คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 975

เลียมยังอยู่ที่ชั้นบนอีกนาน

อันที่จริง คําพูดของเมสันทําให้เขาหวั่นไหวมาก

เขาหวั่นไหวแต่ลีอาคงจะเศร้าหดหู่มากถ้าเขาช่วยเมสัน แม้แต่คุณตาคุณยายของเขาก็คงจะผิดหวังในตัวเขา

บ่อยครั้งเขาพบว่าพวกนั้นปฏิบัติต่อเขาอย่างลำเอียงจนเกิดความไม่พอใจ แต่บางครั้งเขาต้องยอมรับว่า

ฌอนมีความสามารถมากกว่าเขาจริง ๆ

ต้องบอกว่าเขาไม่ปรารถนาจะเป็นตัวสำรองของฌอนตลอดไป

ในสายตาของฌอน เลียมเป็นแค่คนที่เขาสามารถขับไสไล่ส่งได้ทุกเมื่อ

ท่ามกลางภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอันเจ็บปวดของเขา จู่ ๆ ซูซี่ก็โทรมาหาเขา

“พ่อคะ ทําไมพ่อยังไม่มารับหนูอีกล่ะคะ? เด็ก ๆ หลายคนกลับไปกันหมดแล้ว”

เขากลับมารู้สึกตัวทันทีก็พบว่ามันใกล้จะ 17.00 น. แล้ว “โอเค อีกสักครู่อาจะไปถึงที่นั่น”

ระหว่างทางเขาได้รับโทรศัพท์จากท่านผู้หญิงแคมโปส

เมื่อเขามาถึงโรงเรียนอนุบาลก็เวลา 17:30 น. แล้ว ซูซี่เข้าไปในรถของเขาด้วยหน้ามุ่ย

“อาเลียม แม่ยังไม่ได้ติดต่อหนูมาเลย พ่อใจร้ายของหนูพาแม่ไปไหนคะ? หนูจะไม่ได้เจอแม่อีกแล้วเหรอ? หนูคิดถึงแม่จังเลย” เด็กน้อยกําลังจะร้องไห้ขณะพูดออกมา

“ไม่หรอก ฌอนต้องพาแม่ของหลานไปอยู่ในโลกใบเล็ก ๆ ของพวกเขาเอง” เลียมอดไม่ได้ที่จะคิดทบทวนและพูดต่อไปว่า “บางทีแม่ของหลานอาจจะกลับมาพร้อมกับน้องชายหรือน้องสาวตัวน้อยให้หลานนะ”

"ไม่น่าเป็นงั้นค่ะ" ซูซี่ตกใจมากที่ได้ยินอย่างนั้น “แม่ของหนูแต่งงานกับลุงเวสลีย์แล้ว ถ้าแม่ตั้งท้องลูก ๆ ของพ่อใจร้ายของหนู... หนูไม่คิดว่ามันจะดีนะคะ”

เลียมกระแอมเบา ๆ แน่นอนว่านั่นคงไม่ใช่เรื่องดี แต่เป็นไปได้ที่ฌอนจะทําอย่างนั้นเมื่อพิจารณาถึงความเจ็บป่วยทางจิตของเขา

“ยังไงก็ไม่ต้องกังวลนะ ฌอนรักแม่ของหลาน ดังนั้นเขาจะไม่ทําร้ายเธอหรอก”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน