คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 970

เมื่อฌอนเดินใกล้จะถึงประตู พ่อบ้านก็เดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับยาเม็ดหนึ่งและน้ำหนึ่งแก้ว

"กินซะ" ฌอนรับยามาส่งให้แคทเธอรีน

"นี่คือยาอะไร?" แคทเธอรีนนึกหวั่นในใจ เธอไม่กล้ารับมัน

“ยาเม็ดคุมกําเนิด” ฌอนอธิบายด้วยดวงตาสีเข้ม “เมื่อคืนผมนอนกับคุณ แต่ว่าคุณอยู่ที่เมลเบิร์นเมื่อสองสามคืนก่อนหน้า ดังนั้นคุณอาจเคยทํากับเวสลีย์ ผมต้องแน่ใจว่าคุณจะไม่ท้องลูกของเวสลีย์”

แคทเธอรีนไม่รู้จะพูดอะไร เธอไม่ได้ทําอะไรทั้งนั้นกับเวสลีย์ แต่อย่างน้อยยาเม็ดนี้ป้องกันเธอไม่ให้ตั้งครรภ์หลังจากที่ทําไปเมื่อคืนนี้

ด้วยเหตุนี้เธอจึงกินยาโดยไม่ลังเลเลย

หลังจากกลืนเข้าไป เธอก็ดิ่งสู่ความคิดลึกล้ำ

เมื่อพิจารณาว่าเธอคงได้ตั้งครรภ์ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เธอต้องคิดหาวิธีหลีกเลี่ยงมันให้ได้

…

ตอนกลางคืนหลังแคทเธอรีนอาบน้ำเสร็จ เธอเฉือนตัวเองที่ต้นขาด้านหลังตามแนวขวางด้วยของมีคม จากนั้นเธอก็ทำให้กางเกงในเปื้อนเลือด

ทันทีที่เธอทําเรื่องนี้เสร็จ เธอพูดกับฌอนว่า “คุณมีผ้าอนามัยไหม? ฉันกำลังมีประจําเดือน”

"ช่างบังเอิญจัง" ฌอนเลิกคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เชื่อเธอเลย “คุณกําลังพยายามหาข้ออ้างเพื่อหลีกเลี่ยงการตั้งครรภ์เหรอ?”

“ฉันไม่ได้โกหกนะ ถ้าหากคุณไม่เชื่อมาตรวจดูด้วยตัวเองก็ได้นะ”

เมื่อแคทเธอรีนพูดจบประโยค ฌอนก็ผลักเธอลงบนเตียง

ฌอนตรวจดูและเห็นว่าเธอมีเลือดออกจริง ๆ

เขาขมวดคิ้วอย่างเคร่งขรึม แต่ในไม่ช้าคิ้วขมวดของเขาก็จางไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน