คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 683

“เพราะฉันคิดถึงเธอไง ลีอาแก่จริง ๆ เมื่อเทียบกับเธอ” เมสันโอบเอวผู้หญิงคนนั้น จากนั้นพวกเขาก็เริ่มจูบกันอย่างเร้าร้อน

“คุณลุงคะ ฉันรู้จักที่ที่ปลอดคน เราไปที่นั่นกันไหมคะ?” ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นอย่างออดอ้อน

“เด็กดี ไปที่นั่นกันเดี๋ยวนี้เลย” เขาเดินไปข้างหลังพลางโอบผู้หญิงคนนั้น พวกเขาจูบกันหลายครั้งขณะที่พวกเขาเดินไป

ทว่า พวกเขาไม่รู้ตัวเลยว่าแคทเธอรีนเดินถือโทรศัพท์ออกมาจากด้านหลังของต้นไม้ที่ดูเขียวชอุ่มตลอดทั้งปีขณะที่พวกเขาจากไป โทรศัพท์ที่เธอถืออยู่นั้นกำลังบันทึกวิดีโออยู่

ในตอนที่เธอกำลังจะตามพวกเขาไป มือหนาก็เอื้อมมากจากด้านหลังแล้วแย่งโทรศัพท์ของเธอไป

หญิงสาวหันกลับไปมอง เธอเห็นฌอนกำลังถือโทรศัพท์ของเธออยู่แล้วดูวิดีโอ สีหน้าของเขาเคร่งขรึม

“เธอไม่รู้สึกละอายใจบ้างหรือไงที่เป็นผู้หญิงแล้วมาถ่ายวิดีโออะไรแบบนี้?”

ผ่านไปครู่หนึ่ง ฌอนก็มองแคทเธอรีนด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

เธอพูดไม่ออก เธอคิดว่าที่สีหน้าของเขาดูเคร่งขรึม เพราะเขาไปดูวิดีโอของพ่อเลี้ยงที่กำลังเล่นชู้อยู่เท่านั้น ทว่าเธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะคุยเรื่องนั้นกับเธอ

“ทำไมฉันต้องอายด้วยล่ะ? ออกจะเป็นเรื่องซุบซิบที่น่าติดตาม ดูสิว่าพ่อเลี้ยงของคุณเจ๋งแค่ไหน เขาอายุปาเข้าไป 50 ปีแล้ว แต่เขาก็ยังอิงแอบแนบชิดกับยัยผู้หญิงคนสวยนั่น”

แคทเธอรีนเผยยิ้มขณะที่เธอพูดออกมา

“ลบออกจากความทรงจำของเธอซะ” ฌอนรู้สึกหงุดหงิดแปลก ๆ

“คุณคิดว่าฉันเป็นคอมพิวเตอร์ที่คุณอยากจะลบอะไรก็ได้ที่คุณต้องการหรือไงคะ?” แคทเธอรีนแย่งโทรศัพท์ของเธอคืนมา เธอหันหลังกำลังจะเดินหนีไป

ฌอนคว้ามือเธอเอาไว้ สายตาของเขาที่มองมาเฉียบคม “ส่งวิดีโอนั่นมาให้ฉัน”

แคทเธอรีนชักมือกลับมา

ภายใต้แสงจันทร์นั่น มือน้อยของเธอดูสะอาดสะอ้านบอบบาง เธอสวมสร้อยข้อมือเพชรไว้ที่ข้อมือของเธอ มันเป็นแบบเรียบ ๆ ทว่าผิวขาวของเธอทำให้มันดูหรูหราขึ้นมา

แค่ 80 ล้านดอลล่าร์เอง ไม่ใช่เหรอ? เขาหามันมาคืนได้ในเวลาไม่กี่นาที

ไม่ได้แพงเลย

เมื่อได้ยินเสียงติ้ง ในโทรศัพท์ของเขาก็ได้รับวิดีโอ

“ลาก่อนนะคะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณในครั้งนี้ค่ะ” แคทเธอรีนหันหลังจากไป เธอแค่บังเอิญออกมาได้สักพักเท่านั้น แล้วเธอก็หาเงินได้ 80 ล้าน พระเจ้าช่วย เธออยากมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้อีก

“เดี๋ยว...” ฌอนโพล่งออกมาไม่รู้ตัวเมื่อเขาเห็นเธอจากไป

“มีอะไรอีกคะ?” แคทเธอรีนหันกลับมามอง ผมยาวสีน้ำตาลเข้มบางส่วนปลิวไปตามสายลมยามค่ำคืน เผยให้เห็นใบหน้าสวยชวนตะลึงและลำคอระหง

ลำคอของฌอนแห้งผาก เขาอดที่จะพูดขึ้นมาไม่ได้ “ต่อไปอย่าไปเต้นรำกับเลียมอีก มันน่าอาย”

“ฉันจะเต้นรำกับใครมันก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมายุ่งนะคะ คุณนามสกุล ‘ยุ่ง’ หรือไง?”