คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 980

“อย่าทำเชียวนะ”

ฌอนกัดฟันและเตือนแคทเธอรีนอย่างรุนแรง มีความหดหู่ ความสับสน และความรู้สึกสูญเสียอยู่ในดวงตาของเขา

ถ้อยคำของเธอเหมือนคมมีดกรีดลึก

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา การที่เธอเชื่อฟังยอมตามและความเงียบของเธอทําให้เขาคิดว่าเธอชินกับมันแล้วซะอีกถึงได้วนเวียนทำอยู่อย่างนั้น ในที่สุดเขาก็ได้เข้าใจซะทีว่ามันเป็นความคิดมาดปรารถนาของเขาไปเองฝ่ายเดียว

เมื่อเขาคิดไปถึงว่าหากเธอจากโลกนี้ไป จิตใจของเขาก็พลันท่วมท้นไปด้วยความหวาดกลัว ที่พูดออกไปนั้นเขาไม่ได้คิดเลยด้วยซ้ำ

“แคทเธอรีน โจนส์ ถ้าคุณกล้าจบชีวิตตัวเอง ผมจะทําให้เพื่อน ๆ และครอบครัวของคุณตายไปด้วยกันพร้อมกับคุณ”

“แกมันไอ้บ้า! แกมันเป็นปีศาจ!” แคทเธอรีนสาปแช่งอย่างโหดเหี้ยม “ฉันสาปแช่งแกไม่ช้าก็เร็ว เพื่อน ๆ และครอบครัวของแกทุกคนจะทิ้งแกไป จะไม่มีใครอยู่เคียงข้างแก ทุกคนจะเกลียดและดูหมิ่นเหยียดหยามแก บริษัทของแกจะต้องล้มละลาย และแกจะไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย”

“ตำหนิผมมาให้หมดเลยตามที่คุณต้องการ ไม่ว่าคุณจะต่อว่าผมอย่างโหดเหี้ยมแค่ไหน ผมก็ไม่มีวันปล่อยคุณไป” ฌอนปิดบังความขมขื่นในใจของเขาไว้ เขาเตือนว่า “เนื่องจากครั้งนี้คุณยังไม่ท้อง ดังนั้นเราจะพยายามกันอีกครั้ง” ถ้าหนึ่งเดือนไม่ได้ผล ก็สองเดือน... ผมจะทําให้แน่ใจว่าคุณตั้งครรภ์ได้สำเร็จ ผมมีเวลาเหลือเฟือ”

เขาเดินก้าวเท้ายาว ๆ ออกไปหลังจากที่เขาพูดจบ

พอเขาจากไปแล้วก็ได้ยินเสียงขว้างปาของข้าวของต่าง ๆ จนแตกละเอียดและเสียงร้องไห้ของหญิงสาวผู้นั้น

เขาเต็มไปด้วยความขมขื่นจนน้ำตาถึงกับเอ่อล้นขึ้นมาในดวงตาของเขา

ผู้หญิงที่เขารักสาปแช่งเขาอีกแล้ว

ฮึ! เขาก็คิดอยู่ว่าจะปล่อยเธอไปเช่นกัน แต่เมื่อเขาได้เห็นเธออยู่กับเวสลีย์ทีไรเขาก็อยากจะตกนรกไปกับเธอมากกว่า

ในห้องทำงาน ฌอนนั่งลงบนโต๊ะและกระดกไวน์แก้วแล้วแก้วเล่า

แต่ก่อนเขาไม่ชอบเอาซะเลย ไม่ว่าจะดื่มหรือสูบบุหรี่ทั้งนั้น แต่ตอนนี้มีเพียงสิ่งเหล่านั้นที่สามารถทําให้เขามึนงงไร้ความรู้สึก

โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เมื่อเขารับสาย เสียงกังวลใจของเฮดลีย์ก็ดังขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน