คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 673

“ชาร์ลีมันเลวอะไรอย่างนี้” นิโคลาจุกไปหมด “ลูกขอให้เดเมียนช่วยลูกได้ เมื่อลูกได้รับช่วงต่อยูล คอร์ปอเรชั่นอีกครั้ง ตระกูลแคมโปสจะอยู่ข้างลูก”

“คุณพ่อกับหนูจะรอคุณแม่นะคะ” เมลานี่พูดทั้งน้ำตา

...

ที่โรงพยาบาล

แคทเธอรีนพาโจเอลมาให้ยาทางเส้นเลือด

แม้ว่าการได้เห็นนิโคลาถูกจับจะทำให้โจเอลโล่งอกขึ้นมาบ้าง ทว่าสุขภาพของเขาทรุดลงไปอีกครั้งเพราะเขากระวนกระวายใจ เขาถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลเพื่อเข้ารับการรักษานับตั้งแต่นั้นมา

ไม่นานนักคุณท่านยูลและคุณผู้หญิงยูลก็รีบมาที่โรงพยาบาล ทันทีที่คุณผู้หญิงยูลได้เห็นสภาพของโจเอล น้ำตาก็เริ่มไหลลงมาตามใบหน้าของท่าน “นิโคลามันเสียสติไปแล้ว เราทำดีกับเธอมาตลอดหลายปี ที่ลูกต้องประสบอุบัติเหตุเมื่อสามปีที่แล้วเธอก็ต้องมีส่วนเกี่ยวข้อง โชคดีที่พ่อของลูกกับแม่ขอให้แคทเธอรีนดูแลลูก ไม่อย่างนั้น...”

คำพูดเหล่านั้นทำให้คุณท่านยูลเย็นสันหลังวาบ เมื่อท่านคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ท่านก็รู้สึกขอบคุณแคทเธอรีนจากใจจริง “เราติดหนี้บุญคุณหลานเกินไปแล้ว”

แคทเธอรีนยิ้มบาง ๆ และยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง “ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกค่ะคุณปู่ หนูไม่เคยคาดหวังอะไรจากตระกูลยูลเลย หนูเลยไม่ผิดหวังค่ะ”

“หลาน...” จู่ ๆ คุณท่านยูลก็นึกละอายแก่ใจขึ้นมา

คุณผู้หญิงยูลสะกิดท่าน “แคทเธอรีนพูดถูกนะคะ การกระทำของเราน่าผิดหวังจริง ๆ เป็นความผิดของเรา ฉันไม่น่าขัดขวางไม่ให้โจเอลคบหากับแม่ของเธอเลย ฉันรู้สึกเสียใจจริง ๆ ค่ะ”

“เธอไม่รู้เรื่องงั้นเหรอ?” แคทเธอรีนเยาะเย้ย “เธอเป็นคนพาคุณพ่อไปตรวจสุขภาพทุกครั้ง ดูก็รู้ว่าเธอกับนิโคลาสมรู้ร่วมคิดกัน แต่คราวนี้เธอโชคดีที่แม่ของเธอแบกรับความผิดเอาไว้ทั้งหมด”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง แคทเธอรีนก็เบนสายตาไปที่เดเมียน “คุณอารองคะ ที่ฉันยังพูดกับคุณอาอยู่แบบนี้เพราะฉันเป็นคนที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาเป็นอย่างดี ถ้าฉันเป็นคุณอา ฉันจะละอายใจที่มาที่นี่ ถ้าคุณพ่อของฉันเสียชีวิตด้วยการถูกวางยาพิษ ยูล คอร์ปอเรชั่นจะเป็นของคุณกับเมลานี่ คุณทั้งคู่ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด อีกทั้งนิโคลาจะต้องติดคุกแทนคุณ”

ใบหน้าอันหล่อเหลาของเดเมียนกระตุกก่อนที่เขาจะตอบ “ฉันเคารพพี่ชายของฉันเหมือนเป็นพ่อมาตลอด แล้วฉันจะพยายามฆ่าพี่ชายตัวเองได้ยังไง? พี่ชายครับ ผมจะคุกเข่าลงขอโทษพี่เดี๋ยวนี้ หลายปีที่ผ่านมา ผมถูกนิโคลาทำให้ลุ่มหลงแล้วทำความชั่วลงไปมากมาย”

ขณะที่เดเมียนกำลังพูดอยู่นั้น เขาก็ดันตัวเองลงจากรถวีลแชร์แล้วคุกเข่าลงกับพื้น ทว่าขาของเขาอ่อนแรงเกินกว่าจะรับน้ำหนักไหว ขณะที่แขนของเขาอ่อนแรงกะทันหัน เขาจึงล้มลงกับพื้นอย่างน่าสมเพช

“คุณพ่อคะ” เมลานี่ร้องไห้แล้วรีบเข้าไปประคองเขา