คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 671

หลังจากที่ข่าวถูกแพร่ออกไปก็ก่อให้เกิดความโกลาหลในโลกออนไลน์ขึ้น

[พระเจ้าช่วย นิโคลาเป็นผู้หญิงแบบไหนกันเนี่ย? เธอแต่งงานกับประธานของยูล คอร์ปอเรชั่น ทำเรื่องเสื่อมเสียกับน้องชายของเขา แล้วก็มาเป็นชู้กับเลขาอีก ประธานยูลถูกสวมเขาไม่จบไม่สิ้น]

[เดเมียนรู้เรื่องนี้ไหม? เขาต้องพูดไม่ออกแน่]

[ฉันพนันได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นชู้กับผู้ชายอีกหลายคน]

[ฉันสงสัยว่าเมลานี่จะชอบทำเรื่องเสื่อมเสียเหมือนแม่ของเธอหรือเปล่า ลองคิดดูว่าเธอเป็นลูกสาวของนิโคลา ถึงเมลานี่จะยังไม่นอกใจชาร์ลีตอนนี้ แต่ไม่ช้าก็เร็วเขาคงจะถูกสวมเขา]

[เมื่อทิ้งความเหมือนกับแม่ของเธอไป การที่เธอเหมือนพ่อของเธอก็ไม่ดีเหมือนกัน ฉันเชื่อว่าเดเมียนและนิโคลาต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับการวางยาพิษโจเอล]

[ครอบครัวอะไรน่ารังเกียจ ฉันรู้สึกสงสารตระกูลแคมโปสขึ้นมาเลยที่ต้องมาเกี่ยวดองกับพวกเขา]

“...”

เมลานี่โกรธมากเมื่อได้อ่านความคิดเห็นเหล่านั้น เธอเขวี้ยงที่เขี่ยบุหรี่ข้ามห้องไป

“กล้าดียังไงมาขว้างปาข้าวของ” ทันทีที่ชาร์ลีเดินเข้ามาแล้วมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ “ดูสิว่าครอบครัวของเธอทำงามหน้าไว้มากแค่ไหน อับอายแค่ตัวเองไม่พอหรือไง? ตอนนี้เธอทำลายชื่อเสียงของฉันไปด้วย ทำไมฉันต้องแต่งงานกับผู้หญิงอย่างเธอด้วย?”

ยิ่งชาร์ลีพูดมากเท่าไร เขาก็ยิ่งทวีความโมโหมากขึ้นเท่านั้น เขาข่มความกังวลนี้ไว้เป็นเวลานาน ดังนั้น หลังจากที่บอกเธอไป เขาก็อดที่จะชำเลืองมองเธอด้วยความรำคาญไม่ได้ เขากระแทกประตูปิดทันทีที่เขาเดินออกมา

“หยุดอยู่ตรงนั้นนะชาร์ลี แคมโปส ฉันจะเคลียร์กับนายให้รู้เรื่อง” เมลานี่ตามเขาไป แล้วก็ต้องโดนประตูปิดใส่หน้า

เธอร้องไห้ออกมาด้วยความคับแค้นใจ เมื่อเธอร้องไห้เสร็จแล้ว เธอจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบไปที่บ้านของเดเมียน

“คุณพ่อคะ คุณพ่อต้องช่วยคุณแม่นะคะ” แม้ว่าเมลานี่จะรู้สึกเหมือนกันว่านิโคลาทำเรื่องน่าอับอายขายหน้า ทว่านิโคลาก็ยังเป็นแม่แท้ ๆ ของเธอ ยิ่งกว่านั้น เธอยังเลี้ยงดูเมลานี่มาเป็นอย่างดี

“หยุดพูดถึงผู้หญิงแพศยานั่นสักที!” เดเมียนตะคอกขณะที่เขาตัวสั่นด้วยความโกรธ “พ่อรอเธอมาเป็นสิบปี รอจนกระทั่งในที่สุดเธอก็หย่ากับโจเอล แต่สุดท้าย เธอก็ยังไปเป็นชู้กับผู้ชายคนอื่น เธออ้างว่าเธอไปเจอวอลเตอร์เพื่อส่งยาให้กับเขา แต่ที่แท้เธอก็แค่อยากนอนกับเขา”