คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 676

ยาเอลยิ้มพลางพูดขึ้น “คุณฮิลล์เป็นคนแนะนำให้ทำเด็กหลอดแก้ว ตอนที่เขาได้ยินว่าคุณอยากมีลูกอย่างน้อยสองคน เขากลัวว่าคุณจะต้องลำบากตอนที่ตั้งท้องลูกแฝด เขาเลยขอให้คุณชายจิวเวลจ้างทีมผู้เชี่ยวชาญด้านการตั้งครรภ์ซึ่งเก่งที่สุดในออสเตรเลียมาให้คุณไงคะ”

“ยาเอล...” ซาร่ามองเธอด้วยความเขินอายพร้อมทั้งส่งสายตาดุ

สายตาของแคทเธอรีนเลื่อนลงไปจับจ้องอยู่ที่หน้าท้องของซาร่าก่อนที่เธอจะหัวเราะออกมาทันที “เป็นผู้ชายนี่ดีกว่าจริง ๆ พวกเขาก็พูดได้ง่าย ๆ สิ เพราะพวกเขาก็แค่ให้อสุจิสำหรับการใช้ผสมเทียมเท่านั้น แต่ผู้หญิงต้องผ่านทุกปัญหา ในระยะแรก ผู้หญิงต้องฉีดยาและทานยา ฉันได้ยินว่าการใส่เข้าไปก็เจ็บมากเหมือนกัน ฉันนับถือเธอมากเลยนะ ความรักที่ฉันมีต่อฌอนสู้ที่เธอมีให้เขาไม่ได้เลย”

สีหน้าของซาร่าเปลี่ยนไป ความจริงแล้วเธอเข้าใจทุกอย่างที่แคทเธอรีนพูด เธอเองก็ไม่เต็มใจเหมือนกัน แต่เธอไม่มีทางเลือกเพราะฌอนมีอะไรกับเธอไม่ได้เลย

“พอได้หรือยัง? เธอมันก็แค่อิจฉา” ยาเอลกล่าวหาแคทเธอรีนด้วยความโกรธ

“ฉันอิจฉางั้นเหรอ?” แคทเธอรีนไหวไหล่ “มีอะไรให้ฉันอิจฉาไม่ทราบ? ฉันก็เคยท้องลูกแฝดมาก่อน เพราะฉะนั้น ฉันก็ไม่ต้องเจอกับปัญหาพวกนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะตั้งมาตรฐานไว้สูงเกินไปหน่อยว่าการมีลูกคนเดียวไม่พอสำหรับฌอน”

“เธอชักจะมากเกินไปแล้วนะ” ซาร่ากัดริมฝีปากของตัวเองอย่างน่าสงสาร จากนั้นจู่ ๆ น้ำตาก็เริ่มไหลลงมาอาบแก้มเธอ

แคทเธอรีนปรายตามองไปข้าง ๆ แล้วก็เป็นดังที่คาดไว้ ฌอนกำลังเดินมาทางพวกเธอ มีผู้บริหารของโรงพยาบาลสองสามคนมากับเขาด้วย

เมื่อเขามาถึงแล้วได้เห็นซาร่าร้องไห้ เขาก็จ้องมาที่แคทเธอรีนทันที “เธอทำอะไรอีก? เราหย่ากันแล้วนะ ทำเธอยังตามมาตอแยเราอยู่ได้?”

แคทเธอรีนพูดขึ้นก่อนที่ซาร่าจะทันได้อ้าปาก “ฉันก็แค่บอกว่าคุณออกจะทำเกินไปหน่อยที่ให้เธอทำการผสมเทียม ทำไมคุณถึงไม่ให้เธอตั้งครรภ์ตามธรรมชาติล่ะคะ? คุณรู้ไหมว่าเธอต้องฉีดยาและทานยาทุกวันก่อนจะทำการผสมเทียม? คุณนีสันคะ ฉันไม่ได้โกหกจริงไหมคะ?”

ซาร่าที่ในตอนแรกอยากจะร้องห่มร้องไห้ฟ้องฌอนกลับต้องอึ้งไป เมื่อสักครู่นี้แคทเธอรีนพูดแบบนั้น ทว่าน้ำเสียงของเธอทำให้ฟังดูเหมือนเธอกำลังสงสารซาร่า เมื่อซาร่าเห็นสีหน้าที่หม่นลงของฌอน เธอจึงรีบอธิบาย “ฌอนนิคแค่กลัวว่าฉันจะเหนื่อยเกินไปถ้าฉันคลอดลูกหลายคนติดกัน”

“ให้ครอบครัวยูลย้ายโรงพยาบาล ฉันไม่อยากเห็นเธอที่นี่” ฌอนโพล่งออกมา พลางเดินโอบซาร่าออกไป

“ฌอนนิค ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเองค่ะ ฉันทำให้คุณอับอาย” ซาร่าร้องไห้ในอ้อมแขนของเขา

“คุณไม่ผิดหรอก ผมเป็นคนผิดเองที่ยอมให้คุณไปผสมเทียม” ฌอนเองก็รู้สึกอึดอัดใจเหมือนกัน คำพูดของแคทเธอรีนแทงใจดำเขา ทั้งยังสร้างความอับอายให้กับเขา

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตราบใดที่ฉันมีลูกให้คุณได้ ฉันเต็มใจทำค่ะ” เธอพูดอย่างออดอ้อนอ่อนหวาน

ฌอนถอนหายใจ เขารู้สึกสงสารเธอ