวันนี้

“เธอดูอะไรอยู่? อยู่กับฉันให้นานขึ้นกว่านี้หน่อยสิ” ลูซิเฟอร์พูดก่อนจะดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง

“ไม่ได้ เพื่อนฉันส่งข้อความมาบอกว่าฌอนกำลังตรงกลับบ้าน” เธอปฏิเสธด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ “เขาจะสงสัยเอาได้ถ้าฉันกลับบ้านดึกตลอด ฉันให้เงินแกไม่ได้นะถ้าเขาเลิกกับฉัน”

“ได้ แต่เขาไม่รู้หรือไงว่าเธอเร่าร้อนมากแค่ไหนตอนอยู่บนเตียง?” เขาบีบปลายคางหยอกล้อเธอ “ปกติเขาไม่ทำให้เธอพอใจหรือไง?”

“แกพูดถูก เขาเทียบกับแกไม่ได้จริง ๆ” เธอชมผู้ชายคนนั้นขณะยิ้มออกมา

“เธอมันผู้หญิงเจ้าเล่ห์ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันถึงชอบนอนกับเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้” ลูซิเฟอร์หัวเราะเสียงดัง การได้เห็นหน้าท้องใหญ่ของเขาทำให้เธอแทบจะอาเจียนออกมา ทว่าเธอไม่มีทางเลือกนอกจากหัวเราะตาม

ชายหนุ่มที่เคยชินกับการถูกทุกคนเอาอกเอาใจรู้สึกไม่พอใจ อย่างน้อยเธอก็อุ่นให้มันร้อนขึ้นมาสักหน่อยก็ได้

“คุณผิดเองที่ไปนาน” เธอตอบอย่างเฉยเมย

“ฉันออกไปซื้อของให้เธอ”

“ฉันไปบังคับให้คุณฉีกชุดชั้นในของฉันขาดจนหมดหรือเปล่าล่ะ?” เธอเถียงกลับ “คุณจะไม่กินก็เรื่องของคุณ มีไมโครเวฟอยู่ในครัวถ้าคุณอยากใช้”

เขาจ้องเธอทว่าเธอไม่สนใจ เธอคว้าถุงช้อปปิ้งแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน

แคทเธอรีนรู้สึกโมโหผู้ชายคนนี้ เขาไม่รู้หรือว่าเธอต้องซักชุดชั้นในใหม่แล้วรอให้แห้งก่อนจะนำมาใส่? เธอคงไม่ต้องมาเหนื่อยทำแบบนี้ถ้าไม่ใช่เพราะเขา

ดวงตาของฌอนแสบเล็กน้อยจากการเพ่งมอง ในที่สุดเขาก็ไปอุ่นอาหารในไมโครเวฟก่อนจะนำมันมารับประทาน มันเป็นเพียงพาสต้าธรรมดา ๆ ทว่ารสชาติกลับดีกว่าสเต็กที่ซาร่าทำเมื่อคืนมาก