คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 669

แคทเธอรีนยิ้มจาง ๆ ก่อนจะปิดโทรทัศน์

‘ตอนนี้มีความสุขไปเถอะ แค่รอให้ถึงวันแต่งงาน ฉันจะส่งของขวัญที่แสนพิเศษไปให้ แล้วพวกเธอจะได้รู้ว่าความรู้สึกตกลงมาจากสวรรค์มันเป็นยังไง’

...

ในเวลาดียวกันนั้นเอง ในอีกด้านหนึ่ง

นิโคลา เมลานี่ และเดเมียน ที่ถูกผู้คนโจมตีก่อนหน้านี้ ก็รู้สึกยินดีที่ได้ยินข่าวนี้

โดยเฉพาะนิโคลาที่หัวเราะอย่างสะใจ “แคทเธอรีนกลับมาแล้วยังไง? ฌอนก็แต่งงานกับคนอื่นอยู่ดี”

“นั่นสิคะ ก่อนหน้านี้เธอแย่งฌอนไปจากหนูด้วยซ้ำ สุดท้ายแล้วการแต่งงานของหนูกลายเป็นว่าดีกว่าเธอซะอีก” ความโกรธของเมลานี่คลายลง

แต่ถึงอย่างไรเดเมียนกลับขมวดคิ้วเข้าหากัน “คุณกับลูกควรเลิกให้ความสนใจกับเรื่องไร้สาระแบบนี้นะ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือแย่งยูล คอร์ปอเรชั่นกลับมาให้เร็วที่สุด”

นิโคลามองเขาด้วยความไม่พอใจ “ไม่ต้องกังวลไปหรอก โจเอลอ่อนแอลงทุกวัน เขาคงจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างมากที่สุดก็หนึ่งปีครึ่ง หลังจากที่โจเอลตายแล้ว แคทเธอรีนก็เอาชนะพวกเราไม่ได้ด้วยซ้ำ ทุกคนคงจะลืมเรื่องของพวกเราไปแล้ว”

คิ้วของเดเมียนที่ขมวดเข้าหากันคลายออก “พอพี่ชายของผมเสียชีวิต ผมก็จะไม่เห็นแคทเธอรีนเป็นคู่แข่งอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม… วอลเตอร์นี่ไว้ใจได้ใช่ไหม?”

“ค่ะ ฉันมีหลักฐานการทำผิดของเขาอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นนะคะ ฉันมีคนสอดแนมอยู่ในวิลล่าตระกูลยูล เขาจะรายงานฉัน ถ้าหลักฐานของวอลเตอร์ถูกเปิดเผย”

นิโคลาหลบตาที่เป็นประกายเมื่อจู่ ๆ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับคุณวิคส์ วอลเตอร์เองนะครับ ผมวางยาที่คุณให้ผมมาเมื่อคราวก่อนหมดแล้วนะ”

“หมดแล้วงั้นเหรอ?” นิโคลาขมวดคิ้ว

“ยานี้พอใช้สำหรับหนึ่งเดือนเท่านั้นนะครับ ตอนที่ผมใส่ลงในกาแฟเมื่อเช้านี้ ผมประหม่าเกินไปหน่อยเลยเผลอใส่เยอะเกินไป ผมต้องเทกาแฟทิ้งนั่นแล้วชงแก้วใหม่”

“นี่ ทำไมนายรีบกลับนักล่ะ?” จู่ ๆ นิโคลาก็คว้ามือของเขา “นานแล้วนะที่เราได้เจอกัน”

ใบหน้าของวอลเตอร์ชะงักนิ่ง “ผมต้องไปแล้วจริง ๆ ครับ ผมมีเรื่องที่ต้องไปจัดการต่อ”

“เลิกโกหก นายดูถูกฉันเพราะฉันแก่ใช่ไหม?” จู่ ๆ นิโคลาก็เข้ามาหาเขาพลางเลื่อนมือไปที่แผ่นอกของเขา “นายเคยบอกว่าฉันดีกว่าภรรยาของนายที่แข็งทื่อเป็นท่อนไม้มากนี่”

“ผมคิดว่าทำแบบนี้คงไม่ดี คุณไม่ได้อยู่กับรองประธานยูลเหรอครับ?” วอลเตอร์รู้สึกอยากจะฆ่าตัวตาย

“อย่างที่นายก็รู้ เขาพิการ ฉันชอบความมีวุฒิภาวะและเสน่ห์ของนายมากกว่า” นิโคลาหยิกแก้มและเริ่มดึงเนคไทของเขา

ทันใดนั้นเอง เสียงหวอของรถตำรวจก็ดังขึ้นจากข้างนอก จากนั้นเจ้าหน้าที่ตำรวจกลุ่มหนึ่งก็บุกเข้ามาแล้วเล็งปืนมาที่พวกเขา

ด้วยความตกใจ นิโคลาจึงรีบปล่อยวอลเตอร์ “พะ… พวกคุณจะทำอะไร?”