คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 640

เชสรีบเดินเข้าไปคั่นระหว่างชายสองคนนั้นเอาไว้ “ฌอน ใจเย็นก่อน โจเซฟแค่หยอกเล่นเท่านั้นแหละ”

“แต่ฉันไม่ได้หยอกน่ะสิ” โจเซฟยิ้มเยาะ

ฌอนที่ถูกยั่วโมโหขึ้นมาอีกครั้งหรี่ดวงตาลง เขาพูดเย้ยขึ้น “แย่หน่อยนะที่เธอไม่เต็มใจ ก็ตอนนี้เป็นเธอเองที่ไม่ยอมหย่า”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ดึงแคทเธอรีนมาหาเขาพลางจ้องมองเธอด้วยสายตาเฉียบคม “พูดสิ่งที่เธอคิดออกมา เธออยากหย่ากับฉันไหม?”

แคทเธอรีนระบายยิ้ม “อยากค่ะ”

ใบหน้าของฌอนชะงักไป ดวงตาที่มีแต่ความโกรธของเขาดูราวกับว่าเขาอยากจะกินเธอเข้าไปทั้งเป็น

เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอยืนกรานปฏิเสธที่จะเซ็นใบหย่า ทว่าในตอนนี้เธอมีผู้ชายคนอื่นเสียแล้ว เธอจึงอยากทิ้งเขาขึ้นมาทันที

“แต่ไม่ใช่ตอนนี้” แคทเธอรีนพูดต่อ “คุณกับซาร่าทรมานฉัน และทำให้ชีวิตของฉันเหมือนตกนรกทั้งเป็น ฉันกลับมาหลังจากสามปี แต่เธอก็ยังทำเรื่องโง่ ๆ อีกนับไม่ถ้วน บอกให้เธอฝันเอาเถอะ ถ้าเธอคิดว่าฉันจะยอมสละตำแหน่งคุณผู้หญิงฮิลล์ให้ง่าย ๆ”

โจเซฟรินไวน์ให้เธอหนึ่งแก้วทันทีพลางแสดงสีหน้าหลงรักเธอ “พี่จะสนับสนุนเธอไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม พี่จะรอเธอนะ”

“ขอบคุณนะคะ” เธอกำลังจะรับแก้วไวน์

ทว่า ฌอนกลับกระชากเธอลงจากเก้าอี้ก่อนที่เธอจะทันได้สัมผัสแก้วเสียด้วยซ้ำ

“กลับไปกับฉัน”

“ไม่ได้หรอก เราเพิ่งออกมาเที่ยวเอง” โจเซฟคว้ามืออีกข้างของแคทเธอรีนเอาไว้

“ไป ถ้าขืนนายยังยุ่งกับฉัน ฉันก็ยังสร้างความเสียหายให้กับทัลตัน ดีไซน์ได้ ถึงฉันจะทำลายมันไม่ได้ก็ตาม มันไม่สำคัญหรอกที่นายจะอยู่วงการอื่น” ฌอนเตือน

สองสายตาของชายทั้งสองคนปะทะกัน แคทเธอรีนหันไปหาโจเซฟอย่างจนปัญญาพลางพูดขึ้นอย่างนุ่มนวล “พี่โจเซฟคะ ฉันขอโทษ ไว้คราวหน้าฉันจะเลี้ยงอาหารพี่อีกมื้อนะคะ”

“เธอไม่ได้รับอนุญาตให้มาทานอะไรกับเขาอีกแล้ว” ฌอนเอ่ยเตือนขึ้นอีก

“...”

โจเซฟหัวเราะขึ้นและไม่สนใจคำพูดของฌอน “คราวหน้านะ ตกลง ดูแลตัวเองดี ๆ แล้วโทรหาพี่ถ้ามีปัญหาอะไร พี่อยู่ข้าง ๆ เธอเสมอ”

“ขอบคุณ...” แคทเธอรีนพูดยังไม่ทันจบตอนที่เธอถูกยกขึ้นพาดบ่าของฌอนแล้วอุ้มออกไป

ประตูถูกล็อคทันที แล้วเธอก็เปิดไม่ได้ไม่ว่าเธอจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม

ฌอนนั่งลงที่นั่งคนขับ เขาเหยียบคันเร่งและรีบขับออกไป

“ฌอน จอดรถนะ รองเท้าฉันหลุด” แคทเธอรีนเข้าไปดึงเขา

“อย่ามาหลอกฉันซะให้ยาก ฉันรู้ว่าเธอแค่อยากกลับไปหาโจเซฟใช่ไหม?” ฌอนรู้สึกถึงความโกรธที่แผดเผาอยู่ภายในกายของเขา “แคทเธอรีน โจนส์ ทำไมเธอถึงได้แพศยาขนาดนี้? ฉันสงสัยอยู่แล้วว่าเธอเซ็นสัญญาความร่วมมือกับเฮเซล กรุ๊ปและทัลตัน ดีไซน์ได้ยังไง แล้วก็กลับกลายเป็นว่าเธอใช้หน้าตาและเรือนร่างของเธอ เธอไร้ยางอาย แต่ฉันไม่ใช่ไง”

“คุณพูดอะไรของคุณ?” แคทเธอรีนเบิกตากว้าง

ฌอนเย้ย “เธออยากได้คำอธิบายที่ชัดเจนจากฉันใช่ไหม? ด้วยความสามารถของเธอ เฮเซล กรุ๊ปจะพิจารณาฮัดสันอยู่อีกเหรอถ้าเธอไม่มีข้อแลกเปลี่ยนซ่อนเร้น? จริง ๆ แล้วเธอมีแผนสำรองไว้ในใจอยู่แล้ว เธอทำให้โจเซฟตกหลุมรักเธอ และเขาไม่คิดว่าเธอแปดเปื้อนด้วยซ้ำ”

แคทเธอรีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ถึงเธอจะรู้ว่าไม่มีคำพูดดี ๆ หลุดออกมาจากปากที่พ่นแต่คำหยาบคายของเขา แต่เธอก็อยากใช้รองเท้าตีเขาให้ตายเมื่อเขากล่าวหาเธอด้วยคำพูดหยาบคายเช่นนี้

ความจริงแล้ว เธอก็ทำแบบนั้นจริง ๆ

เธอรีบถอดรองเท้าที่ยังเหลืออยู่อีกข้างออกแล้วตบหน้าเขาโดยไม่ลังเล

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!